به گزارش سرویس وبلاگ صراط، نویسنده وبلاگ منم سلام در آخرین به روز رسانی وبلاگ خود نوشته است:
دعاي روز پانزدهم ماه خدا
اللهمّ ارْزُقْني فيهِ طاعَةَ الخاشِعين واشْرَحْ فيهِ صَدْري بإنابَةِ المُخْبتينَ بأمانِكَ يا أمانَ الخائِفين
................................
خدايا روزى كن مرا در آن فرمانبردارى فروتنان وبگشا سينه ام در آن به بازگشت دلدادگان به امان دادنت اى امان ترسناكان.
................................
رمضان به نيمه رسيد. خدايا! اطاعت فروتنان را روزى ما بگردان و سينهمان را براى بازگشتبه سوى خويش گشاده ساز! اى امانبخش آناني که مي ترسند!
پیرامون صلح امام حسن(ع)
اسلام ناب محمدی
بعد از صلح امام حسن مجتبى (عليه الصّلاة و السّلام)، كار به شكلى هوشمندانه و زيركانه تنظيم شد كه اسلام و جريان اسلامى، وارد كانال آلودهيى كه به نام خلافت و در معنا سلطنت به وجود آمده بود، نشود.
اين، هنر امام حسن مجتبى (عليهالسّلام) بود.
امام حسن مجتبى كارى كرد كه جريان اصيل اسلام كه از مكه شروع شده بود و به حكومت اسلامى و به زمان امير المؤمنين و زمان خود او رسيده بود در مجراى ديگرى، جريان پيدا بكند؛ منتها اگرنه به شكل حكومت زيرا ممكن نبود لااقل دوباره به شكل نهضت جريان پيدا كند. اين، دورهى سوم اسلام است. اسلام، دوباره نهضت شد. اسلام ناب، اسلام اصيل، اسلام ظلمستيز، اسلام سازشناپذير، اسلام دور از تحريف و مبرّا از اينكه بازيچهى دست هواها و هوسها بشود، باقى ماند؛ اما در شكل نهضت باقى ماند. يعنى در زمان امام حسن (عليه السّلام)، تفكر انقلابىِ اسلامى كه دورهيى را طى كرده بود و به قدرت و حكومت رسيده بود دوباره برگشت و يك نهضت شد. البته در اين دوره، كار اين نهضت، به مراتب مشكلتر از دورهى خود پيامبر بود؛ زيرا شعارها در دست كسانى بود كه لباس مذهب را بر تن كرده بودند؛ درحالىكه از مذهب نبودند.
مشكلىِ كار ائمهى هدى(عليهمالسّلام)، اينجا بود.
بیانات مقام معظم رهبری در میلاد امام حسن (ع) سال1369 +
داستان هایی از کرامت امام حسن مجتبی علیه السلام
حاجت برادر مسلمان
گفت: «ای فرزند پیامبر! فلان شخص از من طلبی دارد، ولی من پولی ندارم. برای همین او می خواهد مرا زندانی کند».
امام فرمود: «در حال حاضر مالی ندارم که بدهی تو را بدهم».
گفت: «پس کاری کنید که او مرا زندانی نکند».
امام در حالی که در مسجد مشغول عبادت (اعتکاف) بود، کفش های خود را به پا کرد.
گفتند: «از فرزند رسول خدا، مگر فراموش کردید که در حال اعتکاف هستید [ و نباید از مسجد خارج شد]؟»
فرمود: «فراموش نکرده ام، اما از پدرم شنیده ام که رسول الله می فرمود: کسی که در برآوردن حاجت برادر مسلمان خود بکوشد، مانند کسی است که نه هزار سال، روز را به روز و شب را به عبادت مشغول بوده است».
دریای کرم
به حضور امام آمد و اظهار فقر و حاجت کرد. امام حسن (علیه السلام) دستور داد تا پنجاه هزار درهم، به اضافه پانصد دینار به او بدهند. مرد سائل حمالی را صدا زد که پول هایش را برایش ببرد. حضرت پوستین خود را هم داد و فرمود: «این را هم به جای کرایه به آن مرد بده».
داستان اول / روایت ها و حکایت ها، ص 122داستان دوم / ستارگان، درخشان، ص 46 +
سخنی از آیت الله شهید مدنی (ره)
ارزش عمل به نيت است و نيت براى غير خدا به چه درد مىخورد. اگر غير الله منظور باشد، با خواسته ديگران چه فرقى مىكند؟ من ديگر با فلان سياستمدارى كه فقط و فقط در راه سياستهايش هست و كارى با دين ندارد، فرقى پيدا نمىكنم؛ بلكه بدتر از او هم مىشوم؛ به جهت اين كه او، هيچ كدام از كارهايش به عنوان اسلام نبود؛ سياستمدارى بوده كه داشت فعاليت مىكرد و پيروز مىشد؛ اما من چطور؟ اما من چطور؟
در صورتى كه به مفاد آيه «لا تجعلوا عُرضَةً لايمانكم» انسان مىبيند كه خيلى چيزهايش در خيلى از هدفهايى كه داشته، تابع هوا بوده و كار را به اسم خدا كرده است. يكى از برادران چيزى نوشته بود كه مرا متأثر كرد و حرفهايش هم درست بود. او نوشته بود كه خواهشمنديم آقايان، امام را براى خودشان حربه قرار ندهند؛ خودشان چيزهايى كه مىخواهند به امام نبندند. من هدفهاى شخصى خود را به اسم امام پياده نكنم. حالا اگر امام زمان عليهالسلام
