وی سپس به نمونه هایی از اقدامات ایران در این حوزه اشاره کرده و ادامه می دهد: «نفوذ به حریم هوایی اسرائیل به وسیله هواپیمای بدون سرنشین که ظاهرا به وسیله گروه حزب الله، متحد قدیمی ایران، انجام شد، احتمالا تاکنون یکی از بارزترین نمونه‌های عملیات تلافی جویانه ایران است. این هواپیمای بدون سرنشین به وسیله ارتش اسرائیل در مجاورت تاسیسات هسته‌ای مهم آن در دیمونا سرنگون شد».
وی نمونه دوم تلافی جویی های ایران را افزایش حملات سایبری از مبدا ایران به هدف های مختلف دانسته و می نویسد: «امسال، افزایش ناگهانی شدید حملات سایبری ایران، برخی را در ایالات متحده به وضوح نگران کرده است. در حالی که حملات مستقیم محروم‌سازی از سرویس به بانک‌های ایالات متحده، تنها یکی از نمونه هاست، حمله به متحدین ایالات متحده در خلیج فارس پیچیده‌تر بود».
وی ادامه می دهد: «کارشناسان ابراز می‌کنند نگران‌کننده‌ترین حملات، حمله به تاسیسات شرکت نفت آرامکو عربستان سعودی و تاسیسات صادرات گاز قطر، بود. ماه گذشته، وزیر دفاع ایالات متحده، لئون پانتا، حمله به عربستان سعودی را پیچیده‌ترین حمله‌ای توصیف کرد که تا به حال علیه یک شرکت خصوصی راه‌اندازی شده است و ده‌ها هزار رایانه را به طور موثر از بین برده است».
در ادامه این تحلیل آمده است: «ماه گذشته، یک مقام باتجربه اسبق سیا و در حال حاضر عضو ارشد اندیشکده بروکینگز اظهار داشت: مسئله این است که این‌ها اشکال مخفیانه جنگ است که به ندرت مورد بحث قرار می‌گیرد و با این حال تبعات آن می‌تواند بسیار زیاد باشد. برای مثال، اگر معلوم شود ایرانیان می‌توانند کل تولید نفت عربستان سعودی را متوقف کنند، ما چه کار باید بکنیم»؟
این تحلیل اینگونه نتیجه گیری می کند: «آریل راتنر، گماشته سیاسی سابق دولت اوباما در وزارت امور خارجه و عضو فعلی اندیشکده امنیت ملی ترومن، می گوید حملات سایبری و هواپیمای بدون سرنشین حزب الله، هر دو، حاکی از تشنج از سوی ایرانیان است. اما چیزی که بیشتر در اینجا جریان دارد علامت دادن به همدیگر است».
