به گزارش صراط به نقل از تهران امروز، هفته گذشته ماجرای تکان دهنده‌ای در یکی از بزرگراه‌های شهر میامی اتفاق افتاد. این ماجرا به «زامبی میامی» معروف شده. ماجرا از این قرار است که چند روز قبل یک مرد جوان سیاه پوست برهنه در میامی به عابر پیاده‌ای حمله می‌کند و در جنونی زامبی‌وار، دو سوم صورت این عابر را می‌خورد! پلیس پس از شانزده دقیقه خود را به صحنه می‌رساند و با تیراندازی به مهاجم آدم‌خوار، عابر نیمه‌جان را نجات می‌دهد.
ویدئویی که از این صحنه توسط دوربین‌های کنترل ترافیک ضبط شده، حالا یکی از پربیننده‌‌ترین فایل‌های تصویری موجود در اینترنت است و تفسیرها و شایعات فراوانی از این رویداد در رسانه‌ها نقل می‌شود. این تنها اتفاق عجیب چند ماه اخیر نیست که به نحوی ردپای سینما در آن قابل بررسی است. جدیدا ساکنین خیلی از شهرها هم با پوشیدن لباس مبدل به جنگ خلافکارها می‌روند تا مانند ابرقهرمان‌ها خودشان عدالت را در جامعه اجرا کنند.
جریان ادبیات فانتزی و علمی، تخیلی دیگر از مرز خیال‌پردازی نوجوانانه عبور کرده و به زندگی روزمره مردم دنیا وارد شده‌است. تاثیرات این جریان را که از دل کتاب‌های کمیک، بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌های تخیلی بیرون می‌آید، می‌توان از جنبه‌های مختلفی بررسی کرد.
از یک جهت می‌شود گفت که زندگی ما بیشتر از همیشه به آن چیزی نزدیک شده است که در فیلم‌ها و کتاب‌های علمی و تخیلی دیده‌ایم. اگر با دقت بیشتری بررسی کنیم، خیلی از محصولات فن‌آوری مدرن که به زندگی امروز راه پیدا کرده، پیش از این در دنیای ادبیات فانتزی و تخیلی تصویر شده‌است. غول‌های صنعتی به این باور رسیده‌اند که تخیل ارزشی فراتر از دانش موجود دارد.
از سوی دیگر مرز میان واقعیات عینی و جلوه‌های بصری به کمرنگ‌ترین حد ممکن رسیده‌است. مثالش فروش بالای فیلم‌های مستندنمایی مانند «فعالیت‌های فراطبیعی» و «وقایع نگاری» است که اصلا باعث شکل گیری ژانر جدیدی به نام مستندات مفقوده شده‌است.
پیشرفت جلوه‌های ویژه و باورپذیری بیشتر هیولاها و روبات‌ها باعث شده تا مردمی که نسبت به گذشته با حجم بیشتری از آثار علمی، تخیلی در رسانه‌های مختلف سر و کار دارند، در برابر محیرالعقول‌ترین پدیده‌ها در دنیای واقعیت هم به سادگی واکنش نشان دهند و از هر فرصتی برای لذت بردن استفاده کنند.
در قرن گذشته چرچیل برای جلوگیری از تشویش اذهان عمومی دستور می‌داد تا جلوی انتشار اخبار و شایعات مربوط به موجودات فضایی گرفته شود و اورسن ولز با اجرای رادیویی «جنگ دنیاها» یک کشور را به آشوب می‌کشاند اما اگر واقعا امروز یک بشقاب پرنده بر زمین بنشیند، مردم تلاش می‌کنند تا زودتر از بقیه تصاویر این واقعه را در اینترنت منتشر کنند و بلافاصله هم گروهی روش‌های احتمالی برای برقراری ارتباط با فضایی‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند.
نکته اینجاست که مردم دنیا بیش از هر زمانی آمادگی رویارویی با پدیده‌های ناشناخته را دارند. فرقی هم نمی‌کند که بشقاب پرنده در حیاط پشتی خانه خودشان باشد یا روی پرده سینما.
