به گزارش صراط به نقل از فارس ، ریچارد نفیو، مقام سابق آمریکایی در دولتهای باراک اوباما و جو بایدن که از او به عنوان یکی از معماران شبکه تحریمها علیه ایران یاد میشود در یادداشتی مفصل از دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب آمریکا خواسته مذاکره با ایران را امتحان کند. نفیو در آغاز این یادداشت که امروز پنجشنبه در مجله فارنافرز منتشر شده یادآوری کرده که اکنون دو دهه است برخی از چهرههای افراطی در واشنگتن خواستار حمله به تأسیسات هستهای ایران بودهاند اما این درخواستها هر بار رد شدهاند. نفیو مینویسد: «اکنون دو دهه است که صداهای افراطی در واشنگتن خواستهاند ایالات متحده آمریکا به برنامه هستهای ایران حمله کند. و دو دهه است که خواست آنها رد شده است.»وی در ادامه مینویسد: «دلیلش این بوده که اکثر اوقات استدلالها برای عدم اقدام نظامی متقاعد کننده و منطقی بودهاند.»نفیو در ادامه به توضیح درباره دلایلی پرداخته که حمله به تأسیسات هستهای ایران را غیرموجه میکنند. او مینویسد: «حمله به این کشور باعث تزریق هرج و مرج و بیثباتی بیشتر به خاورمیانه میشود.»نفیو ادامه میدهد: «چنین اقدامی منابع محسوسی از آمریکا را در زمانی که واشنگتن میخواهد بیشتر روی مناطق دیگر تمرکز کند به مصرف میرساند؛ و چنانچه حملات موفقیتآمیز نباشند اعتبار آمریکا تضعیف خواهد شد.»وی تصریح میکند: «ضمن آنکه احتمال شکست حملات هم بالا است: حتی دقیقترین حملات هستهای شدن ایران را تنها به تأخیر میاندازند. بهترین و ماندگارترین راه حل برای مسئله همچنان توافق دیپلماتیک است.»
معمار تحریمها علیه ایران: ترامپ چارهای جز مذاکره با ایران ندارد
یکی از معمارهای شبکه تحریمها علیه ایران در یادداشتی مفصل استدلال کرده رئیسجمهور منتخب آمریکا چارهای جز مذاکره با ایران در موضوع هستهای ندارد.
ریچارد نفیو البته در ادامه یادداشت خود نوشته که در شرایط کنونی استدلالها علیه اقدام نظامی چندان بدون چالش نیستند. او مینویسد برنامه هستهای ایران دیگر در مرحله نوزادی نیست، تهران بیشتر از چند سال پیش به یک قابلیت بازدارنده جدید نیاز دارد، اسرائیل چند بار به داخل ایران حمله کرده است و جامعه بینالمللی با شکافهای بیشتری برای اعمال فشار بر ایران روبرو است. او بر همین اساس تصریح کرده با توجه به مخاطراتی که اقدام نظامی در پی دارد لازم است ایالات متحده آمریکا آخری تلاش خود را با حسن نیت برای مذاکره بر سر برنامه هستهای ایران انجام دهد. او تصریح میکند: «دلایل متعددی وجود دارد که باید به دیپلماسی یک شانس دیگر بدهیم: اولین و مهمترین دلیل این است که مقامهای آمریکایی نمیدانند آیا حمله نظامی موفق خواهد شد یا خیر.»ریچارد نفیو خاطرنشان کرده علاوه بر این چنانچه ایران از سوی یک قدرت هستهای مورد حمله قرار بگیرد انگیزههای بیشتری برای رفتن به سمت یک بازدارنده جدید خواهد داشت. او مینویسد: «در واقع تخصص چندین دههای ایران در زمینه هستهای به این معنا است که این کشور حتی در صورتی که تمامی تجهیزات و مواد هستهایش در اثر حملات غیرقابل استفاده شوند باز هم میتواند اقدام به ساخت سلاح هستهای بکند.»او یادآوری کرده که حملات به تأسیسات هستهای عراق و سوریه در سالهای ۱۹۸۱ و ۲۰۰۷ باعث پایان برنامه هستهای این دو کشور نشده است. ریچارد نفیو پس از هشدار درباره تبعات ناگوار حمله به ایران اذعان کرده که ایالات متحده آمریکا با وضعیت سختی در عرصه بینالملل و همچنین کمبود مهمات روبرو است.
وی مینویسد: «از پیامدها هم که بگذریم، حمله به ایران منابع ایران را تحت فشار قرار خواهد داد. همین الان گزارشهای فزایندهای درباره کمبود مهمات و رهگیرهای موشکی در آمریکا وجود دارد. تحمیل هزینههای اضافی در موقعیت زمانی بدی اتفاق خواهد افتاد.»وی نوشته است: «شرایط بینالمللی پیچیده است. روسیه کماکان به جنگافروزی علیه اوکراین ادامه میدهد. این خطر وجود دارد که چین به تایوان حمله کند و تقریبا کل خاورمیانه ناآرام است. عملیات نظامی جدید علیه ایران باری اضافی بر روی دوش ایالات متحده خواهند گذاشت اگر اروپا، جهان جنوب و شرکای عربی واشنگتن مخالف اقدام نظامی واشنگتن باشند یا در بهترین حالت نسبت به آن تردید داشته باشند- که احتمالا همگی خواهند داشت.»ریچارد نفیو خاطرنشان کرده که هزینههای گزاف حمله به ایران به معنای آن است که ایالات متحده چارهای جز اینکه بار دیگر دیپلماسی را امتحان کند ندارد. ریچارد نفیو درباره هزینههای پیگیری سیاست موسوم به «فشار حداکثری» از سوی دونالد ترامپ هم هشدار داده است. وی مینویسد: «اگر ایالات متحده بخواهد به منظور نرم کردن موضع ایران برای گفتوگوها در آینده به فشار حداکثری روی بیاورد ایران ممکن است این اقدام را با پنهان کردن مواد هستهای خودش، ساخت بمب، خروج از معاهده NPT و یا همه این سه مورد تلافی کند.»