به گزارش سرویس وبلاگ صراط، حزب فقط حزب علی.رهبر فقط سیدعلی در آخرین به روز رسانی خود نوشت:
شرق مناسب‌ترین ستون برای تکریم دفاع مقدس خود را ستون کاریکاتور خود یافته است؛ در کاریکاتور کارتونیست این روزنامه، آدم‌هایی را می‌بینیم که به سبک و شیوه بسیجیان هشت سال دفاع مقدس، پشت سر هم ردیف شده‌اند و صف کشیده‌اند، همچنان که در دفاع مقدس مرسوم و متداول بود که بسیجیان، پیشانی‌بندهای خود را می‌بستند؛ پیشانی‌بندهایی که روی آنهانام پرافتخار «یا حسین» و «یا زهرا» به رسم تبعیت از تشیع علوی و مدد از انفاس قدسی ائمه درج شده بود، این پیشانی‌بندها در واقع خلاصه و عصاره عزت پرچم ما بود که پیشانی سربازان عزت و افتخار و مریدان و سرسپردگان به امام را مزین کرده بود.
امروز اما درست در سالگرد عزت و افتخار ما که انتظار می‌رود رسانه‌ها در پاسداشت و تکریم روح آن حماسه‌های بزرگ گامی بردارند، روزنامه شرق گام وارونه‌ای را برداشته و این پیشانی‌بندها را که نماد و نشانه دفاع مقدس و جنگ نابرابر هشت ساله به شمار می‌رود، به سیاه‌ترین شیوه ممکن به سخره گرفته است، اما محتوای این کارتون چیست و کدام چشم‌انداز را نشانه رفته است؟
کارتونیست این روزنامه سنگ بزرگ خلاقیتش را در فلاخن قرار داده و جای پیشانی‌بندها را دستکاری کرده، یا زهرا یا حسین‌های ما رفته‌اند پشت یک سیاهی مطلق؛ آنگاه این پیشانی‌بندها به شکل چشم‌بندهای مشکی روی چشم آدم‌ها آمده است، یعنی اگر تا دیروز «یا زهرا» و «یا حسین» و «نصرمن‌الله و فتح قریب» بود، امروز تشخیص ما این است که آن پیشانی‌بندها جز چشم‌بند و دستاویزی برای پذیرشی یک کوری هشت ساله نبودند.
alt
شما با این کارتون می‌خواهید چه بگویید؟ می‌خواهید بگویید هشت سال دفاع مقدس، هشت سال شلیک کور بود؟ یعنی هر کس که در این دفاع حضور داشت، اول چشم‌هایش را بست و بعد رفت؟ یعنی هیچ نوری در این دفاع نبود؟ ما هشت سال کورکورانه به سمت دیگری تیراندازی کردیم؟ یعنی از زاویه دید روزنامه شرق همه سال‌ها و روزها جایی می‌رفتیم که نمی‌دانستیم کجاست؟ این همه شهید، جانباز و آزاده، چمران و همت و باکری و زین‌الدین و علم‌الهدی نمی‌دانستند کجا می‌روند و برای چه می‌جنگند؟
یعنی چمران چشم‌بند بسته بود که پشت پا زد به افتخارات علمی‌اش در ینگه دنیا و آمد از عزت و آبرو و سرمایه‌های معنوی این مملکت دفاع کرد؟ این سلسله‌ای که شما در پرسپکتیو این کارتون نشان داده‌اید سلسله کوری نیست، شهدا سلسله کوری نیستند، مگر می‌شود روز‌ی‌خواران سفره خدا را در سلسله کوری نشاند؟
بسیار نکته قابل تأملی است که این روزنامه، 3 مهر در پس زمینه یک گفت‌وگو، اول به حجاب زن مسلمان حمله می‌کند و تلویحاً با معادل‌سازی «سیاهی چادر» با «سیاهی اعتیاد» آن را نشانه عقب‌ماندگی و با پس‌گرایی و افیونی معرفی می‌کند و درست روز بعد از آن در صفحه آخر خود به گستاخ‌ترین نحو ممکن بسیجیان، شهدا و آزادگان و همه آنهایی که برای دفاع شرف و ناموس و عزت ایران جانبازی کردند در سلسله کوری می‌نشاند.
روزنامه شرق از سالهای دوران موسوم به اصلاحات متولد شد و به دفعات مکرر به خاطر پیشبرد ماموریت رسانه ای دشمن در ایران از انتشار بازمانده است.
شرق مناسب‌ترین ستون برای تکریم دفاع مقدس خود را ستون کاریکاتور خود یافته است؛ در کاریکاتور کارتونیست این روزنامه، آدم‌هایی را می‌بینیم که به سبک و شیوه بسیجیان هشت سال دفاع مقدس، پشت سر هم ردیف شده‌اند و صف کشیده‌اند، همچنان که در دفاع مقدس مرسوم و متداول بود که بسیجیان، پیشانی‌بندهای خود را می‌بستند؛ پیشانی‌بندهایی که روی آنهانام پرافتخار «یا حسین» و «یا زهرا» به رسم تبعیت از تشیع علوی و مدد از انفاس قدسی ائمه درج شده بود، این پیشانی‌بندها در واقع خلاصه و عصاره عزت پرچم ما بود که پیشانی سربازان عزت و افتخار و مریدان و سرسپردگان به امام را مزین کرده بود.
امروز اما درست در سالگرد عزت و افتخار ما که انتظار می‌رود رسانه‌ها در پاسداشت و تکریم روح آن حماسه‌های بزرگ گامی بردارند، روزنامه شرق گام وارونه‌ای را برداشته و این پیشانی‌بندها را که نماد و نشانه دفاع مقدس و جنگ نابرابر هشت ساله به شمار می‌رود، به سیاه‌ترین شیوه ممکن به سخره گرفته است، اما محتوای این کارتون چیست و کدام چشم‌انداز را نشانه رفته است؟
کارتونیست این روزنامه سنگ بزرگ خلاقیتش را در فلاخن قرار داده و جای پیشانی‌بندها را دستکاری کرده، یا زهرا یا حسین‌های ما رفته‌اند پشت یک سیاهی مطلق؛ آنگاه این پیشانی‌بندها به شکل چشم‌بندهای مشکی روی چشم آدم‌ها آمده است، یعنی اگر تا دیروز «یا زهرا» و «یا حسین» و «نصرمن‌الله و فتح قریب» بود، امروز تشخیص ما این است که آن پیشانی‌بندها جز چشم‌بند و دستاویزی برای پذیرشی یک کوری هشت ساله نبودند.
alt
شما با این کارتون می‌خواهید چه بگویید؟ می‌خواهید بگویید هشت سال دفاع مقدس، هشت سال شلیک کور بود؟ یعنی هر کس که در این دفاع حضور داشت، اول چشم‌هایش را بست و بعد رفت؟ یعنی هیچ نوری در این دفاع نبود؟ ما هشت سال کورکورانه به سمت دیگری تیراندازی کردیم؟ یعنی از زاویه دید روزنامه شرق همه سال‌ها و روزها جایی می‌رفتیم که نمی‌دانستیم کجاست؟ این همه شهید، جانباز و آزاده، چمران و همت و باکری و زین‌الدین و علم‌الهدی نمی‌دانستند کجا می‌روند و برای چه می‌جنگند؟
یعنی چمران چشم‌بند بسته بود که پشت پا زد به افتخارات علمی‌اش در ینگه دنیا و آمد از عزت و آبرو و سرمایه‌های معنوی این مملکت دفاع کرد؟ این سلسله‌ای که شما در پرسپکتیو این کارتون نشان داده‌اید سلسله کوری نیست، شهدا سلسله کوری نیستند، مگر می‌شود روز‌ی‌خواران سفره خدا را در سلسله کوری نشاند؟
بسیار نکته قابل تأملی است که این روزنامه، 3 مهر در پس زمینه یک گفت‌وگو، اول به حجاب زن مسلمان حمله می‌کند و تلویحاً با معادل‌سازی «سیاهی چادر» با «سیاهی اعتیاد» آن را نشانه عقب‌ماندگی و با پس‌گرایی و افیونی معرفی می‌کند و درست روز بعد از آن در صفحه آخر خود به گستاخ‌ترین نحو ممکن بسیجیان، شهدا و آزادگان و همه آنهایی که برای دفاع شرف و ناموس و عزت ایران جانبازی کردند در سلسله کوری می‌نشاند.
روزنامه شرق از سالهای دوران موسوم به اصلاحات متولد شد و به دفعات مکرر به خاطر پیشبرد ماموریت رسانه ای دشمن در ایران از انتشار بازمانده است.
