به گزارش سرویس وبلاگ صراط؛نویسنده وبلاگ طلبه بسیجی در آخرین به روزرسانی وبلاگ خود نوشته است:
آیا صلح امام حسن (ع) صحیح بود ؟
چرا امام حسن (ع) همانند برادر بزرگوار خودشان ، امام حسین (ع) قیام نکردند ؟
برای برخی از مردم شبهه ای پیش آمده است که امام حسن (ع) نباید صلح می کرد و سوال های بالا را مطرح می کنند که ان شاءالله در ادامه و مثل رویه همیشگی وبلاگ به سوالات بصورت مختصر پاسخ داده می شود .
در بحث قیاس قیام امام حسین و صلح امام حسن ، باید دو چیز را مقایسه کرد : 1 : حاکم و خلیفه زمان ، 2 : اصحاب و یاران دو حضرت .
مقایسه حاکم زمان
حاکم و پادشاه در زمان امام حسن (ع) ، معاویه بود . معاویه انسان بسیار ریا کار و دو رو و نمونه ی بارز نفاق بود ، کسی بود که به واسطه ی همین نفاق و ریای خود ، لشکر امام علی (ع) را فریب دهد و آن ها را مجبور به پذیرش حکمیت کرد . معاویه در ظاهر انسان نماز خوان ، متدین و حتی نماز شب خوان بود اما همین معاویه بود که تخم کینه و نفرت از امام علی (ع) را در دل مردم شام کاشت و لعن و نفرین کردن امام علی (ع) را در نماز جمعه های شام بصورت سنت در آورد . اما در مقابل ، پادشاه و حاکم در زمان امام حسین (ع) ، یزید ، انسان عیاش ، میمون باز و شراب خوار بود که برای دین هیچ ارزشی قائل نبود .
مقایسه اصحاب
اکثر اصحاب و فرمانده هان سپاه امام حسن (ع) ضعیف الایمان و بی بصیرت بودند ، تا جایی که معاویه توانست ، فرمانده جنگ سپاه امام حسن را با وعده و وعیدها و سکه های طلا بخرد و به همین دلیل سپاه آن حضرت متزلزل و شکننده بود . اما در مقابل ، سپاه امام حسین در اوج ایمان و بصیرت بود . حتی کودکان هم ابراز اشتیاق برای جنگیدن در رکاب امام حسین می کردند . و پیرمرد هایی همچون حبیب بن مظاهر با آن کهولت سنی که داشت ، همانند یک جوان 20 ساله به میدان نبرد می رفت .
نتیجه گیری :
1 . بدلیل مکار و حیله گر بودن معاویه ، مردم زمان ، قادر به پذیرش جنگ میان امام حسن و معاویه که تظاهر به مسلمان بودن می کرد ، نبودند اما در عوض در زمان امام حسین (ع) مردم ، خود خواستار جنگ با یزید بودند .
2 . بدلیل عدم بصیرت اصحاب امام حسن (ع) و ضعف بنیه اعتقادی آنها ، سپاه آنحضرت محکوم به شکست بود . و دوباره هم تاکید می کنم که مکار بودن معاویه سبب می شد که با تبلیغات کلان بعد از جنگ مفروض ، چهره ی امام حسن را تخریب کند که در زمان امام حسین همچون مشکلاتی نبود .
در پایان : در آن هیچ شکی به دل خود راه ندهید که اگر امام حسین (ع) در زمان امام حسن (ع) به امامت می رسید ، همان کاری را انجام می داد که برادر بزرگوارش امام حسن انجام داد ، و شاهد بر این حرف این است که امام حسین (ع) در زمان خلافت معاویه سکوت اختیار کرد اما در زمان یزید قیام کرد .
همانها بودند دیگهشایربا20٪ اختلاف
پس استدلال دومت غلطه
ضمنا" ائمه علم لدنی دارند این حرف شما مخالف این اصله
یعنی امام حسین نمیدونسته همش 72 نفر میمونن وامام حسن میدونسته؟
شما از کجا مطمئن هستید 20% اختلاف داشتند ، پس حتما به تاریخ برگردین و یاران دو حضرت رو مقایسه کنید
اتفاقا این ارتباط مستقیم با علم لدنی داره ، زیرا که امام حسن در روایات متعددی بیان کرده بودند که اگر 14 نفر یار وفا دار داشتم قیام می کردم