به گزارش صراط به نقل از انتخاب، از زمان ظهور وحید امیری، وینگر سابق تیم ملی، در فوتبال ایران و در بالاترین سطحش ۱۰ سالی می‌گذرد؛ زمانی که امیری به عنوان بازیکن نفت مسجدسلیمان با نظر منصور قنبرزاده به نفت تهران منتقل شد تا در تیم تازه به فوتبال مشغول شود و احیانا چند صباحی بدرخشد.
امیری که هرگز قبلا نامی از او نشینده بودیم، به محض پوشیدن پیراهن زرد رنگ نفت شبیه به یک گیاه گلخانه‌ای در معرض نور آفتاب رشدی غول آسا پیدا کرد و خیلی زود بدل به ستاره تیمش در رقابت‌های لیگ برتر شد؛ تیمی که بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی انجام می‌داد و هنوز تعداد زیادی از بازیکنانش برای درخشش و ساختن آینده فوتبال ایران گام‌های بعدی را برنداشته بودند.
او یک سال دیگر هم در نفت باقی ماند و پس از پوشیدن پیراهن تیم ملی در جام ملت‌های آسیا و از دست دادن پنالتی سرنوشت‌ساز آن مسابقه در نهایت موفق شد آن دشواری را پشت سر بگذارد و پس از آنکه تا یک قدمی قهرمانی لیگ برتر ایران با نفت پیش رفت، در سال بعد جشن قهرمانی پرسپولیسی‌ها را در آزادی خراب کرد. با این حال امیری به مهره‌ای ثابت در تیم ملی زیرنظر کارلوس کی‌روش تبدیل شده بود و بزرگان فوتبال ایران (سپاهان، پرسپولیس و استقلال) برای استخدانش دست بالا زدند که البته شرایط پرسپولیس برای جذب وحید بهتر از سایرین بود.
امیری همانطور که پیش‌بینی می‌شد در تیم برانکو هم به سرعت جای خود را پیدا کرد و در همان فصل اول یکی از ستارگان اصلی سرخپوشان لقب گرفت. او سپس به رقابت‌های جام رفت و پس از انجام بازی‌های درخشان در تیم کی‌روش بعد از کسب دوگانه در پرسپولیس به تیم ترابزون اسپور ترکیه رفت تا یک چالش جدید را تجربه کند. در این زمان تغییر و تحولاتی در تیم ملی در حال رخ دادن بود و مارک ویلموتس جای کارلوس کی‌روش را بعد از جام ملت‌های آسیا می‌گرفت. همزمان هم در تیم فوتبال پرسپولیس گابریل کالدرون جانشین برانکو ایوانکوویچ شده بود که در فصل پیش‌تر بدون وحید امیری و چند ستاره دیگر تیمش رد قهرمان لیگ برتر کرده و دوباره آن را تکرار هم کرده بود.
در تیم ملی هم پس از نتایج ضعیف سرمربی بلژیکی، دراگان اسکوچیچ هدایت ملی‌پوشان را در اختیار گرفت و با نگاهی ویژه وحید امیری را بدل به یکی از مهره‌های اصلی تیم خود کرد. بازیکنی که همواره مورد احترام و تشویق این سرمربی کروات قرار می‌گرفت و کار تا جایی پیش رفت که او پس از صعود به جام جهانی از عنوان پسرم برای امیری استفاده کرد.
با جدایی اسکوچیچ از تیم ملی، کارلوس کی‌روش دوباره به فوتبال ایران بازگشت اما این‌بار احتمالا به واسطه همان علاقمندی ویژه بین اسکوچیچ و امیری از او در جام جهانی استفاده نکرد، در حالی که حداقل در بازی آخر مقابل آمریکا احتیاج ویژه‌ای به وجود امید امیری حس می‌شد. امیری در دوران امیر قلعه‌نویی هم به تیم ملی دعوت شد و در شرایطی که مدت‌ها از یک مصدومیت رنج می‌برد، در نهایت زیر نظر قلعه‌نویی اتفاق خاصی برای او نیفتاد تا آرام آرام از اسکواد تیم ملی فاصله بگیرد.
با این حال او در انتهای فصل گذشته سر وقت به تیم اوسمار اضافه شد تا تمام بازی‌های کلیدی با نقش آفرینی او دچار تغییر بشود، از جمله دو بازی مهم پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان و مس رفسنجان که با دو برد خانگی قهرمانی سرخ‌ها را تضمین کرد و پاس‌ها و حرکات کلیدی امیری یکی از دلایل اصلی رخ دادن این اتفاق بود. او در حالی که اوسمار ویه‌را، سرمربی برزیلی پرسپولیس، دل در گرویش داشت در فصل تازه زیرنظر خوان کارلوس گاریدو، سرمربی اسپانیایی، تمرین می‌کند که امروز درباره او چنین گفته است:
"وحید امیری یک بازیکن حرفه‌ای و بی‌نظیر است. او در سطح خیلی عالی قرار دارد و از نظر تکنیکی، تاکتیکی و بدنی در بهترین حالت است. ما از او یاد میکنیم چون تیم برایش خیلی مهم است. همیشه در اختیار تیم است و وقتی تیم از او درخواست دارد، می‌پذیرد. همیشه در پست‌های مختلف بازی کرده و بنا بر نیاز تیم، همیشه عالی بوده. او یک بازیکن عالی است. خیلی سخت است که بازیکنی در تمام پست‌ها عالی باشد. من به او احترام می‌گذارم و واقعا دوستش دارم. او بازیکن بزرگی است و استحقاق این را دارد که فصل خیلی خوبی داشته باشد."
به این ترتیب گاریدو تبدیل به چندمین سرمربی خارجی فوتبال ایران می‌شود که به وحید امیری و تلاش و تعهدش علاقه پیدا کرده است، آن هم در شرایطی که امیری در سن ۳۵ سالگی و حتی در فصل گذشته ممکن بود قرارداد ادامه همکاری‌اش با پرسپولیس تمدید نشود، اما او بدون محدودیت و با ذات فوق‌العاده و متعهد خود دوباره در فوتبال ایران ظهور کرده و کار را به جایی می‌رساند که سرمربی مشهور اسپانیایی تیم پرسپولیس هر روز با این ایده به ورزشگاه کاظمی برود که کاش این چپ پای باتجربه چند سال جوان‌تر بود تا او را به باشگاه‌های بزرگ دنیا معرفی می‌کرد؛ مهره‌ای که زیرنظر گاریدو به یک بازیکن پشت فوروارد تبدیل شده است. البته گاریدو می‌گوید او هر نقشی را به بهترین نحو انجام می‌دهد و تفاوتی ندارد در کدام پست به کار گرفته شود.
امیری برای جوان‌ها یک الگوی واقعی است؛ یک بازیکن تمام نشدنی و مورداعتماد برای هر مربی، به خصوص خارجی‌هایی که خیلی زود برخی از چیزهای منفی فوتبال ایران در جلسات تمرینی و در حین بازی‌ها به چشم‌شان می‌آید. چیزهایی که اثری از آنها در فوتبال و منش وحید امیری نیست.
