سرویس سیاسی _ محمدباقر قالی باف رئیس مجلس دوازدهم، اخیراً در جمع اعضای هیات رزمندگان اسلام در مشهد اظهار داشته است: «من در انتخابات رقیب بودم، اما امروز موفقیت دولت [پزشکیان] موفقیت اسلام و مردم است. کمک به دولت عین جوانمردی است. اگر نقد و اختلافی باشد که هست در جلسات دو نفره یا سران قوا پیگیری می‌کنم و لازم نیست در صحن علنی و رسانه‌ها بگوییم.»
به گزارش صراط نیوز این درحالیست که بررسی سوابق نفر چهارم پایتخت در انتخابات اسفند 1402، پیرامون کمک به دولت های منتخب، خلاف گفته فوق را به اثبات می رساند. پرداخت میلیاردی بدهی شهرداری تهران به پیمانکاران از طریق تهاتر با سکه بانکی در سال 1390 و در اوج ناآرامی های ارز و مسکوکات کشور پس از تحریم های آمریکا در جریان فتنه 1388 و توسط شرکت «جهان» (وابسته به بانک شهر)، خود سندی محکم دال بر تلاش شهردار وقت تهران در جهت وارد نمودن فشار بیشتر به دولت محمود احمدی نژاد بشمار می رفت.
در همین رابطه، "روزنامه ایران" در مطلبی با عنوان «قالی باف، خرید میلیاردها تومان سکه را پذیرفت» به تاریخ 10 مهر 1390 می نویسد: «شرکت مسکن و ساختمان جهان وابسته به شهرداری تهران، متهم است که با ورود به بازار سکه و طلا، اقدام به خرید مبالغ هنگفتی سکه و شمش طلا کرده و از این طریق به ایجاد اختلال در نظام اقتصادی کشور کمک کرده است. این شرکت به جای پرداخت مطالبات، پول مردم را وارد بازار سهام و خرید و فروش سکه کرده است. برخی از پیمانکاران می گویند که سکه های ارائه شده به آنان بالاتر از قیمت بازار، محاسبه شده است. قالی باف در این زمینه با رد وقوع تخلف در شرکت جهان می گوید: خرید و فروش طلا در کشور امری رایج و عادی است. این که گفته می شود شهرداری در پرداخت مطالبات پیمانکاران اقدام به دادن سکه طلا کرده است، این کار نیز خلاف نیست!»
اما ماجرای تعارض منافع بازنده سه دوره انتخابات ریاست جمهوری با دولت های وقت، به همین مورد ختم نمی شود و دولت شهید مظلوم رئیسی نیز در دو بزنگاه مهم اقتصادی و سیاسی، سنگ اندازی در تمشیت امور دولتش را تجربه کرد!
اولین بزنگاه که به عقیده بسیاری از کارشناسان اقتصادی، کاتالیزور و پیش درآمد اغتشاشات سال 1401 نیز محسوب می شد، حذف ارز ترجیحی در سال 1400 بود. در همین زمینه، روح الله ایزدخواه نماینده مردم تهران در مجلس یازدهم می نویسد: «ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی در مجلس یازدهم، و با مدیریت مستقیم جناب قالی باف، یکباره حذف شد. ایشان یک جلسه غیرعلنی ترتیب داد تا نمایندگان را مجاب کند که به حذف ارز ترجیحی رای دهند. بخش تذکر و اخطار را هم بسته بود تا مخالفین نتوانند حرف بزنند و فریاد ما در کف صحن به گوش کسی نرسد.»!
دومین بزنگاه اما به ماجرای برکناری «محمدرضا غلامرضا» از معاونت سیاسی وزارت کشور باز می گردد. صدور بخشنامه هشت ماده ای از جانب معاون سیاسی وزیر کشور دولت شهید رئیسی پیرامون برگزاری بی شائبه، عادلانه و بیطرفانه انتخابات مجلس دوازدهم، چنان هیاهویی در اردوگاه بهارستان به راه انداخت که وزیر کشور را تا آستانه استیضاح نیز پیش برد. پس از آن، معاون سیاسی وزارت کشور در بیانیه‌ای گفت که استیضاح وزیر کشور به دلیل فشارهای برخی نمایندگان، توسط شخص قالی باف در روز دوشنبه ۲۳ مرداد 1402 اعلام وصول خواهد شد و «تنها راه عدم اعلام وصول، برکناری معاون سیاسی است و حتی استمهال ۴۸ ساعته برای اتمام ثبت‌نام‌ها و برگزاری همایش سراسری معاونان سیاسی وزارتخانه هم مورد موافقت قرار نگرفت»! در این بین سرانجام، در ساعات پایانی ۲۲ مرداد خبر عزل معاون سیاسی و رئیس ستاد انتخابات کشور، در فاصلۀ کمتر از ۷ ماه تا انتخابات مجلس منتشر شد!
مرور مواجهه قالی باف در سمت شهردار تهران با محمود احمدی نژاد و در جایگاه رئیس مجلس با شهید ابراهیم رئیسی، حاکی این واقعیت است که برخلاف توصیه ظاهری درخصوص کمک به دولت ها، کارنامه نامبرده خلاف این مدعا را نشان می دهد!
تا دیروز مثل لاشخور سر دولت --- بودین الان جانماز اب میکشین