قاضی پرونده خطاب به ریاحی گفت: شما صدایت را برای ما بالا نبر به اندازه کافی فرصت داشته‌ای تا مطالب را بخوانی برای بهانه آوردن دیر شده است همان زمانی که بی اجازه صحبت کردی باید از دادگاه بیرونت می‌کردم.
ریاحی گفت: من برای بهترین دفاع آماده‌ام اما خواهش می‌کنم جلد پنجم را از پرونده در اختیار من قرار دهید.
قاضی گفت: پیش از این هر چیزی که مورد نیازت بود به شما داده‌ام. پیش از این هر چه می‌خواستی داده‌ایم.
پس از یک مجادله لفظی میان قاضی و ریاحی، ریاحی مدعی شد من برای یک دفاع جانانه آمده‌ام و خیالت راحت آن قدر حافظه‌ام قوی است که بدون لایحه تا شب از متهمم دفاع کنم.
ریاحی دفاعیاتش را این گونه آغاز کرد که در روز تحقیقات از خاوری در پیش بازپرس فردمحمدیان باید پرسید چه کسی به عنوان وکیل همراه خاوری بوده که برخلاف نظر اداره اطلاعات خوزستان فردمحمدیان خاوری را بازداشت نمی‌کند و حتی نامه ممنوعالخروج او را هم امضا نمی‌کند.
وی گفت: از تحقیقات اداره کل اطلاعات و دادگستری خوزستان باید به این نکته اشاره کنم که در آن زمان در 97 بند قرار مجرمیت به امضای فردمحمدیان، بازپرس شعبه ششم اهواز برای مدیرعامل گروه ملی فولاد نوشته می‌شود در حالی که هنوز پرونده این فرد به دادگاه نیامده است.
وی گفت: من باز هم سوالم را مطرح می‌کنم چه کسی همراه خاوری به بازپرسی رفته بود که به فردمحمدیان توصیه کرده بود که باعث شد برخلاف اظهارنظر اداره اطلاعات خاوری ممنوعالخروج نشود.
وی گفت: ما چند فتح گروه تحقیق داریم فتح اول اداره اطلاعات خوزستان است که گزارشی جامع و مفید اما در عین حال مختصر را ارائه می‌دهد و سپس همان گزارش به تهران می‌آید و آقای بازپرس به خسروی تفهیم اتهام می‌کند که در اخلال در نظام اقتصادی شرکت داشته‌اید اما به یکباره وقتی پرونده به تهران می‌آید روند طراحی به شکل دیگری تغییر می‌کند به این ترتیب هم ضابطان و هم قضاتی که در این پرونده تحقیقات را رهبری می‌کردند آرایش‌شان عوض می‌شود به گونه‌ای که تا پایان جلد 24 پرونده هنوز هم یک برگ گزارش از سوی بازپرس پسندیده در پرونده نیامده است.
ریاحی به موضوع دزدیده شدن دفترچه یادداشت خود در جلسه دیروز دیدار با خسروی اشاره کرد و گفت: می‌دانید چرا دفترچه یاداشت مرا دزدیدند به خاطر آنکه من در آن دفترچه نام وکیل خاوری را نوشته بودم اما افسوس می‌خورم که هنوز هم باید این سؤال را مطرح کنیم که چه کسی به فردمحمدیان توصیه کرد که خاوری را ممنوعالخروج نکند که به این ترتیب خاوری 3 روز بعد وارد هواپیما می‌شود و از مرز خارج می‌شود.
وی گفت: خاوری ارتباطات زیادی داشت که اگر می‌ماند هم خودش آسیب می‌دید و هم پای دیگران را به میان می‌کشید اما وقتی پرونده به تهران می‌آید وزارت اطلاعات درخواست دیگری می‌نویسد و به دستور افشارنیا، فردمحمدیان اقداماتی انجام می‌دهد.
وی افزود: اما اهاله پرونده از اهواز به تهران نیز نکات زیادی داشت برای مثال در بار اول اهاله اشاره می‌شود که محاکم تهران امکان رسیدگی به این پرونده را دارند. اما به یکباره آقای دولت‌آبادی، دادستان تهران از اشتباه رخ داده با خبر می‌شود و خطاب به دیوان می‌نویسد که رأی اصلاحی بدهید تا دادسرای تهران نیز بتواند در پرونده مداخله کند.
ریاحی گفت: از این مرحله تحقیقات به بعد مورد تحقیق از ال‌سی‌ها خارج می‌شود اما همچنان اداره اطلاعات درخواست خود را مبنی بر ممنوعالخروج شدن 17 نفر اعلام می‌کند. اما سه چهار نفر از آنها همچنان به دستور آقای فردمحمدیان ممنوعالخروج نمی‌شوند.
در این بخش از رسیدگی به پرونده باز هم مثل جلسات قبل میان ریاحی و قاضی سراج بر سر صلاحیت دادگاه انقلاب مشاجره لفظی پیش آمد و هر کدام سندی را مبنی بر صلاحیت و عدم صلاحیت دادگاه انقلاب نشان دادند. بالاخره ریاحی مؤظف شد به ادامه دفاعیات خود بپردازد به این ترتیب به موضوع شرکت‌های صوری اشاره شده توسط دادستان نماینده پرداخت و گفت بیش از 14 شرکت از 30 شرکت پیش از تیر 88 تأسیس شدند و این تاریخ زمانی است که هنوز گروه ملی معامله نشده است.
وی گفت: گروه ملی بیش از 850 میلیارد تومان بدهی داشت و طبیعی بود که برای دولتی‌ها مهم باشد که این گروه را به خسروی بفروشد و به این ترتیب خسروی بنا به تشویق گروهی از عوامل اقتصادی در خرید خصوصی‌سازی مشارکت می‌کند اما در آن زمان تشابه اسمی میان گروه ملی و اسم فولاد خوزستان پیش می‌آید به این ترتیب نامه‌ای که آقای «م» برای خسروی در واگذاری گروه ملی نوشته شده بود با اسم فولاد خوزستان اشتباه گرفته می‌شود در حالی که اصلاً موضوع فروش فولاد خوزستان و 50.5 درصد سهام آن واقعی نبوده و اصلاً رخ نداده است.
وی افزود: بعد از آن نامه خسروی به نحوی تحت‌الحمایت آقای «م» قلمداد می‌شود و با واسطه آقای «م» این گونه قید می‌شود که لابد خسروی مورد حمایت رئیس جمهوری نیز بوده است.
ریاحی گفت: خسروی بر اساس دیرینه زندگی‌اش پول خیراتی پیدا نکرده بود که به هرکسی که با او سلام علیک می‌کرد پولی بدهد.
ریاحی در بخشی از دیگر دفاعیات خود گفت: آقای قاضی من نمی‌توانم به گزارش‌هایی اعتماد کنم که از بیخ و بن جعلی است برای مثال اشاره شده که 12 هزار هکتار جنگل به خسروی واگذار شده در حالی که موضوع احداث تله‌کابین درفک بوده و اصلاً موضوع واگذاری نبوده است.
