به گزارش صراط به نقل از فرارو، بعید است فردی در جهان باشد که داستان ۱۱ سپتامبر را به یاد نیاورد. هرچند برخورد دو هواپیما با برج‌های مرکز تجارت جهانی در نیویورک ۲۳ سال پیش اتفاق افتاد، اما آنقدر این واقعه بزرگ بود و در مستند‌ها و فیلم‌های سینمایی بازنمایی شد که در حافظه جهانی ماندگار شود. تصویر دو هواپیمای مسافری که با دو برج در دل نیویورک برخورد کردند، تصویری نیست که به راحتی از ذهن پاک شود. بزرگی این تصویر حتی این حقیقت را از ذهن می‌برد که در روز ۱۱ سپتامبر، فقط دو هواپیما به نیویورک نرسیدند و هواپیما‌های دیگری هم در کار بود. یکی در پنسیلوانیا سقوط کرد و دیگری به پنتاگون خورد.
تئوری‌های توطئه
هر واقعه‌ای که در جهان سیاست یا اقمار آن اتفاق می‌افتد، به طور قطعی تئوری‌های توطئه را نیز به دنبال خود خواهد آورد. ۱۱ سپتامبر نیز از این قاعده مستثنی نیست. تجربه ثابت کرده است که هیچ وقت نمی‌شود حکم قطعی در رد یا تائید تئوری‌های توطئه صادر کرد و دلیل این امر نیز پیچیدگی‌های عرصه سیاست است.
تئوری اول ریشه در این نظر دارد که این پروژه از سوی سرویس‌های امنیتی آمریکا و اسرائیل طراحی شده بود و به همین دلیل به یهودیان هشدار دادند که در محل کارشان – برج‌های دوقلو – حاضر نشوند. تئوری این بود که ۴۰۰۰ کارمند یهودی در برج‌های تجارت جهانی کار می‌کردند که آن روز در محل کارشان حاضر نشدند. وبسایت USINFO وابسته به دفتر برنامه اطلاعات بین‌المللی (IIP) وزارت امور خارجه آمریکا در سال ۲۰۰۵ گزارشی راجع به این تئوری منتشر کرد که تیتر آن «شایعه ۴ هزار یهودی» بود.
در این گزارش آمده است که احتمالاً دست داشتن اسرائیل در این حمله، ۲۴ ساعت پس از واقعه ۱۱ سپتامبر از سوی روزنامه دولتی الثوره سوریه پخش شده است. این گزارش سپس به مدارک یافت شده از بن‌لادن و طراحی عملیات توسط القاعده اشاره کرده و این فرضیه را رد می‌کند. منشاء احتمالی عدد ۴۰۰۰ نفر را نیز گزارش نسخه اینترنتی روزنامه جروزالم پست در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۱ می‌داند که از رسیدن نام ۴۰۰۰ اسرائیلی به وزارت خارجه اسرائیل خبر می‌دهد که احتمالاً در زمان حملات ۱۱ سپتامبر در نیویورک و واشنگتن و نزدیک مناطق حادثه بودند. این گزارش با اسامی و مشخصات ۷۶ نفر از یهودیان کشته شدن در حملات ۱۱ سپتامبر به پایان می‌رسد. این آمار بعداً با بررسی‌های بیشتر به ۱۱۹ نفر افزایش یافت.
مقر وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) - آرلینگتون، ویرجینیا / ۲۰۰۱
سایت خبری العین (متعلق به امارات) سال گذشته به سه مورد از این تئوری‌ها را مورد بررسی قرار داد که اولین تئوری عدم حضور کارمندان یهودی بود و ما به آن پرداختیم. این سایت خبری به دو مورد دیگر نیز توجه کرد: «کانال آمریکایی «الحره» می‌گوید نظریه دومی که برخی سعی در ترویج آن داشته‌اند، ادعا می‌کند که سوراخ ایجاد شده توسط هواپیمای مسافربری بزرگ بوئینگ ۷۵۷ که با ساختمان وزارت دفاع آمریکا پنتاگون برخورد کرد، با اندازه هواپیمای عظیم با توجه به عکسی که از خسارت وارد شده در ساختمان گرفته شده مطابقت نداشت.
مروجین تئوری دوم مدعی شدند که موشک‌های آمریکایی به ساختمان اصابت کرده و باعث این آسیب شده‌اند، اما این ادعا نیز نادرست است. چراکه تنها یکی از بال‌های هواپیمای مسافربری بوئینگ ۷۵۷ ربوده شدن توسط اعضای القاعده با ساختمان پنتاگون برخورد کرد. بر اساس گزارش Popular Mechanics، بال یک سمت هواپیما به زمین برخورد کرد و بال دیگر آن به ساختمان آسیب وارد کرد، که این موضوع دلیل مغایرت سوراخ پنتاگون با اندازه هواپیما را توجیه می‌کند.
ساختمان شماره ۷ مرکز تجارت جهانی
سومین نظریه‌ای که برخی سعی در ترویج آن داشته‌اند این است که ساختمان شماره ۷ مرکز تجارت جهانی بدون این که هواپیمایی به آن برخورد کند، سقوط کرد. اما پس از بررسی دقیق، نادرستی این ادعا هم ثابت شد. به گزارش کانال آمریکایی الحره، تحقیقات سه ساله انجام شده توسط موسسه ملی استاندارد و فناوری، ثابت کرد که برج به دلیل آتش‌سوزی هفت ساعته ناشی از خرابی یکی از دو برج مرکز تجارت سقوط کرده است. بر اساس تحقیقات، برج هفت مرکز تجارت جهانی اولین برج در نوع خود است که به دلیل آتش‌سوزی سقوط کرده است.»
