شنیدن رقم های میلیاردی که قرار است باشگاهها به برخی بازیکنان بدهند، در شرایطی که اکثر مردم زیر فشار اقتصادی شدید قرار دارند و حقوق ها کفاف زندگی پرمشقت این روزها را نمی دهد، هر شنونده ای را متاثر می کند که چرا باید در فوتبالی که هیچ نفعی برای این مردم ندارد و ناامیدی هایشان را بیشتر می کند، چنین پول هایی به برخی بازیکنان داده شود.
بررسی میانگین درآمد یک معلم، یک کارمند، یک مهندس و یا حتی یک پزشک حاذق نشان می دهد که فاصله درآمد آنها با فوتبالیست هایی که حتی یک سوم آنها زحمت نمی کشند و البته تحصیلات و سواد بالایی هم ندارند، بسیار زیاد و متاثر کننده است، اما در سالهای اخیر چه کسی پیدا شده بر سرعت گرفتن این روند مخرب نظارت کند؟
کدام مقام نظارتی با جدیت وارد بازار آشفته نقل و انتقالات شده و اول از همه با مدیرانی که چنین رقم هایی را پرداخت می کنند، برخورد کرده؟ کدام مسئول در فدراسیون فوتبال این توانایی را دارد که با مدیران و بازیکنان متخلف برخورد کند؟ کدام مقام دولتی - که همه این پول ها از جیب دولت و از بیت المال به این بازیکنان داده می شود - وارد ماجرا شده و با متخلفان برخورد کرده است؟
با گذاشتن نام حرفه ای روی لیگ برتر ایران - که البته هیچ چیزش به حرفه ای ها نمی خورد - روند پرداخت به بازیکنان و مربیان سیر نجومی به خود گرفت و بازیکنی که از نظر فنی کیلومترها با بازیکنان بزرگ دهه های ۵۰ و ۶۰ فوتبال ایران فاصله داشت، برای یک فصل رقمی گرفت که بازیکنان بزرگ آن دو دهه در تمام دوران فوتبال خود چنین رقمی دریافت نکردند.
حالا این روزها دو باشگاه استقلال و پرسپولیس - که بالاترین میزان بدهی در تمام تیم های لیگ برتر را دارند - گوی سبقت را در پرداخت های نجومی به بازیکنان از یکدیگر می ربایند و پول ها و اقلام دیگری به بازیکنان می دهند که هیچ ثمره ای بجز افزایش بدهی های میلیاردی این دو باشگاه نخواهد داشت.
پرسپولیس و استقلال در سالهای اخیر آنقدر در این فوتبال هزینه بی‌مورد کرده اند که حالا هرکدامشان بالای ۱۰ میلیارد تومان بدهی دارند و ظاهرا این میزان هر سال در حال افزایش است و مدیر فعلی برای مدیر بعدی بدهی می گذارد و این چرخه همچنان ادامه خواهد داشت!
اینکه یک مدیر توانایی دارد برای یک فصل پول زیادی را به باشگاه می آورد - که در آن هم شک و شبه های زیادی وجود دارد که از کجا می آورد - اصلا بد نیست، اما وقتی سوابق گذشته را بررسی می کنیم متوجه می شویم که قبلا نیز مدیرانی به پرسپولیس و استقلال آمده اند که اقدام به جذب بازیکنان بزرگ و پرداخت های سنگین کرده اند اما نه تنها تیم شان موفق نبوده و جامی را کسب نکرده است، بلکه زمانی که صندلی ریاست باشگاه را ترک می کردند تنها میلیاردها تومان بر بدهی های این باشگاه افزوده بودند.
همین پرسپولیس که این روزها ولخرجی هایش مورد انتقاد اهالی فوتبال خصوصا مدیران باشگاه رقیب قرار گرفته است، چند سال پیش و زمانی که اکبرغمخوار مدیرعامل این باشگاه شد، با بازیکنان بزرگی چون کریم باقری، علی دایی، یحیی گل محمدی، جواد کاظمیان و ... قرارداد بست و میلیاردها تومان هم هزینه کرد اما نه تنها تیمش قهرمان نشد بلکه میزان بدهی های باشگاه چند برابر شد!
نکته عجیب در مورد مدیران استقلال و پرسپولیس این است که با وجود اینکه هرکدامشان میلیاردها تومان برای این دو باشگاه بدهی باقی گذاشته اند اما وقتی از باشگاه رفته اند هیچ نهاد و مقام نظارتی یک بار هم از آنها سوال نکرده است که این پول ها کجا رفت و این بدهی ها از کجا آمد ؟!
شاید به همین خاطراست که مدیران استقلال و پرسپولیس با خیالی آسوده چک می کشند و وعده های میلیاردی می دهند و در پایان مهلت ماموریت شان که اکثرا هم با برکناری از سوی مقامات بالادستی صورت می گیرد، خیلی راحت و با خیالی آسوده و البته برخی با جیبی پر از پول صندلی را به فرد بعدی تحویل می دهند تا سختی های مدیریت این دو باشگاه را او تحمل کند!
برای فصل دوازدهم لیگ برتر هم این دو باشگاه در حال هزینه کردن میلیاردی هستند و با وجود اینکه نهادهای نظارتی سوابق گذشته را دارند و می دانند که این هزینه کردن ها تنها جیب بازیکنان و برخی واسطه ها و مدیران را پرمی کند و میزان بدهی ها را افزایش می دهد، اما هیچ واکنشی به آن نشان نمی دهند و ظاهرا منتظرند تا اول ثابت شود بدهی باشگاه ها افزایش پیدا می کند تا بعد مثل ادوار گذشته هیچ کاری به مدیران مقصر نداشته باشند!
اون دنیا سرپل صراط یقه مسببینش را خواهم گرفت..مطمئن باشین.