به گزارش صراط به نقل از هم میهن ، دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها با اشاره به اینکه اقداماتی مثل رفع حصر آقای کروبی و آزادی زندانیان می‌تواند نشانه‌ای از اراده قوه قضائیه برای همراهی با رئیس جمهور تلقی شود، گفت: اولویت حکومت باید خدمت به مردم باشد، ولی وقتی تنازعات شکل می‌گیرد، خدمت به مردم اولویت چندم می‌شود. ولی من فکر می‌کنم که اگر این همکاری در عمل تداوم پیدا کند، فرصت بهتری را برای خدمت به مردم ایجاد می‌کند؛ مضاف به اینکه جوّ آرامی هم به وجود می‌آید و خیلی از مردم اینها را علامت‌های مثبتی برای زندگی خودشان تلقی می‌کنند.
مشروح گفتگو با محمود صادقی را در ادامه می‌خوانید:
آیا اقداماتی نظیر آزادی و عفو شروین حاجی‌پور و محسن برهانی و همچنین توقف حکم یاشار سلطانی را می‌توان در چهارچوب وفاق ملی ارزیابی کرد؟
به نظرم می‌آید نشانه‌ای از همگرایی قوا در این اقدامات دیده می‌شود. با فضایی که بعد از انتخابات به وجود آمد و شعار‌ها و وعده‌هایی که آقای پزشکیان داد، در مجموع فکر می‌کنم اراده‌ای شکل گرفته برای اینکه این همگرایی و وفاق تقویت شود و آزادی این گروه از زندانیان هم بیشتر به نظر می‌آید در همین راستا باشد.
البته عفو‌های رهبری در اعیاد و مناسبت‌ها امر بی‌سابقه‌ای نیست و همیشه وجود داشته، ولی اقداماتی مثل رفع حصر آقای کروبی و همین آزادی افرادی که به هر حال شاخص هستند و بعضا مثل آقای برهانی در گردهمایی‌هایی ستاد انتخاباتی آقای دکتر پزشکیان حضور داشتند و سخنرانی کردند، می‌تواند نشانه‌ای از اراده قوه قضائیه برای همراهی با رئیس جمهور تلقی شود.
به نظر می‌آید، این طوری که شنیده می‌شود، جای امیدواری هست که رفع حصر آقای مهندس موسوی هم به سرانجام برسد و این مسأله که سال‌های متمادی تبدیل به یک مسأله بغرنج و زخم کهنه شده، ترمیم پیدا کند که طبیعتا باعث یک نوع ترمیم اجتماعی و سیاسی هم در جامعه خواهد شد و ان شاء الله فضا را آرام‌تر خواهد کرد.
به هر حال در شرایط فعلی علاوه بر رویکرد‌های آقای دکتر پزشکیان، اساسا با توجه به مرور زمان حساسیت این مسأله در جامعه کاهش پیدا کرده و مسأله‌ای است که باید خاتمه یافته تلقی شود. البته رویکرد آقای پزشکیان مؤثر بوده، ولی گذشت زمان و رویداد‌های مختلفی که در سطح جامعه رخ داد، همه اینها در چنین تصمیم‌گیری تأثیر می‌گذارد.
یعنی می‌توان امیدوار بود که این دوره چالش‌های بین دولت و قوه قضائیه کمتر از قبل شود؟
من فکر می‌کنم آقای دکتر پزشکیان که از ابتدا بنا را بر تعامل گذاشته و این تعامل را عملا در انتخاب وزیران نشان داد. مجموعا نگاه ایشان مبنی بر توجه ویژه به رهبری و پیگیری سیاست‌های کلی نظام، فضای مثبتی را برای تعامل ایجاد کرده؛ مضاف به اینکه در هر حال فضای اجتماعی و سیاسی هم چنین اقتضائی را دارد. یعنی در ادامه همان روندی که باعث تأیید صلاحیت آقای پزشکیان شد و نظام یک نوع تغییر رویکرد و اصلاح بعضی از رویه‌ها را پذیرفت و به نوعی برای چنین انتخاباتی زمینه‌سازی شد، فکر می‌کنم این دسته از اقدامات هم در همان راستا باشد.
بنابراین، این پاسخ به سؤال شما مثبت است. یعنی فکر می‌کنم نسبت به گذشته عزم خوبی برای تعامل بیشتر شکل گرفته است.
این تعاملی که بین قوای سه‌گانه شکل گرفته، چه ثمره‌ای برای زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم دارد؟
وقتی اجزاء حاکمیت هماهنگی نداشته باشند، به تعبیر آقای پزشکیان جنگ و دعوا بین خودشان باشد، طبیعتا بیش از آنکه به فکر کار اصلی‌شان باشند که خدمتگزاری به مردم هست، به فکر خنثی کردن همدیگر می‌افتند. طبیعتا اگر این جنگ و دعوا‌ها کم شود، فرسایش نیرو‌ها کاهش پیدا می‌کند و در واقع اولویت‌ها به نوعی جا به جا نمی‌شود.
اولویت حکومت باید «خدمت به مردم» باشد، ولی وقتی آن تنازعات شکل می‌گیرد، خدمت به مردم اولویت چندم می‌شود. ولی من فکر می‌کنم که اگر این همکاری در عمل تداوم پیدا کند، فرصت بهتری را برای خدمت به مردم ایجاد می‌کند؛ مضاف به اینکه جوّ آرامی هم به وجود می‌آید و خیلی از مردم اینها را علامت‌های مثبتی برای زندگی خودشان تلقی می‌کنند. هر وقت تنش بیشتر می‌شود، تأثیرش را خیلی سریع می‌توانیم در بازار‌های پولی و مالی ببینیم. هر وقت هم آرامش هست، تأثیرش را به طور اتوماتیک بر بازار‌ها می‌بینیم و نشان می‌دهد که مردم خیلی حساس هستند.
