به گزارش صراط ورزشی ، قصه پرهیاهوی انتقال تیم فوتبال نفت تهران به اراک هنوز در اذهان فوتبال دوستان باقی است و تلاش بی ثمر مسئولان ورزش نفت و در راس آنها "منصور قنبرزاده" مدیر عامل باشگاه خاطره ای فراموش نشدنی است.
او که با لابی (بخوانید خوش خدمتی) در صدد واگذاری تیم فوتبال به استان مرکزی بود، تمام راهکارهایش بی ثمر ماند و با تلاش عده ای پیشکسوت دلسوز و پشتیبان ورزش پایتخت و صد البته چند رسانه تاثیرگذار از جمله برنامه پربیننده "نود" که آشکارا با این مصوبه به مبارزه پرداختند، چاره ای جز تسلیم نیافت تا از قضا نفت علاوه بر ابقا در تهران، بهترین نتایج را طی 2 سال اخیر و در میان غولهای لیگ برتر به ثبت برساند و حالا برای گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم صاحب شانس باشد.
* تکرار دوباره تاریخ؟
گویا قنبرزاده و دوستانش از زوال تیم پاس تهران عبرت نگرفته و دوره تسلسل از قهرمانی سبزپوشان پایتخت تا سقوط و نزول به لیگ های پایین تر را به عینه نمی دیدند.
مدیر عامل باشگاه نفت در آن زمان با "بازوند" معاون استاندار استان مرکزی کاملا هماهنگ بود و از طرفی" شاه کرمی " مدیر کل ورزش وزارت نفت که خود اصالتا اراکی است مثلث انتقال نفت به اراک را تشکیل داده بودند که خوشبختانه این هرم تصمیم گیرنده ره به جایی نبرد.
البته قوم گرایی قنبرزاده که خود یک خوزستانی است و دیگر دوستانش به این جاها ختم نمی شود و انحلال تیم فوتبال نفت محمودآباد تنها تیم نفتی استان مازندران و تشکیل و تقویت 10 تیم فوتبالی خوزستان مثل نفت مسجد سلیمان، نفت اهواز، نفت گچساران، نفت آبادان، ملی حفاری اهواز، نفت نوین آبادان، نفت امیدیه و ... نمونه بارز این همشهری بازی های آقای مدیر است.
"منصور قنبرزاده" که در مناطق نفت خیز جنوب یک کارمند ساده بود، در سال 84 و با پشتیبانی" مهدی علی نژاد" مدیر کل وقت ورزش وزارت نفت راه تهران را در پیش می گیرد و با سمت رییس امور ورزش شرکت ملی نفت ایران جایگزین "مجید رجایی" مشغول به کار می شود؛ ولی با جابجایی در راس وزارت نفت، اتفاقاتی عجیب در این مجموعه می افتد. علی نژاد با کارنامه ای درخشان و کم نظیر، از این تشکیلات می رود و بلای کنونی بر سر این مجموعه می آید.
پرواضح است که تلفیق قنبرزاده با "شاه کرمی" که خود کارمند فروشگاه اتکا بوده و با مدرک لیسانس دامپروری بر مسند مدیریت ورزش وزارت نفت سایه افکنده، حاصلی جز نابودی ورزش مهمترین وزارتخانه ایران را به همراه نخواهد داشت.
* انتقال موفق ترین تیم کشتی تاریخ!
بعد از عدم توفیق در منتقل کردن تیم فوتبال به اراک، حالا نسخه کشتی هم با سیاست های این 2 مدیر ورزشی که هیچ رزومه و تخصصی نداشته اند، پیچیده شده و پرافتخارترین تیم تاریخ کشتی کشور به استان مازندران سوق داده می شود.
تیم کشتی نفت تهران علاوه بر 4 دوره قهرمانی و 2 دوره نایب قهرمانی ایران، یک قهرمانی آسیا هم در آلبوم افتخارات خود دارد و خروجی این افتخارات پی در پی که در سایه هدایت نامدارانی مثل غلامرضا محمدی، مجید خدایی، محمد طلایی و ... حاصل شده، رفتن به استان دیگر است.
این در حالی است که مدیران ارشد وزارت نفت از جمله وزیر موکدانه خواستار تیمداری در رشته پرطرفدار کشتی هستند؛ ولی گویا گوش قنبرزاده و شاه کرمی که از مسئولان درجه چندم این وزارتخانه به حساب می آیند، بدهکار نیست.
البته تیم ووشوی نفت تهران که خود 5 دوره متوالی قهرمانی لیگ برتر را یدک می کشد، از آسیب و گزند های این آقایان بی نصیب نماند و حکم انحلال این رشته رزمی را صادر کرده بودند که با درایت "علی نژاد" رییس فدراسیون ووشو این تصمیم هم عقیم ماند تا ثابت شود هنوز سنبه مدیرکل قبلی ورزش نفت پرزورتر است.
بر ما پوشیده است که این آقایان با ورزش پایتخت که قطب اصلی ورزش کشور به حساب می آید چه خصومت و عداوتی دارند؟
* مصوبه ای که بر باد رفت
طبق مصوبه مجلس و دولت در سال 1383 و طی چند سال اخیر 56 ورزشکار مدال آور و قهرمان از رشته های مختلف مثل مجید خدایی، برادران رنگرز، حسین اوجاقی، هادی ساعی و چندین و چند قهرمان نام آشنای دیگر به استخدام رسمی وزارت نفت درآمدند تا پشتوانه مدیریتی ورزش این وزارتخانه در سایه علم روز و تحصیلات این ورزشکاران بیمه شود.
سوال اینجاست که با وجود این قهرمانان متخصص و زبده و البته تحصیلکرده، آیا در ورزش نفت قحط الرجال است که آقایانی با مدارک و تخصص های نامرتبط، تیشه به ریشه ورزش این وزارتخانه می زنند و آن را به نابودی زوال رهنمون می کنند.
جای بسی تاسف است که ورزش نفت با وجود این همه بودجه و قهرمانان تحصیل کرده و فقط به دلیل تصمیمات عجیب این چنینی، به قهقرا می رود.
او که با لابی (بخوانید خوش خدمتی) در صدد واگذاری تیم فوتبال به استان مرکزی بود، تمام راهکارهایش بی ثمر ماند و با تلاش عده ای پیشکسوت دلسوز و پشتیبان ورزش پایتخت و صد البته چند رسانه تاثیرگذار از جمله برنامه پربیننده "نود" که آشکارا با این مصوبه به مبارزه پرداختند، چاره ای جز تسلیم نیافت تا از قضا نفت علاوه بر ابقا در تهران، بهترین نتایج را طی 2 سال اخیر و در میان غولهای لیگ برتر به ثبت برساند و حالا برای گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم صاحب شانس باشد.
* تکرار دوباره تاریخ؟
گویا قنبرزاده و دوستانش از زوال تیم پاس تهران عبرت نگرفته و دوره تسلسل از قهرمانی سبزپوشان پایتخت تا سقوط و نزول به لیگ های پایین تر را به عینه نمی دیدند.
مدیر عامل باشگاه نفت در آن زمان با "بازوند" معاون استاندار استان مرکزی کاملا هماهنگ بود و از طرفی" شاه کرمی " مدیر کل ورزش وزارت نفت که خود اصالتا اراکی است مثلث انتقال نفت به اراک را تشکیل داده بودند که خوشبختانه این هرم تصمیم گیرنده ره به جایی نبرد.
البته قوم گرایی قنبرزاده که خود یک خوزستانی است و دیگر دوستانش به این جاها ختم نمی شود و انحلال تیم فوتبال نفت محمودآباد تنها تیم نفتی استان مازندران و تشکیل و تقویت 10 تیم فوتبالی خوزستان مثل نفت مسجد سلیمان، نفت اهواز، نفت گچساران، نفت آبادان، ملی حفاری اهواز، نفت نوین آبادان، نفت امیدیه و ... نمونه بارز این همشهری بازی های آقای مدیر است.
"منصور قنبرزاده" که در مناطق نفت خیز جنوب یک کارمند ساده بود، در سال 84 و با پشتیبانی" مهدی علی نژاد" مدیر کل وقت ورزش وزارت نفت راه تهران را در پیش می گیرد و با سمت رییس امور ورزش شرکت ملی نفت ایران جایگزین "مجید رجایی" مشغول به کار می شود؛ ولی با جابجایی در راس وزارت نفت، اتفاقاتی عجیب در این مجموعه می افتد. علی نژاد با کارنامه ای درخشان و کم نظیر، از این تشکیلات می رود و بلای کنونی بر سر این مجموعه می آید.
پرواضح است که تلفیق قنبرزاده با "شاه کرمی" که خود کارمند فروشگاه اتکا بوده و با مدرک لیسانس دامپروری بر مسند مدیریت ورزش وزارت نفت سایه افکنده، حاصلی جز نابودی ورزش مهمترین وزارتخانه ایران را به همراه نخواهد داشت.
* انتقال موفق ترین تیم کشتی تاریخ!
بعد از عدم توفیق در منتقل کردن تیم فوتبال به اراک، حالا نسخه کشتی هم با سیاست های این 2 مدیر ورزشی که هیچ رزومه و تخصصی نداشته اند، پیچیده شده و پرافتخارترین تیم تاریخ کشتی کشور به استان مازندران سوق داده می شود.
تیم کشتی نفت تهران علاوه بر 4 دوره قهرمانی و 2 دوره نایب قهرمانی ایران، یک قهرمانی آسیا هم در آلبوم افتخارات خود دارد و خروجی این افتخارات پی در پی که در سایه هدایت نامدارانی مثل غلامرضا محمدی، مجید خدایی، محمد طلایی و ... حاصل شده، رفتن به استان دیگر است.
این در حالی است که مدیران ارشد وزارت نفت از جمله وزیر موکدانه خواستار تیمداری در رشته پرطرفدار کشتی هستند؛ ولی گویا گوش قنبرزاده و شاه کرمی که از مسئولان درجه چندم این وزارتخانه به حساب می آیند، بدهکار نیست.
البته تیم ووشوی نفت تهران که خود 5 دوره متوالی قهرمانی لیگ برتر را یدک می کشد، از آسیب و گزند های این آقایان بی نصیب نماند و حکم انحلال این رشته رزمی را صادر کرده بودند که با درایت "علی نژاد" رییس فدراسیون ووشو این تصمیم هم عقیم ماند تا ثابت شود هنوز سنبه مدیرکل قبلی ورزش نفت پرزورتر است.
بر ما پوشیده است که این آقایان با ورزش پایتخت که قطب اصلی ورزش کشور به حساب می آید چه خصومت و عداوتی دارند؟
* مصوبه ای که بر باد رفت
طبق مصوبه مجلس و دولت در سال 1383 و طی چند سال اخیر 56 ورزشکار مدال آور و قهرمان از رشته های مختلف مثل مجید خدایی، برادران رنگرز، حسین اوجاقی، هادی ساعی و چندین و چند قهرمان نام آشنای دیگر به استخدام رسمی وزارت نفت درآمدند تا پشتوانه مدیریتی ورزش این وزارتخانه در سایه علم روز و تحصیلات این ورزشکاران بیمه شود.
سوال اینجاست که با وجود این قهرمانان متخصص و زبده و البته تحصیلکرده، آیا در ورزش نفت قحط الرجال است که آقایانی با مدارک و تخصص های نامرتبط، تیشه به ریشه ورزش این وزارتخانه می زنند و آن را به نابودی زوال رهنمون می کنند.
جای بسی تاسف است که ورزش نفت با وجود این همه بودجه و قهرمانان تحصیل کرده و فقط به دلیل تصمیمات عجیب این چنینی، به قهقرا می رود.
