به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز سال هاست که جناحی خاص برای پروموت کردن او، دست به هر کاری می زند و گاه و بیگاه و به هر بهانه، صفحه نخست روزنامه ها و سایت های زنجیره ای به وی اختصاص می یابد. در عین حال؛ مثل روز روشن است که هدف از این بالا بردن نام، جایگاه و شأنیت ساختگی برای سید حسن خمینی، نیل به کدام هدف و مقصود در آینده است!
اگر کمی به عقب و سال 1394 برگردیم، متوجه بسیاری از مسائل خواهیم شد. خبرگزاری ایلنا (نزدیک به تجدیدنظرطلبان) در همان سال و با نزدیک شدن به انتخابات دوره پنجم مجلس خبرگان رهبری، در مطلبی با تیتر «مثلث هاشمی رفسنجانی، روحانی و سیدحسن خمینی و انتخابات خبرگان»، نوشته بود: «بعید است بدبینانه‌ترین نگاه سیاسی هم بتواند حضور اصولگرایان را منطقی و حضور اصلاح طلبان را در انتخابات خبرگان سیاسی تلقی کند. هر چند اعضای ارشد مجلس خبرگان رهبری در حلقه اصلی تصمیم‌‌سازی اصولگرایان قرار گرفته‌اند و در تناقضی عجیب از اصلاح‌طلبان می‌خواهند خبرگان را سیاسی نکنند. در چنین شرایطی احتمالا حضور هر چهره‌ای که به مذاق جریان مقابل خوش نیاید، سیاسی و جناحی تلقی خواهد شد؛ شرایطی که شاید به واسطه آن جریان اصلاح‌طلب که مثلث هاشمی‌رفسنجانی، حسن روحانی، سیدحسن خمینی بهترین ترکیب ممکن خواهد بود تحت فشار قرار بگیرد.»
این درحالی بود که تابستان همان سال، مرحوم هاشمی رفسنجانی با اشاره به استفاده‌اش از عنوان «علامه» برای سیدحسن خمینی و برخی واکنش‌های منفی به این موضوع، گفت: «برخی نمی‌دانند معنای کلمه علامه چیست. علامه یعنی کسی که زیاد می‌داند و حسن آقا خیلی می‌داند و انسان بسیار خوش‌استعدادی است و شبیه استعدادهای امام را دارد و اهل کار کردن است. در قم درس خارج می‌گوید و شاگردهای خوبی دارد. انسان کوچکی نیست که علامه برایش زیاد باشد. من نمی‌دانم چه معنایی از علامه می‌فهمند که حساسیت نشان می‌دهند.»
آنچه مسلم است از ابتدای دهه 90 تاکنون، نام سید حسن خمینی از جهات مختلف درحال تبلیغ و بازنشر به عنوان شخصیتی جامع الاطراف در محافل سیاسی است. در همین راستا پروژه ترویج نامبرده از دو جنبه در حال پیگیری است. نخست، ارائه وجهه ای مردمی و جوان پسند در مواردی همچون؛ «حمایت از سینماگران و فوتبالیست ها»، «دیدار با اهالی موسیقی پاپ»، «حضور در تلویزیون به بهانه های مختلف» در این حیطه دسته بندی می شوند. اما از منظر بعدی، وی از ساختن سیمایی علمی و دینی از خود نیز غافل نبوده و نیست. از برپایی مستمر جلسات درس خارج گرفته تا اتخاذ مواضعی تند علیه رژیم اشغالگر قدس را می توان در این زمره گنجاند.
ناگفته پیداست که هدف از این به آب و آتش زدن های رسانه ای، نیل به مقاصد و اغراض دیگری است که طیف تجدیدنظرطلب مصمم است تا در آینده به وسیله سید حسن خمینی آنها را پیگیری نماید؛ غافل از اینکه آرزوهای محال، هیچگاه برآورده نخواهند شد!
