کلید واژه آشنای "یا من می آیم یا ..."

"صراط" – کلیدواژه آشنای «یا من می آیم یا ...» را حتماً بخاطر دارید. جمله ای که سید خندان اصلاحات مبنی بر خط مشی جناح دوم خرداد برای شرکت در انتخابات دهم ایراد نمود. هم اکنون پس از گذشت حدود چهار سال از آن جریان، هنوز هم استراتژی یک بام و دو هوای اصلاح طلبان تغیر نکرده و سبک نعل و میخ دگراندیشان همچنان مستدام است.

وی همچنین در زمینه راه های اطلاع رسانی و نیز آگاه سازی جامعه از سوی جناح دوم خرداد افزود: «تریبون لازم مثل صداوسیما نداریم. در بین مطبوعات یک یا دو ماهنامه، هفته‌نامه و روزنامه وجود دارد که با مسائل فراوان می‌توانند دیدگاه‌ها و مواضع اصلاح‌طلبان را منتشر کنند. سایر رسانه‌های عمومی، چه صداوسیما به‌عنوان فراگیرترین رسانه و چه رسانه‌های فضای مجازی تمامی در اختیار ما نیست بنابراین امکان ما برای آگاه‌سازی مردم باز نیست.»

ادعای نجفی مبنی بر در اختیار نداشتن رسانه منتسب به اصلاح طلبان درحالی صورت می گیرد که این جناح با در اختیار داشتن روزنامه های متعدد و سایت های خبری گوناگون و همچنین مجلات و هفته نامه های پرشمار، سهم عمده ای از جامعه اطلاع رسانی کشور را به خود اختصاص داده است.
شاید ایشان فراموش کرده اند که عبارت "مطبوعات زنجیره ای" برای اولین بار در دوره اصلاحات و در گسترش خلق الساعه جراید اصلاح طلب به کار رفت. ذکر این نکته نیز ضروریست که فارغ از وجود بازوهای رسانه ای متعدد جناح دوم خرداد در داخل کشور، همفکران جناح اصلاحات در خارج از کشور نیز امکانات گسترده ای برای تبلیغ اندیشه ها و نگرش های این جریان تدارک دیده اند که برشمردن اینگونه رسانه ها مجالی مفصل می طلبد.

عضو حزب کارگزاران سازندگی درباره اینکه  چرا اکثریت طرفداران اصلاحات را قشر تکنوکرات تشکیل می دهند، اذعان داشت: «اگر شما بتوانید شعار پوپولیستی بدهید، قطعاً افرادی را جذب خود می‌کنید اما به‌دلیل اینکه شعار پوپولیستی با جوهره و ریشه اصلاح‌طلبی مغایرت دارد، نباید آن را بپذیریم اما برخی ابزارهای دیگر مانند هیات‌های مذهبی وجود دارند؛ چرا آنها نباید با اهداف اصلاح‌طلبان آگاه باشند و 95 درصد آنها در نقطه مقابل اصلاح‌طلبان صف‌بندی کنند بنابراین این مسئله مهمی است و باید روی این مسائل کار کرد. اشتباه بزرگ ما در گذشته این بود که به این مراکز کمتر توجه کردیم. اصولا بیان ما یک بیان روشنفکری است و مخاطب خود را در  بین نخبگان، هنرمندان، تکنوکرات‌ها و دانشگاهیان جست‌وجو می‌کند اما ما باید بتواینم حرف‌های خودمان را با بیان قابل فهم از سوی عموم مردم و به‌صورت توده‌ای مطرح کنیم به ‌طوری که مردم هم آگاه شوند ما دنبال چه هستیم و شعارهایمان چیست.»

در همین زمینه نیز اصلاح طلبان باید از خود این سوال را داشته باشند که کدام عملکرد و رفتار ایشان موجب شده است که قشر مذهبی و مقید جامعه در برخورد با منتسبان به این جناح تا به این حد شدیدالعمل برخورد نمایند؟! اما در همین راستا این شبهه و ابهام نیز مطرح است چگونه است که هم اکنون جناح دگر اندیش و اصلاح گرا از هواخواهان تکنوکراتش دل بریده و به قشر مذهبی و معتقد متمایل شده است؟! گمان می رود که اینگونه مواضع در راستای سیاست تقویت مجدد وجهه مردمی اصلاحات و نیز یافتن پایگاه های جدید اجتماعی برای دگراندیشان باشد.


نجفی با تکرار چندباره اینکه راحت طلبی با اصلاح طلبی منافات دارد، گفت: «ما اصلاح‌طلبیم و نه راحت‌طلب یعنی ما با اینکه می‌دانیم اداره کشور دردولت بعدی مشکل است و بازکردن گره‌هاوقت و توان می‌خواهد، اگر شرایط مناسب باشد به زیر این بار می‌رویم و مسئولیت می‌پذیریم.»

نجفی در این گفتگو گریزی هم به طرح دولت وحدت ملی زد و اظهار داشت: « یک عده‌ای می‌خواهند بگویند ما هم اصلاح‌طلب و هم اصولگرا هستیم، ولی اصلاح‌طلبی و اصولگرایی در مبانی، تفاوت‌هایی باهم دارند که قابل جمع بستن نیستند. البته اصولگرایی به‌معنای سیاسی امروز آن، مورد نظر بنده است والا اگر به اصل معنای اصولگرایی برگردیم، اصلاح‌طلبان اصولگراترین گروه‌های سیاسی کشور هستند.»!!!