به گزارش سرویس وبلاگ صراط، پیش آی و گوش دل به پیام سروش کن در آخرین به روز رسانی خود نوشت:
این روزها در این غوغای مبهم روزهای شلوغ و پرکار،
وقتی دارم روشهای انتگرالگیری را برای دانشجویان بیانگیزهی مهندسی مرور میکنم،
وقتی از ارتباط مجموعههای ریاضی برای دخترکان کوچکت راز برمیدارم،
وقتی توپولوژی جبری را با جامعه کبیره مقایسه میکنم،
دلم نام بلند تو را به عشق تکرار میکند.
وقتی دارم روشهای انتگرالگیری را برای دانشجویان بیانگیزهی مهندسی مرور میکنم،
وقتی از ارتباط مجموعههای ریاضی برای دخترکان کوچکت راز برمیدارم،
وقتی توپولوژی جبری را با جامعه کبیره مقایسه میکنم،
دلم نام بلند تو را به عشق تکرار میکند.
بارانمن ! بهاران من! ناز من! نیار من!
چه اهمیتی دارد که چندتا فرمول را از حفظ شده باشند؟
چه دلیلی دارد که این همه وسواس به خرج دهم که جزوههایشان کامل باشد؟
فرمول، تویی! جزوه تویی! نکته تویی! اصل تویی! تکامل تویی! علم تویی! راه تویی! نور تویی!
من این همه راه آمدهام که تو را به آنها نشان دهم ... فقط همین . من معلم شدهام برای همین.
این عهد هر ساله میان من توست ...
من به آنها تو را نشان میدهم و تو خود از کلامم، علم را بر قلبشان نازل میکنی ...
من کار تو را راه میاندازم تو کار مرا ... چه معامله ای ازین بهتر؟ که تو بهترین کارگزارانی!