هفت گويا خود را وامدار شبه روشنفكران مي داند و حيات و بقايش را در اقناع نظر آنها مي پندارد.
به گزارش صراط، برنامه هفت با هدف نقد و بررسي اوضاع سينماي ايران توسط رسانه ملي توليد شد. اما اين برنامه كه قرار بود در جهت تبيين سينماي ملي پيش رود تبديل شد به پايگاهي براي معرفي و حمايت از عناصر ضدانقلاب، سكولار و شبه روشنفكران سينما و به واسطه اين برنامه، رسانه ملي شد بلندگوي اعضاي خانه منحل شده سينما و ساير سينماگران مخالف با انقلاب اسلامي. پرده دري و عبور از خطوط قرمز فرهنگي و اعتقادي اين برنامه چنان بود كه هدف اعتراض بسياري از فعالان فرهنگي قرار گرفت تا آنجا كه كار به تعطيلي آن كشيده شد.
اما پس از مدتي پخش برنامه «هفت» با تيم اجرايي جديدي از سرگرفته شد. در اولين برنامه هاي پخش شده سري جديد به نظر مي رسيد كه سبك و سياق اين برنامه كاملا با سري قبلي آن متفاوت است و مخاطب اميدوار مي شد كه هفت از آن فضاي شبه روشنفكرانه خارج خواهد شد و رويكردي مردمي خواهد گرفت و به طرح مسائل سينماي ملي، ديني و انقلابي خواهد پرداخت. اما با گذشت زمان شاهد شكل جديدي از اين برنامه هستيم كه تغيير جهت آن را به سمت سينماي غيرمردمي نشان مي دهد.
هفت به وضوح در مسيري كج راهه تلاش مي كند تا اعتماد آن بخش از سينماگران را به دست آورد كه در مسير جريان هاي مردمي قرار نگرفته اند بلكه هر وقت مجالي يافته اند تيغ معاندتشان را هم به روي آرمان هاي انقلابي مردم كشيده اند.
هفت گويا خود را وامدار شبه روشنفكران مي داند و حيات و بقايش را در اقناع نظر آنها مي پندارد.
اين برنامه كه در هفته هاي آغازين پخش سعي مي كرد از منتقدان و كارشناسان متعهد و معتقد بهره ببرد كم كم تغيير مزاج داد و همچون سلف خويش رو به سوي جريان هاي مخالف كرد.
با وجود آنكه كم نيستند سينماگراني كه در جهت ارزش هاي اسلامي و انقلابي فعاليت مي كنند و جايگاه مردمي بسيار خوبي هم يافته اند برنامه «هفت» با بي توجهي از كنار آن ها عبور مي كند و به سراغ آن دسته از برج عاج نشينان سينما مي رود كه از ابتدا خرجشان را از مردم جدا كرده اند.
پزهاي روشنفكرانه و اطوارهاي سكولاريستي و اداهاي فرنگ شيفتگي همانند دام فريبنده اي است كه صيدش را به خود جذب و جلب مي كند چنان كه برنامه اي كه در حوزه سينما فعاليت مي كند چنين تصوري ايجاد مي شود كه بدون دست بردن به دامن اغيار جايگاهي در ميان مخاطبان سينمايي نخواهد داشت و چنين برنامه اي وقتي با موفقيت روبه رو مي شود كه از فلان چهره دود زده در برنامه تمجيد كند و يا بهمان شخص نقاب زده از آن برنامه تعريف كند. غافل از اينكه اين تغيير مسير، ثمره اي جز ايجاد احساس غريبگي در توده مخاطبان نخواهد داشت.
مهم تر آنكه اين جماعت منفعت طلب اگر سود و بهره اي از رسانه ملي! نبرند در آن حاضر نخواهند شد. پس تهيه كنندگان برنامه «هفت» پاسخ دهند كه چه سودي از اين برنامه عايد معاندين نظام مي شود كه حاضر به شركت در آن هستند و يا رسانه ملي! بنا دارد چه بهره اي از اين جماعت نخ نما شده ببرد كه در تنورشان مي دمد اينكه تريبون فراگيري همچون رسانه ملي در اختيار كساني قرار گيرد كه هيچ وجه اشتراك و درد مشتركي با قاطبه مردم ندارند گناهي نابخشودني است خاصه آنكه اين تريبون به بهانه نشر فرهنگ به آن ها اعطا شود و اتفاقاً كسي هم در مقابل آنها براي پاسخگويي به شبه افكني هايشان قرار نگيرد.
اين «هفت» اگر مي خواهد در راستاي نقد و بررسي سينماي ملي كه همان سينماي آرماني انقلاب اسلامي است حركت كند بايد دست از دامن عناصر مطرود بركشد و سينما و سينماگراني را هدف توجه قرار دهد كه در جهت ارزش هاي اسلامي و انقلابي مردم پيش مي رود.
نام آدم ها در سينما گاهي بسيار بزرگ تر و زيباتر از خودشان مي شود شايد اصلا اين خاصيت سينما باشد و نشناختن اين خاصيت باعث فريفتگي كساني مي شود كه به هر نحوي با سينما سروكار دارند.اميد مي رود «هفت» و فراتر از آن رسانه ملي با توجه به اين خصوصيات سينما با آن مواجه شود.
به گزارش صراط، برنامه هفت با هدف نقد و بررسي اوضاع سينماي ايران توسط رسانه ملي توليد شد. اما اين برنامه كه قرار بود در جهت تبيين سينماي ملي پيش رود تبديل شد به پايگاهي براي معرفي و حمايت از عناصر ضدانقلاب، سكولار و شبه روشنفكران سينما و به واسطه اين برنامه، رسانه ملي شد بلندگوي اعضاي خانه منحل شده سينما و ساير سينماگران مخالف با انقلاب اسلامي. پرده دري و عبور از خطوط قرمز فرهنگي و اعتقادي اين برنامه چنان بود كه هدف اعتراض بسياري از فعالان فرهنگي قرار گرفت تا آنجا كه كار به تعطيلي آن كشيده شد.
اما پس از مدتي پخش برنامه «هفت» با تيم اجرايي جديدي از سرگرفته شد. در اولين برنامه هاي پخش شده سري جديد به نظر مي رسيد كه سبك و سياق اين برنامه كاملا با سري قبلي آن متفاوت است و مخاطب اميدوار مي شد كه هفت از آن فضاي شبه روشنفكرانه خارج خواهد شد و رويكردي مردمي خواهد گرفت و به طرح مسائل سينماي ملي، ديني و انقلابي خواهد پرداخت. اما با گذشت زمان شاهد شكل جديدي از اين برنامه هستيم كه تغيير جهت آن را به سمت سينماي غيرمردمي نشان مي دهد.
هفت به وضوح در مسيري كج راهه تلاش مي كند تا اعتماد آن بخش از سينماگران را به دست آورد كه در مسير جريان هاي مردمي قرار نگرفته اند بلكه هر وقت مجالي يافته اند تيغ معاندتشان را هم به روي آرمان هاي انقلابي مردم كشيده اند.
هفت گويا خود را وامدار شبه روشنفكران مي داند و حيات و بقايش را در اقناع نظر آنها مي پندارد.
اين برنامه كه در هفته هاي آغازين پخش سعي مي كرد از منتقدان و كارشناسان متعهد و معتقد بهره ببرد كم كم تغيير مزاج داد و همچون سلف خويش رو به سوي جريان هاي مخالف كرد.
با وجود آنكه كم نيستند سينماگراني كه در جهت ارزش هاي اسلامي و انقلابي فعاليت مي كنند و جايگاه مردمي بسيار خوبي هم يافته اند برنامه «هفت» با بي توجهي از كنار آن ها عبور مي كند و به سراغ آن دسته از برج عاج نشينان سينما مي رود كه از ابتدا خرجشان را از مردم جدا كرده اند.
پزهاي روشنفكرانه و اطوارهاي سكولاريستي و اداهاي فرنگ شيفتگي همانند دام فريبنده اي است كه صيدش را به خود جذب و جلب مي كند چنان كه برنامه اي كه در حوزه سينما فعاليت مي كند چنين تصوري ايجاد مي شود كه بدون دست بردن به دامن اغيار جايگاهي در ميان مخاطبان سينمايي نخواهد داشت و چنين برنامه اي وقتي با موفقيت روبه رو مي شود كه از فلان چهره دود زده در برنامه تمجيد كند و يا بهمان شخص نقاب زده از آن برنامه تعريف كند. غافل از اينكه اين تغيير مسير، ثمره اي جز ايجاد احساس غريبگي در توده مخاطبان نخواهد داشت.
مهم تر آنكه اين جماعت منفعت طلب اگر سود و بهره اي از رسانه ملي! نبرند در آن حاضر نخواهند شد. پس تهيه كنندگان برنامه «هفت» پاسخ دهند كه چه سودي از اين برنامه عايد معاندين نظام مي شود كه حاضر به شركت در آن هستند و يا رسانه ملي! بنا دارد چه بهره اي از اين جماعت نخ نما شده ببرد كه در تنورشان مي دمد اينكه تريبون فراگيري همچون رسانه ملي در اختيار كساني قرار گيرد كه هيچ وجه اشتراك و درد مشتركي با قاطبه مردم ندارند گناهي نابخشودني است خاصه آنكه اين تريبون به بهانه نشر فرهنگ به آن ها اعطا شود و اتفاقاً كسي هم در مقابل آنها براي پاسخگويي به شبه افكني هايشان قرار نگيرد.
اين «هفت» اگر مي خواهد در راستاي نقد و بررسي سينماي ملي كه همان سينماي آرماني انقلاب اسلامي است حركت كند بايد دست از دامن عناصر مطرود بركشد و سينما و سينماگراني را هدف توجه قرار دهد كه در جهت ارزش هاي اسلامي و انقلابي مردم پيش مي رود.
نام آدم ها در سينما گاهي بسيار بزرگ تر و زيباتر از خودشان مي شود شايد اصلا اين خاصيت سينما باشد و نشناختن اين خاصيت باعث فريفتگي كساني مي شود كه به هر نحوي با سينما سروكار دارند.اميد مي رود «هفت» و فراتر از آن رسانه ملي با توجه به اين خصوصيات سينما با آن مواجه شود.
