به گزارش صراط به نقل از اعتماد ، شورای راهبردی و کارگروه‌های تعیین شده برای انتخاب کاندیداهای وزارتخانه‌ها این روزها در حال بررسی گزینه‌های مناسب هستند و از گوشه و کنار هم نام‌ها و لیست‌هایی به بیرون درز می‌کند اما هنوز هم زنان در لیست‌ها و گمانهزنیها، حضوری کم‌رنگ دارند. تا به حال حضور فرزانه صادق مالواجرد، معاون شهرسازی و معماری دولت دوازدهم در لیست کاندیداهای وزارت قطعی شده است؛ زنی که گفته می‌شود به واسطه نامه‌هایش درباره تخلفات گسترده زاکانی، شهردار تهران در کمیسیون ماده 5 از این سمت کنار رفت.
مرضیه شاهدایی، مدیرعامل اسبق شرکت ملی صنایع پتروشیمی زن دیگری است که نامش در میان کاندیداهای وزارت نفت دیده می‌شود. او سال ۹۳ نخستین زنی بود که به عنوان نخستین مدیر زن رده بالای صنعت نفت در پست سرپرستی مدیریت طرح‌های شرکت ملی صنایع پتروشیمی انتخاب شد.
نام زهرا احمدی‌پور که بین سال‌های ۹۵ تا ۹۶ ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری را برعهده داشت در میان گمانهزنیها برای وزارت میراث فرهنگی دیده می‌شود.
همچنین نام الهام امین‌زاده دستیار سابق رییس‌جمهور در امور شهروندی هم از جمله گزینه‌هایی است که نامش هر از‌گاهی برای تصدی وزارت علوم شنیده می‌شود.
پس از انتشار گزینه‌های تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشخص شد که از نظر این کارگروه، هیچ زنی برای حضور در این لیست مناسب نیست. در میان کاندیداهای پست وزارت بهداشت هم نامی از زنان نیست و همچنین در لیست وزارت آموزش و پرورش که از سوی کمیته تعیین نامزد به شورای راهبردی ارایه شده است هم هیچ اثری از زنان نیست و احتمالا زنان همچنان پشت سر مردان موفق قرار دارند! در‌حالی که نگاهی به آمار حضور زنان در نهادهای سرنوشت‌ساز سایر نقاط جهان از فاصله بسیار زیاد ما حتی با همسایگان‌مان حکایت دارد. در کشورهای ترکیه و روسیه تا به حال جمعا هشت زن توانستند به صندلی وزارت برسند.
بی‌نظیر بوتو در دو دوره و دست‌کم ۵ سال در پست نخست‌وزیری پاکستان قرار داشت. مریم نواز، حنا ربانی‌فر و نیلوفر بختیار از زنانی بودند که در پاکستان به مقام وزارت دست یافته‌اند. ۹سال پیش شیخ محمد بن راشد نخست‌وزیر و حاکم دوبی در لیست کابینه خود، نام ۹زن را در‌نظر گرفت و ۵ سال پیش نیز کابینه کویت با حضور ۳ وزیر زن تشکیل شد.
