زمانی که اخبار تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها را شنیدیم، گفتیم باز هم عده ای از مسئولین و نمایندگان ایده ای را مطرح کرده اند و همچون بحث هایی چون "حجاب و عفاف” پس از دست به یقه شدن نهادهای سیاسی و فرهنگی و انتظامی و… آن را به نهاد خانواده وا می گذارند.
اما با پیگیری های سرسختانه وزیر علوم و اعلام آمادگی چندین دانشگاه مهم، معلوم شد که مصوبه سال ۶۶ غبار روبی شده است.
شاید بعد از انتخابات ۸۸ و حضور قابل ملاحظه قشر دانشجو در اعتراضات و شورش های خیابانی بود که بحث دانشجو و دانشگاه را در جمهوری اسلامی به مقوله ای جدی تبدیل کرد.
عده ای تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها را تنها راه اسلامی شدن آن عنوان کردند و عده ای حتی سعی داشتند از رهبری هزینه کنند و به گونه ای جلوه دادند که گویا این طرح خواسته ی مقام معظم رهبری بوده ،لذا از حرارت نیروهای مذهبی و بسیج های دانشجویی کمک گرفتند و حمایت طلبیدند تا به اصطلاح حرف رهبری زمین نماند!!
بعضی ها این طرح را توهین به شان و شخصیت دانشجو دانستند و در مقابل پاسخ شنیدند که این طرح نه توهین به دانشجوی دختر و نه توهین به دانشجوی پسر است بلکه نوعی توهین به شیطانی است که در کمین انسانهاست!
برخی هم با استدلال عدم توانایی کنترل روابط دختر و پسر در خارج از دانشگاه و همچنین ارتباطات نوین امروزی این طرح را شکست خورده می دانند و به نقد آن می پردازند.
در بین مخالفانی که ذاتا معاند این نظام هستند و از همان ابتدا ساز مخالفشان را کوک کرده اند، عده ای هم با توسل به اینکه امام خمینی (ره) با این طرح مخالف بوده، علم ناسازگاری را بر افراشتند. در این خصوص نیز باید توجه داشت جو و محیط آن زمان دانشگاه ها در دهه شصت و هنگامه جنگ،قابل قیاس با زمان اکنون نیست.همین مساله هم موجب شده مراجع عظام تقلید از قبیل آیت الله مکارم شیرازی ، آیت الله سبحانی ، آیت الله جوادی آملی از این طرح پشتیبانی کنند.
البته همچون روز روشن بود که طرح "تفکیک جنسیت دانشگاه ها” همانطور که از نامش برملاست با تایید و حمایت مراجع و آیات عظام همراه خواهد شد.
همین جا بود که اواسط تیرماه پارسال، وقتی رئیس جمهور در نامه ای به دو وزیر دولت دهم،مخالفت خود را با اجرا شدن طرح عدم اختلاط در دانشگاه ها اعلام کرد؛ ائمه جمعه در اولین نماز جمعه ای که پس از صدور این نامه برگزار شد، نسبت به توقف تفکیک جنسیتی در دانشگاهها واکنش نشان دادند.
آیت الله جوادی آملی با اشاره به حدیث پیامبرگرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) مبنی بر اینکه "نگاه به نامحرم تیر است” تاکید دارد که حداقل دینداری دانشگاهها این است که دختران و پسران کنار هم نباشند و دانشگاهی می تواند کشور را اداره کند که اسلامی باشد!
اینکه در دانشگاه های ما متون سکولار توسط اساتید سکولار تزریق شود، در عوض از آن طرف دیوارهای فولادین بین دختر و پسر کشیده شود و نمازخانه ها تبدیل به مسجد شود، آیا ثمره اش غیر از این است که چند مدیر با انگشتر عقیق را پشت میز بنشاند که اگر شانس بیاوریم در میان دغدغه هایشان جایی هم برای حفظ وضع موجود نظام داشته باشند!؟
دانشی که پیکره آن در طول ۵٠٠ سال شکل گرفته را نمی توان به کلی به کنار گذاشت و ظرف ٢ سال برای آن ادبیات و تئوری و پیکره دانشی ساخت؛ و قطعاً دیدگاه رهبر انقلاب این نیست. نگاه انتقادی و تحلیلی در استاد و دانشجو باید توسعه پیدا کند و برای تئوری پردازی و مطالعات میدانی و آزمایشگاهی و… در درازمدت سرمایه گذاری شود.
فعال دانشجویی می گفت:باید فضای آزادانه در مباحث علمی و آزاداندیشی با همان تعریف شهید مطهری از آزادی که آزادی یعنی رفع موانع رشد انسان، در دانشگاهها جاری شود و فضای آزادی بیان و آزادی تفکر نهادینه شود. آیا سطح آزادی بیان و تفکر در دانشگاه های ما اساسا با مناظرات علمی حضرت امام صادق(علیه السلام) و حضرت امام رضا(علیه السلام) قابل مقایسه است؟
جمهوری اسلامی ما با ساختارهای مدرنیته ای روبروست که تکنولوژی و الگو برداری از غرب در تمام علوم ، روابط و سبک زندگی،سینما،رستوران و رسانه های ما رخنه کرده است.
دانشگاه امروز به همان اندازه که ما را در فهم آنچه که هست کمک می کند، در تولید آنچه که جایگزین باید باشد به شدت عقیم است و با ساختار مدرنی که پرورش یافته اگر فرصتی هم برای تدریس دین بیابد، دین را در خود هضم می کند! پس دانشگاه مدرن امروزی چگونه می تواند در خدمت جمهوری اسلامی قرار بگیرد!؟
اینجاست که وقتی آیت الله جوادی آملی اظهار تاسف می کند و می گوید:” دانشگاهها با احداث نمازخانه و تفکیک جنسیتی دختران و پسران اسلامی نمی‌شود و باید دانش را اسلامی کرد” از آن طرف مدیر کل دفتر آموزش های آزاد غیردولتی با ابراز خرسندی، از راه اندازی ۱۸ دانشگاه تک جنسیتی در سال جاری خبر می دهد!!
فرض بر اینکه تمام دانشگاه ها تفکیک شد، فضا و محیط های خارج از دانشگاه تا چه حد اسلامی هستند که اگر فرد در داخل دانشگاه در روابط خود دچار مشکل نشد در بیرون هم سلامت وی حفظ شود؟ پاسخ این سوال نیز تا حدود زیادی روشن است و آن اینست که در بیرون هیچ گونه هماهنگی و تلاشی برای جلوگیری از روابط بی حساب و غیر ضروری نه تنها وجود ندارد بلکه تشویق به روابط ،از طریق رسانه های مختلف سبب کم شدن و یا از بین رفتن اثر این تفکیک ها می شود.
شهدا را یاد کنید با ذکر صلوات
التماس دعای فرج
