طبق گزارش ستاره شناسان رصدخانه گرونوبل فرانسه در نشست مجمع عمومی اتحاديه بين‌المللي نجوم، اين سياره حدود هفت برابر از زمين بزرگتر بوده و در نزديكي لبه داخلي منطقه قابل سكونت سياره ميزبان خود قرار دارد.
اين سياره بسته به تركيبات و ميزان عايق بودن جو آن، مي‌تواند از قابليت حيات برخوردار باشد.
محققان اين سياره را با جست‌وجو در ميان لرزشهاي سياره ميزبان آن توسط تلسكوپي در شيلي شناسايي كردند. طبق محاسبه آنها سياره Gl 163c به نسبت زمين بين 30 تا 40 برابر انرژي بيشتري از خورشيد خود دريافت مي‌كند.
از آن جا كه شعاع سياره، ناشناخته باقي مانده، هنوز مشخص نيست كه تركيبات سازنده آن چه بوده؛ اما به تصور دانشمندان از تركيبي از سنگ و آب برخوردار است.
ستاره گليزه 163 يك ستاره كوتوله سرخ بوده كه از خورشيد كوچكتر و كم نورتر است و حداقل دو سياره در اطراف خود دارد.
نزديكترين سياره به ستاره ميزبان Gl 163b نام داشته كه 11 برابر جرم زمين بوده و دور كامل آن تنها 8.6 روز طول مي‌كشد.
اين در حاليست كه Gl 163c با هفت برابر جرم زمين از دوره مداري 25.6 روزه برخوردار است.
همچنين امكان وجود يك سياره سوم نيز وجود داشته كه 25 برابر زمين و در فاصله بسيار دورتري بوده و دوره مداري آن 669 روز است.
جست‌وجو براي سيارات قابل سكونت در اطراف ستارگان كوتوله سرخ مي‌تواند مسير سريع‌تري را براي شناسايي سيارات شبيه به زمين فراهم كند.
اين ستارگان كوچكتر بوده؛ از اين رو، شناسايي سيارات اندازه زمين ساده‌تر است.
سيارات كوتوله سرخ بسيار رايج بوده و 80 درصد ستارگان در نزديكي منظومه شمسي را به خود اختصاص داده‌اند. از اين رو فرصت خوبي براي شناسايي جهان‌هايي به اندازه زمين در اطراف آنها در فاصله 75 سال نوري از زمين براي فضاپيماي كپلر وجود دارد.
