به گزارش صراط به نقل از فارس : عبدالحسين احمد اميني كه بعدها به«علامه اميني» معروف شد، بيش از يك
قرن پيش يعني در سال 1285 هجري شمسي، در يكي از روستاهاي سراب از توابع
تبريز به دنيا آمد.
وي پس از كسب معارف اوليه در مدرسه علميه تبريز و بهره مندي از محضر اساتيدي همچون سيدمحمد موسوي (مولانا) و حضرات آيات سيدمرتضي خسروشاهي و حسن توتونچي، در سن 16 سالگي راهي نجف اشرف شد.
او پس از 16 سال تلمّذ از محضر اساتيد و بهره مندي از معنويات اميرالمؤمنين(ع) در نجف اشرف، در سن 32 سالگي به كشور بازگشت، اما شيفتگي او به مقام اميرالمؤمنين (ع) بار ديگر او را به نجف بازگرداند و در اين مراجعت، به درجه اجتهاد نائل آمد.
علامه اميني پس از مدتي تدريس، به تأليف كتاب هاي ديني روي آورد و رسالاتي همچون «شهداء الفضيله »، «سيرتنا وسنّتنا»، «تفسير فاتحه الكتاب»، «ثمرات الأسفار»، «رياض الأنس» و «المقاصد العليه » را به رشته تحرير در آورد.
اما مهمترين اقدام علامه اميني در حوزه تأليف، كتاب 20 جلدي «الغدير» نام دارد. بنا به شهادت مرحوم سيدجعفر شهيدي (از ياران علامه در تهران و نجف)، مرحوم علامه اميني چهل سال متوالي، هر روز در حدود 16ساعت در تهيه مطالب «الغدير» همت گماشت.
وي در تبيين هدف خود از نگارش الغدير مي گويد: «الغدير، ملل اسلامي را در يك صف واحد، متحد و متشكل مي سازد. مجموعه مطالب اين اثر اتحادي را كه در زمان رسول خدا (ص) در سايه همدلي اسلامي بين صفوف مسلمين بود، دوباره به جوامع اسلامي باز مي گرداند».
علامه اميني در «الغدير» كوشيده است با نام بردن از 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) ـ كه حديث غدير را روايت كرده اند ـ ولايت مطلقه ائمه معصومين را از طريق اثبات خلافت بلافصل امام علي (ع) اثبات كرده و سپس ولايت غير معصوم را نفي كند.
وي پس از كسب معارف اوليه در مدرسه علميه تبريز و بهره مندي از محضر اساتيدي همچون سيدمحمد موسوي (مولانا) و حضرات آيات سيدمرتضي خسروشاهي و حسن توتونچي، در سن 16 سالگي راهي نجف اشرف شد.
او پس از 16 سال تلمّذ از محضر اساتيد و بهره مندي از معنويات اميرالمؤمنين(ع) در نجف اشرف، در سن 32 سالگي به كشور بازگشت، اما شيفتگي او به مقام اميرالمؤمنين (ع) بار ديگر او را به نجف بازگرداند و در اين مراجعت، به درجه اجتهاد نائل آمد.
علامه اميني پس از مدتي تدريس، به تأليف كتاب هاي ديني روي آورد و رسالاتي همچون «شهداء الفضيله »، «سيرتنا وسنّتنا»، «تفسير فاتحه الكتاب»، «ثمرات الأسفار»، «رياض الأنس» و «المقاصد العليه » را به رشته تحرير در آورد.
اما مهمترين اقدام علامه اميني در حوزه تأليف، كتاب 20 جلدي «الغدير» نام دارد. بنا به شهادت مرحوم سيدجعفر شهيدي (از ياران علامه در تهران و نجف)، مرحوم علامه اميني چهل سال متوالي، هر روز در حدود 16ساعت در تهيه مطالب «الغدير» همت گماشت.
وي در تبيين هدف خود از نگارش الغدير مي گويد: «الغدير، ملل اسلامي را در يك صف واحد، متحد و متشكل مي سازد. مجموعه مطالب اين اثر اتحادي را كه در زمان رسول خدا (ص) در سايه همدلي اسلامي بين صفوف مسلمين بود، دوباره به جوامع اسلامي باز مي گرداند».
علامه اميني در «الغدير» كوشيده است با نام بردن از 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) ـ كه حديث غدير را روايت كرده اند ـ ولايت مطلقه ائمه معصومين را از طريق اثبات خلافت بلافصل امام علي (ع) اثبات كرده و سپس ولايت غير معصوم را نفي كند.
علامه
اميني در سخني مدعي مي شود: «من براي نوشتن الغدير، 10 هزار كتاب را از
باي بسم الله تا تاي تمّت خوانده ام و به 100 هزار كتاب مراجعه مكرر
داشتم.»
علامه اميني در دوازدهم تيرماه سال 1349 در تهران دار فاني را وداع گفت. مزار اين عالم رباني در نجف اشرف است و به عقيده بسياري از علما، علامه اميني با نگارش كتاب «الغدير» دل اميرالمؤمنين (ع) و شيعيان آن حضرت را شاد كرد.
حجت الاسلام والمسلمين محمد مسعودي از استادان رجال و علوم حديث حوزه علميه قم درباره يكي ديگر از اقدامات مهم علامه اميني چنين مي گويد: علامه اميني(ره) احوالات عجيبي داشت.
ما شنيده ايم كه اميرالمومنين علي (ع) در هر شب هزار ركعت نماز مي خواندند. اين مسئله مورد نقد برخي مخالفين قرار گرفت كه مگر در يك شب، انسان چقدر مي تواند نماز بخواند كه هزار ركعت شود؟!
وي ادامه داد: در احوالات علامه اميني است كه ايشان در سفري كه به مشهد مقدس داشته، در حرم امام رضا (ع) شب ها هزار ركعت نماز مي خواند تا ثابت كند چنين امري محال نيست.
علامه اميني در دوازدهم تيرماه سال 1349 در تهران دار فاني را وداع گفت. مزار اين عالم رباني در نجف اشرف است و به عقيده بسياري از علما، علامه اميني با نگارش كتاب «الغدير» دل اميرالمؤمنين (ع) و شيعيان آن حضرت را شاد كرد.
حجت الاسلام والمسلمين محمد مسعودي از استادان رجال و علوم حديث حوزه علميه قم درباره يكي ديگر از اقدامات مهم علامه اميني چنين مي گويد: علامه اميني(ره) احوالات عجيبي داشت.
ما شنيده ايم كه اميرالمومنين علي (ع) در هر شب هزار ركعت نماز مي خواندند. اين مسئله مورد نقد برخي مخالفين قرار گرفت كه مگر در يك شب، انسان چقدر مي تواند نماز بخواند كه هزار ركعت شود؟!
وي ادامه داد: در احوالات علامه اميني است كه ايشان در سفري كه به مشهد مقدس داشته، در حرم امام رضا (ع) شب ها هزار ركعت نماز مي خواند تا ثابت كند چنين امري محال نيست.
