سال تحصیلی افغانستان آغاز شد اما بیش از یک میلیون دختر به دلیل منع تحصیل دختران بالاتر از کلاس ششم توسط طالبان، از رفتن به مدرسه محروم ماندند. این موضوع افغانستان را به تنها کشوری تبدیل کرده که محدودیت‌هایی برای آموزش دختران اعمال می‌کند.
یونیسف، آژانس کودکان سازمان ملل متحد، می‌گوید بیش از یک میلیون دختر تحت تاثیر این ممنوعیت قرار گرفته‌اند. این آژانس همچنین تخمین می‌زند که پیش از روی کار آمدن طالبان، به دلیل کمبود امکانات و دلایل دیگر، ۵ میلیون دختر از تحصیل بازمانده بودند.
وزارت معارف طالبان در شروع سال تحصیلی جدید حتی به خبرنگاران زن اجازه حضور نداد. در دعوت‌نامه‌های ارسال‌شده برای خبرنگاران آمده است: «به دلیل نبود مکان مناسب برای خواهران، از خبرنگاران زن عذرخواهی می‌کنیم.»
حبیب‌الله آغا، وزیر معارف طالبان، در این مراسم گفت که وزارتخانه در تلاش است «تا حد امکان کیفیت آموزش علوم دینی و علوم جدید را ارتقا دهد.» طالبان با روی آوردن به مدارس دینی، دانش اسلامی را بر سواد و ریاضی ابتدایی در اولویت قرار داده است.
وزیر معارف همچنین از دانش‌آموزان خواست از پوشیدن لباس‌هایی که با اصول اسلامی و افغانی مغایرت دارد، خودداری کنند.
عبدالسلام حنفی، معاون نخست‌وزیر طالبان، گفت که آنها در تلاشند تا آموزش را در «تمام مناطق دورافتاده کشور» گسترش دهند.
طالبان پیش‌تر گفته بودند که ادامه تحصیل دختران مغایر با تفسیر سختگیرانه آنها از قوانین اسلامی یا شریعت است و برای بازگشت آنها به مدرسه به شرایط خاصی نیاز است. با این حال، آنها در ایجاد این شرایط هیچ پیشرفتی نداشته‌اند.
به گزارش صراط به نقل از انتخاب ، زمانی که طالبان در دهه ۱۹۹۰ بر افغانستان حکومت می‌کردند، تحصیل دختران را هم ممنوع کرده بودند.
این گروه علیرغم وعده اولیه برای حکومتی میانه‌روتر، زنان را از تحصیلات عالی، فضاهای عمومی مانند پارک‌ها و اکثر مشاغل هم محروم کرده‌اند. این موارد بخشی از اقدامات سختگیرانه‌ای است که پس از روی کار آمدن به دنبال خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو از این کشور در سال ۲۰۲۱ اعمال شد.
ممنوعیت تحصیل دختران همچنان بزرگترین مانع طالبان برای کسب مشروعیت به عنوان حاکمان قانونی افغانستان است.
اگرچه پسران افغان به آموزش دسترسی دارند، دیده‌بان حقوق بشر از طالبان انتقاد کرده و گفته سیاست‌های آموزشی «سوءاستفاده‌آمیز» آنها به پسران و دختران آسیب می‌زند.
این گروه در گزارشی که در دسامبر منتشر شد، اعلام کرد که توجه کمتری به آسیب عمیق وارد شده به آموزش پسران شده است زیرا معلمان واجد شرایط - از جمله زنان - آنجا را ترک کرده‌اند، همچنین گنجاندن تغییرات واپس‌گرایانه و عقب‌مانده در برنامه درسی و افزایش تنبیه بدنی منجر به کاهش حضور دانش‌آموزان شده است.
