به گزارش صراط ، محمد بنا می‌گوید فدراسیون کشتی باید از بلاتکلیفی درآید تا او به تیم ملی برگردد.
محمد بنا که بعد از قهرمانی تیمش در المپیک لندن، به قول خودش در اوج کناره‌‌گیری کرد تا همه با خاطره خوش سه مدال طلای المپیک لندن از او یاد کنند، در مراسم تجلیل از قهرمانان، وقتی محمود احمدی‌نژاد از او خواست تا سرمربی تیم‌ملی بماند، حرفی جز گفتن چشم نداشت. او با لبخندی بر لب رضایتش را برای ماندن نشان داد. بنا دراین‌باره می‌گوید: «بالاخره رئیس‌جمهور دستور داده است. او رئیس قوه مجریه است و قدرت اجرایی دارد و ما هم زیرمجموعه قوه مجریه هستیم. او خیلی محبت و لطف کرد. من هم چاره‌ای جز قبول دستور ندارم. با این دستور برگشتنم حتمی است اما باید برای کار کردن شرایط هم مهیا باشد.»
بهترین مربی کشتی فرنگی جهان برای ادامه کار شرط دارد: «اول از هر چیزی باید فدراسیون از بلاتکلیفی درآید. تیم کشتی فرنگی، تیم قهرمان المپیک است. باید از نظر اجرایی شرایط و امکانات فراهم باشد. حالا که تیمم در بالاترین نقطه قرار گرفته، نباید عقبگرد کند بلکه باید حرکت رو به جلو را ادامه دهد. برای این کار هم باید ثبات و آرامش با تعیین رئیس فدراسیون، کادر اجرایی و تأمین امکانات به تیم داده شود.»
او که قبل از این خستگی را یکی از دلایلش برای خداحافظی مطرح کرده بود، حالا می‌گوید: «خستگی‌ام در نهایت با مدال‌های بچه‌ها در لندن دررفت اما خستگی جسمانی به‌خاطر فشارهایی که در اردوها به من، کادرفنی و کشتی‌گیران وارد شده هم با تجلیل رئیس‌جمهور، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش دررفت. حالا باید ببینیم چه کار باید کنیم تا جلوی مردم شرمنده نشویم.» منظور او درباره تأمین امکانات تنها پول برای خودش نیست: «من خیلی ابا دارم تا همه امکانات را به مسائل مالی ربط دهم. آن هم در ورزش که درونش را پرمحتواتر می‌بینم.
دوست ندارم مسائل مالی را برای ادامه کارم شخصی ببینم اما کشتی بودجه خوب می‌خواهد چراکه همه امکانات به اعتبار ختم می‌شود و بودجه ابزاری است برای گرفتن امکانات و پیشرفت کار. ترکیه، آذربایجان، روسیه و... هزینه زیادی می‌کنند تا بتوانند جایگاه جهانی قوی برای خود دست و پا کنند. این مسئله خیلی مهم است. اگر فردی وارد هیأت‌رئیسه فیلا بشود بدون اسپانسرینگ مالی فیلا، هیچ فایده‌ای ندارد. چرا قطر که کشتی ندارد عضو هیأت‌رئیسه است.
به‌خاطر هزینه‌ای است که سه، چهار سالی است می‌کنند. این هزینه‌ها برای اعمال نفوذ می‌شود. در حالی که کشتی ندارند اما ما که کشتی داریم به نفوذ در فیلا هم احتیاج داریم تا اتفاقات لندن و حتی مسابقه نوجوانان جهان تکرار نشود، یا در مسابقه‌های بعدی کشتی‌گیران با خیال راحت کارشان را بکنند، یا حتی کشتی‌گیران از این به بعد با خیال راحت و بدون دغدغه فقط تمرین کنند. وقتی حمید سوریان و قاسم رضایی جوان بودند، شاید با یک جفت کفش انگیزه زیادی پیدا می‌کردند اما حالا آنها قهرمان المپیک هستند و باید با خیال راحت آینده‌شان را بسازند.»
او پاداش 20 سکه‌ای دستیارانش را کم‌لطفی می‌داند: «به نظرم همه رشته‌هایی که در لندن مدال گرفتند کار بزرگی کردند اما تیم کشتی فرنگی تنها تیمی بود که قهرمان المپیک شد. مربیان تیم زحمت زیادی کشیدند، دادن 20 سکه به آنها کم‌لطفی بود. در حالی که برای بازی‌های آسیایی آنها 60 سکه پاداش گرفتند. من امیدوارم در ادامه کار با توجه بیشتر، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش جبران کنند.» او امروز بعد از 10 سال دخترش را در دبی می‌بیند. برای بنا در آغوش کشیدن دخترش با مدال طلا همتراز است: «خوشبختانه من دخترم را بالاخره می‌بینم. او ساعت 30: 8 به دبی می‌رسد. من هم که ویزایم دیر صادر شده بالاخره به آرزویم می‌رسم.
دیداری که برایم به اندازه مدال طلای المپیک ارزش دارد.» سرمربی تیم‌ملی کشتی‌فرنگی سه روز کنار دخترش می‌ماند: «من برای بغل گرفتن او لحظه‌شماری می‌کنم. من یک روز را از دست داده‌ام اما در فرصت سه روزه کنار او هستم. فکر می‌کنم این قشنگ‌ترین هدیه خدا به من است.»
محمد بنا که بعد از قهرمانی تیمش در المپیک لندن، به قول خودش در اوج کناره‌‌گیری کرد تا همه با خاطره خوش سه مدال طلای المپیک لندن از او یاد کنند، در مراسم تجلیل از قهرمانان، وقتی محمود احمدی‌نژاد از او خواست تا سرمربی تیم‌ملی بماند، حرفی جز گفتن چشم نداشت. او با لبخندی بر لب رضایتش را برای ماندن نشان داد. بنا دراین‌باره می‌گوید: «بالاخره رئیس‌جمهور دستور داده است. او رئیس قوه مجریه است و قدرت اجرایی دارد و ما هم زیرمجموعه قوه مجریه هستیم. او خیلی محبت و لطف کرد. من هم چاره‌ای جز قبول دستور ندارم. با این دستور برگشتنم حتمی است اما باید برای کار کردن شرایط هم مهیا باشد.»
بهترین مربی کشتی فرنگی جهان برای ادامه کار شرط دارد: «اول از هر چیزی باید فدراسیون از بلاتکلیفی درآید. تیم کشتی فرنگی، تیم قهرمان المپیک است. باید از نظر اجرایی شرایط و امکانات فراهم باشد. حالا که تیمم در بالاترین نقطه قرار گرفته، نباید عقبگرد کند بلکه باید حرکت رو به جلو را ادامه دهد. برای این کار هم باید ثبات و آرامش با تعیین رئیس فدراسیون، کادر اجرایی و تأمین امکانات به تیم داده شود.»
او که قبل از این خستگی را یکی از دلایلش برای خداحافظی مطرح کرده بود، حالا می‌گوید: «خستگی‌ام در نهایت با مدال‌های بچه‌ها در لندن دررفت اما خستگی جسمانی به‌خاطر فشارهایی که در اردوها به من، کادرفنی و کشتی‌گیران وارد شده هم با تجلیل رئیس‌جمهور، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش دررفت. حالا باید ببینیم چه کار باید کنیم تا جلوی مردم شرمنده نشویم.» منظور او درباره تأمین امکانات تنها پول برای خودش نیست: «من خیلی ابا دارم تا همه امکانات را به مسائل مالی ربط دهم. آن هم در ورزش که درونش را پرمحتواتر می‌بینم.
دوست ندارم مسائل مالی را برای ادامه کارم شخصی ببینم اما کشتی بودجه خوب می‌خواهد چراکه همه امکانات به اعتبار ختم می‌شود و بودجه ابزاری است برای گرفتن امکانات و پیشرفت کار. ترکیه، آذربایجان، روسیه و... هزینه زیادی می‌کنند تا بتوانند جایگاه جهانی قوی برای خود دست و پا کنند. این مسئله خیلی مهم است. اگر فردی وارد هیأت‌رئیسه فیلا بشود بدون اسپانسرینگ مالی فیلا، هیچ فایده‌ای ندارد. چرا قطر که کشتی ندارد عضو هیأت‌رئیسه است.
به‌خاطر هزینه‌ای است که سه، چهار سالی است می‌کنند. این هزینه‌ها برای اعمال نفوذ می‌شود. در حالی که کشتی ندارند اما ما که کشتی داریم به نفوذ در فیلا هم احتیاج داریم تا اتفاقات لندن و حتی مسابقه نوجوانان جهان تکرار نشود، یا در مسابقه‌های بعدی کشتی‌گیران با خیال راحت کارشان را بکنند، یا حتی کشتی‌گیران از این به بعد با خیال راحت و بدون دغدغه فقط تمرین کنند. وقتی حمید سوریان و قاسم رضایی جوان بودند، شاید با یک جفت کفش انگیزه زیادی پیدا می‌کردند اما حالا آنها قهرمان المپیک هستند و باید با خیال راحت آینده‌شان را بسازند.»
او پاداش 20 سکه‌ای دستیارانش را کم‌لطفی می‌داند: «به نظرم همه رشته‌هایی که در لندن مدال گرفتند کار بزرگی کردند اما تیم کشتی فرنگی تنها تیمی بود که قهرمان المپیک شد. مربیان تیم زحمت زیادی کشیدند، دادن 20 سکه به آنها کم‌لطفی بود. در حالی که برای بازی‌های آسیایی آنها 60 سکه پاداش گرفتند. من امیدوارم در ادامه کار با توجه بیشتر، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش جبران کنند.» او امروز بعد از 10 سال دخترش را در دبی می‌بیند. برای بنا در آغوش کشیدن دخترش با مدال طلا همتراز است: «خوشبختانه من دخترم را بالاخره می‌بینم. او ساعت 30: 8 به دبی می‌رسد. من هم که ویزایم دیر صادر شده بالاخره به آرزویم می‌رسم.
دیداری که برایم به اندازه مدال طلای المپیک ارزش دارد.» سرمربی تیم‌ملی کشتی‌فرنگی سه روز کنار دخترش می‌ماند: «من برای بغل گرفتن او لحظه‌شماری می‌کنم. من یک روز را از دست داده‌ام اما در فرصت سه روزه کنار او هستم. فکر می‌کنم این قشنگ‌ترین هدیه خدا به من است.»
