به گزارش صراط، با
این حال بررسی ها نشان می دهد که دولت توانسته مشاغل متعددی را در این سال
ها ایجاد کند تا اگر بسیاری از شهروندان به دلایلی مانند تعطیلی کارخانه
ها یا اخراج از اداره ها و شرکت ها بیکار شده اند ، در مشاغل جدید فعالیت
کنند و چرخ اقتصادی کشور و خانواده خود را بچرخانند.
در زیر به چند نمونه از مشاغلی که در راستای اشتغالزایی 2.5 میلیون نفری دولت ایجاد شده است ، به عنوان مشتی نمونه خروار ، اشاره می شود:
- دویدن پشت سر ماشین ها برای اختفای پلاک: منطقه مرکزی تهران ، محدوده طرح ترافیک است و تنها خودروهایی می توانند وارد آن شوند که دارای مجوز ورود باشند. این مجوز بر روی شیشه های جلو و عقب خودرو چسبانده می شود.
مبادی ورودی طرح ترافیک نیز با دوربین های مخصوصی کنترل می شوند و اگر خودرویی بدون مجوز طرح ترافیک وارد محدوده شود ، شماره پلاکش توسط دوربین ها ثبت و صاحب خودرو جریمه می شود.
حالا در راستای اشتغال زایی 2.5 میلیون نفری ، عده ای از شهروندان در مبادی ورودی طرح مستقر شده اند و با گرفتن مبلغی حدود 5 هزار تومان از هر راننده ، پشت سر خودرو و مقابل پلاک عقب آن قرار می گیرند و 50 - 40 متری را پشت خودرو می دوند تا دوربین ها نتوانند شماره پلاک را ثبت کنند.
این یکی از مشاغل جدید التأسیس است که به یمن سیاست های اقتصادی دولت خدمتگزار ایجاد شده و تعدادی را به خود مشغول کرده است!
- فیش فروشی: در مقابل برخی ادارات و سازمان ها مانند ثبت شرکت ها ، که ارباب رجوع ناگزیر هستند برای ادامه کار اداری شان ، به بانک رفته و مبالغ اندکی را واریز و فیش آن را بیاورند ، افرادی با "فیش های بانکی پرداخت شده و بدون اسم" ایستاده اند و با دریافت مبلغی بیشتر از وجه فیش ، مراجعه کنندگان را از ایستادن در صف های طویل بانکی معاف می کنند.
این هم بالاخره شغلی است!
- نوبت فروشی: از وقتی که در بانک ها ، سیستم نوبت دهی خودکار راه افتاده ، کار مردم در حفظ نوبت بسیار راحت شده است اما این ابتکار نیز اشتغال زا بوده است ؛ بدین ترتیب که عده ای به شعب بسیار شلوغ بانک ها مراجعه می کنند و پشت سر هم ، برگه های نوبت را از دستگاه نوبت دهی دریافت می کنند و سپس به کسانی که دیرتر می آیند و عجله دارند می فروشند.
یکی از شهروندان تهرانی تعریف می کرد که وقتی وارد بانک شدم و نوبت گرفتم ، دیدم حدود 25 - 20 نفر جلوتر از من هستند ؛ عجله هم داشتم و کلی کلافه شدم که در این موقع ، مرد جوانی که گویا حواسش به من بود نزدیک شد و گفت: می خواهی 5 دقیقه ای کارت راه بیفتد؟
وقتی جواب مثبتم را شنید یکی از برگه های نوبت دهی را به من داد و گفت: می شود 2 هزار تومان!
ابتدا فکر کردم دارد شوخی می کند ، بنابراین به مزاح گفتم:حالا نمی شود از من هزار تومان بگیری؟
خیلی جدی جواب داد: چرا؟ هزار تومانی هم دارم ولی نوبتش کمی بیشتر طول می کشد...!
آنچه در سطور بالا آمد، تنها بخشی از مشاغل ایجاد شده در سال های اخیر است که عده ای را سرکار گذاشته است و الا موارد متعدد دیگری مانند خوابیدن در مقابل سفارتخانه های خارجی و نوبت گرفتن و سپس واگذاری نوبت به متقاضیان واقعی در طول روز ، انواع و اقسام دستفروشی ، اسفند دود کردن در چهار راه ها ، فالگیری در پارک ها ، سازماندهی باندهای تکدی گری ، شیره مالیدن بر سر رهگذران با این عنوان که "مسافرم و کیفم را زده اند ، کمکم کنید" و نظایر این ها ، مدت هاست که در جامعه ما به عنوان مشاغلی با ثبات شغلی قابل توجه و درآمد مکفی بدون مالیات جا افتاده اند و ای بسا در آینده جزو مشاغل سنتی و به عنوان میراث فرهنگی ثبت هم بشوند!
به هر حال اگر این موارد را جزو مشاغل حساب کنیم که البته در قیاس با تعریف دولت از "شاغل" (که هر کس هفته ای یک ساعت کار کند شاغل است) این ها هم شغل هستند(!) ، می توانیم به این نتیجه برسیم که ای بسا ایجاد 2.5 میلیون شغل را هم رد کرده ایم و در مسیر حرکت به عدد 5 میلیون شغل هستیم!
در زیر به چند نمونه از مشاغلی که در راستای اشتغالزایی 2.5 میلیون نفری دولت ایجاد شده است ، به عنوان مشتی نمونه خروار ، اشاره می شود:
- دویدن پشت سر ماشین ها برای اختفای پلاک: منطقه مرکزی تهران ، محدوده طرح ترافیک است و تنها خودروهایی می توانند وارد آن شوند که دارای مجوز ورود باشند. این مجوز بر روی شیشه های جلو و عقب خودرو چسبانده می شود.
مبادی ورودی طرح ترافیک نیز با دوربین های مخصوصی کنترل می شوند و اگر خودرویی بدون مجوز طرح ترافیک وارد محدوده شود ، شماره پلاکش توسط دوربین ها ثبت و صاحب خودرو جریمه می شود.
حالا در راستای اشتغال زایی 2.5 میلیون نفری ، عده ای از شهروندان در مبادی ورودی طرح مستقر شده اند و با گرفتن مبلغی حدود 5 هزار تومان از هر راننده ، پشت سر خودرو و مقابل پلاک عقب آن قرار می گیرند و 50 - 40 متری را پشت خودرو می دوند تا دوربین ها نتوانند شماره پلاک را ثبت کنند.
این یکی از مشاغل جدید التأسیس است که به یمن سیاست های اقتصادی دولت خدمتگزار ایجاد شده و تعدادی را به خود مشغول کرده است!
- فیش فروشی: در مقابل برخی ادارات و سازمان ها مانند ثبت شرکت ها ، که ارباب رجوع ناگزیر هستند برای ادامه کار اداری شان ، به بانک رفته و مبالغ اندکی را واریز و فیش آن را بیاورند ، افرادی با "فیش های بانکی پرداخت شده و بدون اسم" ایستاده اند و با دریافت مبلغی بیشتر از وجه فیش ، مراجعه کنندگان را از ایستادن در صف های طویل بانکی معاف می کنند.
این هم بالاخره شغلی است!
- نوبت فروشی: از وقتی که در بانک ها ، سیستم نوبت دهی خودکار راه افتاده ، کار مردم در حفظ نوبت بسیار راحت شده است اما این ابتکار نیز اشتغال زا بوده است ؛ بدین ترتیب که عده ای به شعب بسیار شلوغ بانک ها مراجعه می کنند و پشت سر هم ، برگه های نوبت را از دستگاه نوبت دهی دریافت می کنند و سپس به کسانی که دیرتر می آیند و عجله دارند می فروشند.
یکی از شهروندان تهرانی تعریف می کرد که وقتی وارد بانک شدم و نوبت گرفتم ، دیدم حدود 25 - 20 نفر جلوتر از من هستند ؛ عجله هم داشتم و کلی کلافه شدم که در این موقع ، مرد جوانی که گویا حواسش به من بود نزدیک شد و گفت: می خواهی 5 دقیقه ای کارت راه بیفتد؟
وقتی جواب مثبتم را شنید یکی از برگه های نوبت دهی را به من داد و گفت: می شود 2 هزار تومان!
ابتدا فکر کردم دارد شوخی می کند ، بنابراین به مزاح گفتم:حالا نمی شود از من هزار تومان بگیری؟
خیلی جدی جواب داد: چرا؟ هزار تومانی هم دارم ولی نوبتش کمی بیشتر طول می کشد...!
آنچه در سطور بالا آمد، تنها بخشی از مشاغل ایجاد شده در سال های اخیر است که عده ای را سرکار گذاشته است و الا موارد متعدد دیگری مانند خوابیدن در مقابل سفارتخانه های خارجی و نوبت گرفتن و سپس واگذاری نوبت به متقاضیان واقعی در طول روز ، انواع و اقسام دستفروشی ، اسفند دود کردن در چهار راه ها ، فالگیری در پارک ها ، سازماندهی باندهای تکدی گری ، شیره مالیدن بر سر رهگذران با این عنوان که "مسافرم و کیفم را زده اند ، کمکم کنید" و نظایر این ها ، مدت هاست که در جامعه ما به عنوان مشاغلی با ثبات شغلی قابل توجه و درآمد مکفی بدون مالیات جا افتاده اند و ای بسا در آینده جزو مشاغل سنتی و به عنوان میراث فرهنگی ثبت هم بشوند!
به هر حال اگر این موارد را جزو مشاغل حساب کنیم که البته در قیاس با تعریف دولت از "شاغل" (که هر کس هفته ای یک ساعت کار کند شاغل است) این ها هم شغل هستند(!) ، می توانیم به این نتیجه برسیم که ای بسا ایجاد 2.5 میلیون شغل را هم رد کرده ایم و در مسیر حرکت به عدد 5 میلیون شغل هستیم!
