به گزارش صراط ؛ این هنرمند تئاتر ادامه داد: در حال حاضر اراده‌ای برای بهبود وضعیت تئاتر وجود ندارد و ذات پویای این هنر است که باعث شده هنوز تئاتر وجود داشته باشد.
وی با اشاره به شرایط دشوار تئاتر خاطرنشان کرد: اگر در مرکز هنرهای نمایشی اراده‌ای برای حل مشکلات تئاتر وجود داشته باشد این مرکز با وجود کمبود امکاناتش می‌تواند دیگر دستگاه‌های فرهنگی و هنری را نسبت به تئاتر حساس و دغدغه‌مند کند تا دست کم دیگر دستگاه‌های تصمیم‌ساز فرهنگی به کمک تئاتر بیایند.
کیانی تصریح کرد: انتظار می‌رود مدیران و مسؤولان فرهنگی تئاتر وظایف خود را به نحو احسن و اکمل انجام دهند؛ چرا که هنرمند نمی‌تواند در راهروهای مجلس مشکلاتش را با نمایندگان و اعضای کمیسیون فرهنگی مطرح کند.
این هنرمند تئاتر یادآور شد: وظیفه هنرمند تولید اثر خلاقه هنری است. همچنان که از مسؤولان انتظار دارد وظایف سازمانی خود را دقیق و درست انجام دهند. اما در حال حاضر به نظر می‌رسد چنین اراده‌ای در مسؤولان تئاتر ما وجود ندارد. زیرا تئاتر یک امر رها شده و سرگردان میان زمین و آسمان است.
کیانی در عین حال تاکید کرد: آنچه به عنوان وظیفه مدیران مطرح می‌کنند خواسته‌ای است که همواره هنرمندان تئاتر داشته و دارند ما همیشه خواسته‌ایم مدیران تئاتر ما اهمیت و ضرورت تئاتر را برای مسؤولان ارشد کشور تبیین کنند که اگر چنین کنند و ضرورت تئاتر برای مسؤولان رده بالا شناخته شود، طبعا گشایشی هم در وضعیت تئاتر دیده می‌شود.
این نمایشنامه‌نویس متذکر شد: هنرمند تئاتر تا حدی می‌تواند مصاحبه کند و یا در اثرش طرح موضوع کند اما دایره‌ی مخاطبان ما محدود است در حالی که مسؤولان هنری با مدیران ارشد مرتبط هستند و ساز و کار چانه‌زنی را می‌دانند؛ بنابراین می‌توانند تئاتر را به عنوان یک امر فاخر فرهنگی بشناسانند.
وی با اشاره به دوره‌ی مدیریت علی منتظری در تئاتر اضافه کرد: دکتر منتظری توانست ضرورت تئاتر را برای نمایندگان مجلس و مدیران رده بالای نظام مشخص کند و این چنین بود که در دوره‌ی او شاهد رشد بسیار زیاد بودجه تئاتر بودیم.
کیانی بر ضرورت آشناسازی جامعه با تئاتر تاکید و خاطرنشان کرد: این امر عزم چند جانبه‌ای را می‌طلبد و همان گونه که هنرمند در کار هنری خود کوتاهی نمی‌کند، توقع دارد مسؤولان هنری هم در انجام وظایفشان کوتاهی نکنند و تمام وقت و انرژی آنها صرف امور جزئی نشود.
نویسنده و کارگردان نمایش‌های «مضحکه شبیه قتل»، «تکیه ملت» و «همسایه آقا» یادآور شد: در این سال‌ها هرگز ندیده‌ایم مرکز هنرهای نمایشی با دعوت از مسؤولان فرهنگی و نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس همایشی را برای درک ضرورت فرهنگی تئاتر برگزار کنند. در حالی که اگر این توجه‌ها جلب شود می‌توان امیدوار بود که اتفاقات بهتری برای تئاتر کشور رخ دهد.
وی در ادامه این گفت وگو درباره‌ی برنامه‌های پیش روی کانون کارگردانان خانه تئاتر توضیح داد: حرکت کانون همیشه با بیان و امید همراه است چون شرایط تئاتر خاکستری رنگ است نه آن قدر تیره است که کاملا ناامیدکننده باشد و نه آن قدر سفید که امیدوار کننده باشد.
کیانی اضافه کرد: با این حال کانون می‌کوشد سرپای خود بایستد و فکر می‌کنم در حال حاضر هم انتظاراتی که از ما وجود دارد، انتظارات معقولی باشد.
رییس هیات مدیره کانون کارگردانان خانه تئاتر یادآور شد: اگر کانون کاری از دستش بربیاید حتما انجام خواهد داد همچنان که تلاش کرد مشکلات تعدادی از گروه‌های نمایشی را پیگیری کند ولی توان اینکه حقوق اجحاف شده گروه‌ها را باز پش بگیرد ندارد و تنها می‌تواند به پشتوانه‌ی جایگاه صنفی‌اش، صدای آن گروه را رساتر به گوش مسؤولان برساند.
حسین کیانی با اشاره به محدودیت انجمن‌های صنفی در ایران گفت: کانون کارگردانان می‌کوشد در دایره اختیاراتش بهترین عملکرد را داشته باشد هرچند همه می‌دانیم دایره اختیارات انجمن‌های صنفی بسیار محدود است با این حال وظیفه صنفی اعضاست گاهی عملکرد انجمنشان را نقد کنند چون هر عملکردی قابل نقد و بررسی است.
