به گزارش صراط به نقل از ایسنا، ربیعی در یادداشتی که روز گذشته در کانال تلگرامی خود با هدف تخریب منتقدین سیاست خارجی دولتهای یازدهم و دوازدهم منتشر کرده، خواسته یا ناخواسته به این واقعیت اذعان دارد که دولت حسن روحانی سرنوشت مردم و کشور را به خارج گره زده بود.
ربیعی پس از همردیف قرار دادن منتقدین داخلی برجام با رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی، در بخش پایانی و نتیجهگیری یادداشت خود نوشته است: «به نظر من در انتخابات اخیر ریاستجمهوری (سال۱۴۰۰)، لو رفتن فایل مصاحبه ظریف، بخشی از طراحی انجامشدهای بود که سیاست خارجی از معادله رفتار رأیدهندگی خارج شود. اساساً علاوه بر از میدان به در کردن ظریف، از تأثیرگذاری در انتخابات و ایجاد فضای دوگانه میدان و دیپلماسی، کاستن از انگیزه رأیدهی برای حل مسائل خارجی را هدف گرفته بود که بالطبع کمبود مشارکت را هم در پی میداشت. به نظرم، لو رفتن این فایل، بخشی از سناریوی کاستن از تأثیر سیاست خارجی بر انتخابات بود.»
این اظهارات سخنگوی دولت سابق در حالی مطرح میشود که پیشتر، سعید لیلاز به عنوان فرد مصاحبهکننده از طرف مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری اظهاراتی مغایر با ربیعی را مطرح کرده بود. اما یادداشت اخیر علی ربیعی فارغ از ادعاهای مطرح شده در آن، حاوی نکات جالب توجهی است. ربیعی در این مطلب بهصراحت اذعان میکند که جریان سیاسی متبوع او، سیاست داخلی، سرنوشت کشور و البته رأی مردم در انتخابات را به مذاکرات پیوند زد.
این موضوعی است که در سالهای اخیر توسط منتقدین دیپلماسی انفعالی به آن هشدار داده شد، اما دولت و جریان سیاسی حامی روحانی، با اتهامزنی و انکار نسبت به آن واکنش نشان دادند. دولت روحانی سرنوشت کشور را به چیزی وابسته کرد که طبق نوشته اخیر ربیعی، خارج از اراده و اختیارش بوده است. شاهد مهم این ادعا، انتخاب ترامپ به عنوان رئیسجمهور امریکا در سال ۹۶ است که نه روحانی و نه اصلاحطلبان انتظارش را نداشتند؛ چه آنکه برخی رسانههای اصلاحطلب حتی تصویر هیلاری کلینتون را به عنوان پیروز انتخابات منتشر کردند. ربیعی نیز در یادداشت اخیر خود از انتخاب ترامپ بهعنوان «شوک» یاد کرده است. خروج ترامپ از برجام نیز شوک دیگری بود که دولت روحانی انتظارش را نداشت، اما با آن مواجه شد و به دلیل عدم پیشبینی، نتوانست واکنش مناسبی اتخاذ کند. همین اذعانها، در واقع اثبات درستی «دلواپسیها» در دولت سابق است. منتقدان دولت سابق در حالی به سیاستمداران وقت هشدار میدادند که نباید بر سر آنچه در اختیارشان نیست، قمار کنند، با انواع توهینها، برچسبها و بداخلاقیها حتی از سوی بالاترین مقام آن دولت روبهرو شدند.
علی ربیعی گرچه سعی میکند از برجام به عنوان مهمترین دستاورد تاریخ جمهوری اسلامی یاد کند، اما در انتهای یادداشت خود، به این واقعیت اذعان میکند که با پایان عمر برجام، جریان غربگرای کشور نیز از سپهر سیاسی کشور محو شد. نکته جالب توجه ماجرا این است که ربیعی و در سطح کلانتر دولت حسن روحانی به جای اظهار پشیمانی و توبه از پیشگاه مردم ایران، نسبت به این موضوع افتخار میکنند!