به گزارش صراط، مسعود بخشی در یادداشتی نوشته است: از آنجا که بدون نمایش
عمومی «یک خانواده محترم» با انتشار اطلاعاتی یک‌سویه و گاه خیرخواهانه اما
بیشتر نادرست، تصویری دگرگونه از این فیلم به هموطنان ارایه می‌شود،
ارایه‌ی توضیحاتی را ضروری می دانم.
بخشی در ادامه تاکید کرده است: «یک خانواده محترم» براساس فیلمنامه مدون و ضوابط قانونی و با وفاداری به متن ساخته شده است. فیلم برداشتی امروزی از قصه هابیل و قابیل، در قالب یک اثر انتقادی، اجتماعی است. فیلمی در نقد حرص و طمع، احتکار، رانت‌خواری، اختلاس و مادی‌گرایی، که در جامعه‌ی مذهبی و اخلاق محور ما جایی نداشته و نباید داشته باشد و نیت اصلی فیلم و بنده به عنوان کارگردان، دعوت به ترمیم اخلاقی جامعه بوده است.
کارگردان فیلم موهن «یک خانواده محترم» معتقد است: ظاهراً شخصیت محوری مادر شهید که تا انتهای قصه از پذیرش پول هنگفت حرام سرباز می زند، در حکایات گفته شده در باب فیلم، فراموش شده است. بدون تردید این شخصیت، نقشی محوری دارد و فیلم بی‌آن معنا ندارد.
اخلاق و اصولی که مادر - و زنان فیلم - با پایبندی و دفاع از آن، به مقابله با عضوی از خویشان خود بر می‌خیزند، راه حل حکیمانه و باورپذیر این قصه است، که در نوشته‌ها از یاد برده شده است.
او همچنین در ادعایی جالب نوشته است: همه ما باید همواره عذرخواه خانواده شهدا باشیم. خانواده شهدا هم مثل ما از حرص و دنیا گرایی بیزارند. آنها هم مثل همه ما دلشان برای آینده ایران می‌سوزد. انتقاد و دعوت به ترمیم اخلاقی جامعه، با دعوت از مغزها و استعدادهای بی‌شمار، حرف آنها نیز هست!
این کارگردان سینما تاکید دارد: فیلم «یک خانواده محترم» با احترام به همه قوانین سینمایی مکتوب ایران ساخته شده و با احترام به همان قوانین، نمایش داده و یا نداده خواهد شد. آرشیوهای صدا و تصاویر به‌کارگرفته شده، همگی کار هنرمندان ایرانی است که در حال حاضر موجودند و بی هیچ دخل و تصرفی در فیلم استفاده شده‌اند.
او در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده، می‌افزاید: بهره گیری از استانداردهای فنی سینمای جهان در کنار تولید فیلم در ایران از ابتدا به عنوان یک همکاری بین المللی عنوان شده بود و البته این همکاری امری جدید در سینمای ایران نیست و هم اکنون بسیاری از تولیدات سینمای ایران از آن برخوردارند. تعویق چند ماهه در شروع تولید فیلم، موجب از دست دادن جشنواره فجر و تقارن اجباری اتمام مراحل پس از تولید با جشنواره کن شد. حضور در کن، پیش از نمایش برای مخاطبان اصلی فیلم - مردم ایران- خواسته ما نبود. در نمایشگاه سینمایی جهان که 98 درصد آن اریکه هالیوود بوده و هست، سهم فیلم‌هایی همچون «یک خانواده محترم» در کنار سایر فیلم های مستقل جهان، تنها همان 2 درصد باقی مانده است.
مسعود بخشی همچنین آورده است: این فیلم، نخستین تجربه داستانی من است و مانند تمامی آثار اول، دارای نقاط ضعف و قوتی است. فیلم «یک خانواده محترم» فیلمی اجتماعی برای مخاطب ایرانی است و باید بی پیش‌داوری نسخه نهایی فیلم را دید و مورد نقد قرار داد. بی‌شک، نقد صحیح فیلم، جامعه سینمایی و فرهنگی ما را رشد خواهد داد.
این کارگردان سینما در پایان تاکید کرده است: من 20 سال در حاشیه و متن سینمای ایران و در فضای سالم و حقیقت جوی مستند، یادگیری کرده‌ام. اما آنچه عمیقاً آموخته‌ام، از حوادث انقلاب و جنگ و فداکاری و معصومیت عزیزانی بوده که از دست داده‌ام و از دست داده‌ایم. فیلمم را برای یادآوری آن معصومیت و فداکاری به نسل جوان ساخته‌ام. این فیلم محصول اندیشه و کار شخص من به عنوان نویسنده و کارگردان است. من از سینمای مستند راست گویی را آموخته‌ام و هرگز قصد سوء استفاده از اعتماد کسی را نداشته‌ام. هرکس بی‌پیش‌داوری فیلم را ببیند، این نگاه را در آن خواهد یافت.
بخشی در ادامه تاکید کرده است: «یک خانواده محترم» براساس فیلمنامه مدون و ضوابط قانونی و با وفاداری به متن ساخته شده است. فیلم برداشتی امروزی از قصه هابیل و قابیل، در قالب یک اثر انتقادی، اجتماعی است. فیلمی در نقد حرص و طمع، احتکار، رانت‌خواری، اختلاس و مادی‌گرایی، که در جامعه‌ی مذهبی و اخلاق محور ما جایی نداشته و نباید داشته باشد و نیت اصلی فیلم و بنده به عنوان کارگردان، دعوت به ترمیم اخلاقی جامعه بوده است.
کارگردان فیلم موهن «یک خانواده محترم» معتقد است: ظاهراً شخصیت محوری مادر شهید که تا انتهای قصه از پذیرش پول هنگفت حرام سرباز می زند، در حکایات گفته شده در باب فیلم، فراموش شده است. بدون تردید این شخصیت، نقشی محوری دارد و فیلم بی‌آن معنا ندارد.
اخلاق و اصولی که مادر - و زنان فیلم - با پایبندی و دفاع از آن، به مقابله با عضوی از خویشان خود بر می‌خیزند، راه حل حکیمانه و باورپذیر این قصه است، که در نوشته‌ها از یاد برده شده است.
او همچنین در ادعایی جالب نوشته است: همه ما باید همواره عذرخواه خانواده شهدا باشیم. خانواده شهدا هم مثل ما از حرص و دنیا گرایی بیزارند. آنها هم مثل همه ما دلشان برای آینده ایران می‌سوزد. انتقاد و دعوت به ترمیم اخلاقی جامعه، با دعوت از مغزها و استعدادهای بی‌شمار، حرف آنها نیز هست!
این کارگردان سینما تاکید دارد: فیلم «یک خانواده محترم» با احترام به همه قوانین سینمایی مکتوب ایران ساخته شده و با احترام به همان قوانین، نمایش داده و یا نداده خواهد شد. آرشیوهای صدا و تصاویر به‌کارگرفته شده، همگی کار هنرمندان ایرانی است که در حال حاضر موجودند و بی هیچ دخل و تصرفی در فیلم استفاده شده‌اند.
او در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده، می‌افزاید: بهره گیری از استانداردهای فنی سینمای جهان در کنار تولید فیلم در ایران از ابتدا به عنوان یک همکاری بین المللی عنوان شده بود و البته این همکاری امری جدید در سینمای ایران نیست و هم اکنون بسیاری از تولیدات سینمای ایران از آن برخوردارند. تعویق چند ماهه در شروع تولید فیلم، موجب از دست دادن جشنواره فجر و تقارن اجباری اتمام مراحل پس از تولید با جشنواره کن شد. حضور در کن، پیش از نمایش برای مخاطبان اصلی فیلم - مردم ایران- خواسته ما نبود. در نمایشگاه سینمایی جهان که 98 درصد آن اریکه هالیوود بوده و هست، سهم فیلم‌هایی همچون «یک خانواده محترم» در کنار سایر فیلم های مستقل جهان، تنها همان 2 درصد باقی مانده است.
مسعود بخشی همچنین آورده است: این فیلم، نخستین تجربه داستانی من است و مانند تمامی آثار اول، دارای نقاط ضعف و قوتی است. فیلم «یک خانواده محترم» فیلمی اجتماعی برای مخاطب ایرانی است و باید بی پیش‌داوری نسخه نهایی فیلم را دید و مورد نقد قرار داد. بی‌شک، نقد صحیح فیلم، جامعه سینمایی و فرهنگی ما را رشد خواهد داد.
این کارگردان سینما در پایان تاکید کرده است: من 20 سال در حاشیه و متن سینمای ایران و در فضای سالم و حقیقت جوی مستند، یادگیری کرده‌ام. اما آنچه عمیقاً آموخته‌ام، از حوادث انقلاب و جنگ و فداکاری و معصومیت عزیزانی بوده که از دست داده‌ام و از دست داده‌ایم. فیلمم را برای یادآوری آن معصومیت و فداکاری به نسل جوان ساخته‌ام. این فیلم محصول اندیشه و کار شخص من به عنوان نویسنده و کارگردان است. من از سینمای مستند راست گویی را آموخته‌ام و هرگز قصد سوء استفاده از اعتماد کسی را نداشته‌ام. هرکس بی‌پیش‌داوری فیلم را ببیند، این نگاه را در آن خواهد یافت.
