به گزارش صراط به نظر می‌رسد هرچه می‌گذرد، پوشالی بودن مدیریت جهانی آمریکا و رژیم
صهیونیستی در جهان بیشتر نمایان می‌شود و چهره غیر اثرگذار آن‌ها روشن‌تر
می‌گردد. بعد از تصویب عضویت رسمی فلسطین به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل
متحد، اکثر قریب به اتفاق کشورهای رأی دهنده، آرای خویش را با عنوان موافق
این عضویت اعلام نمودند و در این بین فقط 9 کشور مخالفت ورزیدند. قطعنامه
درخواست تشکیلات خودگردان به منظور ارتقاء وضعیت فلسطین از نهاد ناظر
برسازمان ملل به دولت ناظر غیر عضو در این سازمان با 138 رأی موافق، 9 رأی
مخالف و 48رأی ممتنع به تصویب رسید. نُه کشور که نمایش اسامی آن‌ها، ماهیت
وجودی‌شان را بروز خواهد داد: ۱. آمریکا
۲. پالوآ
۳. پاناما
۴. چك
۵. رژیم صهیونیستی
۶. کانادا
۷. جزایر مارشال
۸. میکرونزیا
۹. نايورو
شاید نام نیمی از کشورهای فوق را نشنیده باشید و اصلاً ندانید در کجای کره خاکی هستند. آمریکا و رژیم صهیونیستی، هر قدر بر ادعای واهی خود مبنی بر اجماع جهانی و همگامی کشورها با یکدیگر بها می‌دهند، همان قدر هم به مرور رسوایی و بی‌رنگی ادعاهایشان روشن می‌شود. در شرایطی که کشورهای متعددی در مجمع سازمان ملل متحد حضور دارند و در این رأی گیری شرکت می‌کنند، اما می‌بینیم که کشورهای هم‌سو با آمریکا و رژیم صهیونیستی در زمینه مسأله فلسطین، دو رقمی هم نمی‌شود. این نمایش روشن و جهانی که هیچ شک و شبهه‌ای هم در آن وجود ندارد، در اصل و قبل از اینکه به ماهیت مسأله فلسطین بپردازد، ماهیت توهم‌انگیز داعیه‌دار بودن رژیم صهیونیستی را روشن می‌کند.
پس از رأی گیری هفته گذشته، مسئولان مختلف از کشورهای فوق، به اظهار نظر سلبی در این حوزه پرداختند و در حالی که هنوز به ظاهر بر مواضع پیشین خود پافشاری می‌کنند، به عیب‌جویی در این حوزه پرداخته‌اند: سوزان رایس نماینده آمریکا در سازمان ملل ضمن انتقاد از صدور این قطعنامه، مسیر رسیدن به سازش در خاورمیانه با تصویب این قطعنامه را دشوار خواند و گفت : چنین قطعنامه ای بی فایده است و فلسطین هرگز به یک کشور تبدیل نمی شود و حق عضویت را در سازمان ملل ندارند.
در همین حال بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی سخنرانی ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین را در مجمع عمومی سازمان ملل کمی پیش از رای گیری "مسموم و توهین آمیز" خواند و گفت: این سخنرانی کاملا تبلیغی منفی علیه اسرائیل بود. نتانیاهو همچنین این رای گیری را بی معنا خواند و گفت: سازمان ملل توافقات قبلی میان اسرائیل و فلسطین را نقض کرده است و اسرئیل بدون تشریح اقدامات بعدی عمل می کند.
اما از سویی دیگر واکنش‌های انگلیس و فرانسه در برابر آمریکا و هم‌پیمانانش جالب است: کاترین اشتون مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا در بیانیه ای از حمایت این اتحادیه از عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل تاکید کرد و گفت: در زمان مناسب حمایت خود را از شناسایی کشور مستقل فلسطین اعلام می کنیم.
ویلیام هیگ وزیر خارجه انگلیس با تاکید بر لزوم ازسرگیری مذاکرات سازش میان فلسطینیان و اسرائیلی‌ها بدون هیچ پیش شرطی در عین حال گفت: اسرائیل باید به تصمیم مجمع عمومی سازمان ملل احترام گذاشته و موضع منفی اتخاذ نکند.
فرانسوا اولاند رئیس جمهوری فرانسه نیز مواضع انگلیس را در قبال اسرائیلی ها و فلسطینیان تکرار کرد و بر تشکیل دو کشور مستقل در فلسطین که در کنار هم با امنیت و ثبات زندگی کنند، تاکید کرد.
دم زدن از اجماع جهانی در میان سران آمریکا و اسرائیل مسبوق به سابقه است و متوالیاً از حرکت‌ها جهانی و عمومی سخن گفته‌اند. از جمله چنین سخنانی، بحث‌های مرتبط با ایران است که گاه و بی‌گاه با غلظت‌های مختلف درباره آن اظهار نظر می‌کنند. اما دیگر روشن است که در این زمینه هم نه تنها اجماعی وجود ندارد بلکه این تفکرات در عرصه بین الملل تنها و بی‌یاور مانده‌اند
