راشل در طول انتفاضه الاقصی به عنوان یکی از فعالان این جنبش به نوار غزه رفت. وی هنگامی که بلدوزر نیروهای اسرائیل در نوار غزه قصد تخریب خانه‌های فلسطینیان را داشت، می‌خواست راه بلدوزر را سد کند، او با بلندگوی دستی خود تلاش می کرد راننده بلدوزر را از نزدیک شدن به خانه این خانواده فلسطینی منع کند که راننده بلدوزر به سمت او حرکت کرد و با خونسردی او را زیر گرفت و از رویش عبور کرد، راشل در این حمله کشته شد.
وی در دوره اقامت در غزه در ایمیل هایی که به خانواده اش فرستاد، مسایل غم انگیزی را که شاهد آن بود شرح داد و از ناامیدی خود در مورد آنها سخن گفت. وی دو روز قبل از مرگ در مصاحبه با شبکه خبری میدل ایست گفت: احساس می‌کنم شاهد نابودی سیستماتیک توانایی مردم برای بقا هستم. گاهی اوقات هنگام شام خوردن با مردم هستم و حس می‌کنم که انبوهی از تجهیزات نظامی اطراف ماست و قصد نابودی مردمی را دارند که با آنها در حال صرف شام هستم.
آخرین جمله راشل قبل از مرگ
«ژوزف اسمیت» یکی از همراهان راشل و شاهد عینی ترور وی در تشریح صحنه قتل می‌گوید: بدن و صورتش پاره پاره و خونین و پوستش کبود شده بود؛ با صدای ضعیف گفت: «کمرم شکست» و دیگر از او چیزی نشنیدیم. بلدوزری که در فاصله 30 متری ما کار می‌‌کرد، دست از کار کشید و به سمت مرز عقب نشست و در نزدیکی بلدوزر قاتل توقف کرد. یک تانک به ما نزدیک شد تا اوضاع را بررسی کند. با فریاد از آنها کمک خواستیم، اما آنها کمک نکردند و تنها با بی‌سیم پیام‌‌هایی رد و بدل کردند و بدون عقب‌‌نشینی میان دو بولدوزر توقف کردند. مدتی بعد آمبولانس فلسطینی ها رسید و او را به بیمارستان «النجار» بردیم، اما راشل در بیمارستان بر اثرت شدت جراحات درگذشت.
راشل نزدیک به دو ماه در رفح بود، او در تظاهرات ضد صهیونیستی و ضد آمریکایی در رفح شرکت می کرد و پرچم آمریکا و اسرائیل را به آتش کشید، او جرج بوش را جنایتکار جنگی می دانست و خواستار تحویل وی به دادگاه بین المللی جنایتکاران جنگی بود.
ابراز همبستگی اسلامی و وادادگی آمریکایی
ملت های عربی واسلامی تظاهرات زیادی را برای قتل عمدی شهروند جوان آمریکایی برگزار کردند، آنها خواستار محکومیت این جنایت و قصاص عاملان آن بودند، اما آمریکا که روزانه ده میلیون دلار از محل مالیاتهای شهروندان آمریکایی به رژیم صهیونیستی پرداخت می‌کند، هیچ حمایتی از شهروند خود در برابر اسرائیل به عمل نیاورد، جرج بوش حتی حاضر نشد این جنایت اسرائیل را به صورت خشک و خالی محکوم کند. رسانه های وابسته به امپراطوری رسانه ای صهیونیست ها در آمریکا نیز نه تنها حمایتی از راشل نکردند، بلکه او را احمق خواندند. یکی از نویسنده های روزنامه وال استریت ژورنال در مطلبی که در این روزنامه به چاپ رسید نوشت که باید جایزه حماقت سال را به راشل کوری داد!
بیدادگاه صوری صهیونیست قاتلان را تبرئه کرد
رژیم صهیونیستی تحت فشار افکار عمومی پرونده ای را برای بررسی قتل راشل کوری در دادگاه شهر هیفاء باز کرد، این دادگاه بالاخره بعد از سالها تعلل 7 شهریور سال جاری بود که حتی به صورت ظاهری نیز حاضر نشد عاملان قتل راشل کوری را محکوم کند و بر خلاف شواهد و مدارک مربوط به این پرونده، رای به برائت رژیم‌صهیونیستی داد.
سیندی کوری، مادر راشل کوری که به همراه 50 نفر از حامیان وی در «بیدادگاه» صهیونیستی حاضر شده بود، پس از اعلام حکم ضمن ابراز ناراحتی از حکم صادره گفت که از همان ابتدا مشخص بود که روند بازرسی به نحوی است که بتواند از نظامیان اسرائیل و از سربازانی که اعمال غیرانسانی انجام می‌دهند حمایت کرده و به آنها مصونیت بخشد.
تبرئه قاتل راشل لکه سیاه دیگری بر کارنامه جنایت اسرائیل افزود
قتل وحشیانه راشل کوری به همراه اقدامات بعدی رژیم صهیونیستی در بی گناه اعلام کردن زنجیره قاتلان این دختر جوان آمریکایی از سران وقت رژیم صهیونیستی گرفته تا راننده بلدوزر مذکور، صفحه سیاه دیگری بر تاریخ موجودیت رژیم صهیونیستی و جنایات آن علیه بشریت ایجاد کرد، صفحه ای که نشانه های در هم پیچیده شدن تومار آن نمایان است و دست و پا زدن کنونی مقامات رژیم صهیونیستی نیز آنها را بیشتر در باتلاق سراشیبی فرو خواهد برد.
