به گزارش پایگاه خبری صراط ؛ این قشر فعال تنها قشر کاری جامعه هستند که تعطیلی رسمی و غیررسمی نمی‌شناسند و در همه‌ی روزهای سال فعالیت خود را با جدیت تمام ادامه می‌دهند. تازه برخی‌هاشان روزهای تعطیل کارشان رونق می‌گیرد و می‌روند در دل مراکز تفریحی و فعالیت خود را پیگیری می‌کنند.
مکان مشخصی هم برای کارشان نمی‌خواهند، از دل کوچه‌های خلوت بگیر تا دل بازارهای شلوغ! روی پله برقی، بالای پل عابر پیاده، توی فروشگاه‌های بزرگ و کوچک، مراکز آموزشی و تفریحی، کوچه و خیابان، وسط بزرگراه و ... خلاصه هر جایی را که فکرش را بکنید این افراد حضور دارند و کارشان را به نحو احسن انجام می‌دهند.
ظاهر مشخصی هم ندارند از ژنده‌پوش سر خیابان‌ها بگیر تا شیک پوشی که با لباس‌های مارک‌دار پشت ماشین‌های آخرین سیستم می‌نشینند. وسیله‌ی خاصی را هم برای انجام کارشان نمی‌خواهند ماشین باشد یا نباشد، با پای پیاده باشند یا سواره، کار خود را انجام می‌دهند این قشر زحمتکش!
انجام این کارشان هم محدودیت سنی ندارد از پسری که هنوز پشت لبهایش سبز نشده بگیر تا پیرمردی که صدای کلنگ قبرش به گوش می‌رسد در این عرصه فعالیت می‌کنند.
انجام کارشان مالیات هم ندارد و از هفت دولت آزاد هستند و کسی نیست که معترض کارشان شود و یک جورهایی شبیه کار در مناطق آزاد است!
نمایندگی‌هاشان هم به شدت فعال است به صورتی که در یک کوچه باریک می‌توانی حداقل یک نمایندگی و حداکثر پنج تا شش نمایندگی را پیدا کنی!
انجام کارشان به سر و زبان خاصی نیاز ندارد، از آنهایی بگیر که نمی‌توانند دو کلمه درست حرف بزنند تا آنهایی که نهایت لفظ قلم را به کار می‌برند هم‌اکنون مشغولند و به هیچ مشکل خاصی در زمینه‌ی انجام کارشان بر نخورده‌اند.
در انجام این کار به هیچ عنوان بازنشستگی وجود ندارد و مشاهده شده که افرادی که سال‌ها از سن بازنشستگی آنها گذشته هم در این عرصه فعالیت می‌کنند و قسمت جالب ماجرا اینجاست که این قشر فعال جامعه! بدون هیچ چشم‌داشت مادی به انجام این کار مشغول هستند و استقبال از این شغل با وجود این همه شرایط سختی کار بی‌نظیر بوده است.
این کار را می‌توان مصداق واقعی مشاغل مزاحم دانست، زیرا اصلاً پایه و اساس آن ایجاد مزاحمت است، البته فقط مزاحمت برای بانوان! و مانند بسیاری دیگر از مشاغل مزاحم فعلاً مزاحم ندارند و مزاحمان خیابانی بی‌مزاحم دارند در شهر می‌گردند و کارشان را می‌کنند.
پی‌اش را که گرفتیم دیدیم ریشه تاریخی دارد آنقدر که شاید تاریخچه‌اش به دوره‌ی غارنشینی هم برگردد، اما هنوز حجاری در این خصوص روی سنگ نوشته‌ها به دست نیامده شاید در آن دوره هم مثل دوره‌ی ما بسیاری از زنان از ترس آبرویشان صحبتی و یا شکایتی در خصوص مزاحمان نمی‌کردند.
تا همین چند سال پیش ته مزاحمت زنجیر چرخاندن سرکوچه بود و سلام و احوالپرسی کردن و گاهی هم عرض ادب و خسته نباشید! اما امروزه مزاحمت‌ها شده تنه‌زنی، متلک‌پرانی، گفتن واژه‌های رکیک، با ماشین سرراه گرفتن و ....و در برخی موارد کار به جایی رسیده که نمی‌توان آن را به زبان آورد.
تا همین چند سال پیش از قیافه هرکس می‌شد قصد مزاحمت او را فهمید، اما امروزه پوشش ظاهری و رفتاری این اشخاص تغییر کرده و همراه با مدرنیته شدن جامعه پیش رفته و یکجورهایی می‌توان گفت سبک ایجاد مزاحمت‌ها نیز به روز گشته و مدرن شده.
متاسفانه دیدن افرادی به ظاهر محترم و متشخص آن هم به تعداد بسیار در بین این افراد این نگرانی را به وجود می‌آورد که این معضل اجتماعی به طرز اسفناکی همه‌گیر شده و هم‌اکنون افراد را از هر قشری که باشند درگیر خود کرده است.
امروزه همه جور مزاحمتی داریم (تلفنی، اینترنتی و ...) اما مزاحمت‌های خیابانی دیگر روی تمام مزاحمت‌ها را سفید کرده! مزاحمت‌های خیابانی یعنی این‌که آنقدر فرد مزاحم گستاخ باشد که در معابر عمومی مزاحم زنان و دختران شود.
این‌که چرا یک عده به خود جرات می‌دهند و در روز روشن و در معابر عمومی شهر، برای دختران و زنان ایجاد مزاحمت کنند و کسی هم نیست که با آنها برخورد جدی کند، جای بسی تامل دارد.
به گفته‌ی یک وکیل دادگستری ایجاد مزاحمت برای بانوان از جمله «متلک» گفتن، طبق قانون جرم است و مرتکب آن باید مجازات شود.
«علی اسدی»، شهادت شهود، اقرار مجرم و یا سایر قراینی که به وسیله آن قاضی بتواند جرم مرتکب شده را محرز بداند را از راهکارهای اثبات این جرم عنوان کرد.
وی با بیان این‌که نهاد امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ساماندهی و مکانیزم قانونی خاصی ندارد، اظهار کرد: کم‌رنگ ظاهر شدن این نهاد در جامعه و از طرف دیگر شهادت چندی از آمران معروف که قصد جلوگیری از ایجاد مزاحمت را داشته‌اند سبب شد تا دیگر کسی در صورت مشاهده مزاحمت دخالت نکند که این امر به گسترش مزاحمت‌ها کمک می‌کند.
به گفته‌ی اسدی، ماموران و ضابطان مربوطه نیز باید در جامعه نظارت خود را بیشتر کرده و در صورت مشاهده موردی از مزاحمت، به شدت با آن برخورد کنند.
اسدی ترویج آموزه‌های دینی توسط ارگان‌های مربوطه را از راهکارهای موثر در کاهش موارد این جرم عنوان کرد.
هم‌چنین یک وکیل پایه یک دادگستری نیز، مجازات ایجاد مزاحمت برای بانوان را شش ماه حبس و 74 ضربه شلاق دانست.
«شهاب تجری» مجازات تعیین شده برای این جرم را بازدارنده ندانست و افزود: علاوه بر این پیگیری این مجازات با توجه به سیستم قضایی و نظامی موجود امکان‌پذیر نیست، مگر در مواردی که مزاحمت خیلی حاد باشد.
وی ادامه داد: متاسفانه در جامعه اگر برای یک زن مزاحمت ایجاد و یا حرف توهین‌آمیزی به او زده شود، به علت سیستم قضایی موجود شخص حوصله پیگیری آن را ندارد، چون اثبات این جرم کار آسانی نیست.
این وکیل دادگستری افزود: روند طولانی مدت رسیدگی به این پرونده‌ها سبب می‌شود که بسیاری افراد از پیگیری شکایت خود منصرف شوند.
وی اثبات سخت این جرم را علت دیگر عدم پیگیری دانست و گفت: اثبات این جرم از طریق شهادت شهود یا وقوع جرم در منظر نیروهای انتظامی و ضابطان دادگستری و یا از طریق سایر ادله اثبات دعوا انجام می‌شود و همین امر اثبات این جرم را با مشکل مواجه کرده است.
تجری آسان کردن اثبات این جرم و از طرف دیگر رسیدگی سریع‌تر به پرونده‌های ایجاد مزاحمت را از راهکارهای موثر در کاهش بروز این جرم برشمرد و افزود: این امر سبب می‌شود مردم رغبت پیدا کنند و خواهان رسیدگی به شکایات خود شوند.
یک وکیل دادگستری نیز بیکاری، عقده‌های روانی، نبود فرهنگ مناسب در مردان و عدم پوشش و رفتار مناسب در برخی بانوان را از زمینه‌های اصلی ایجاد مزاحمت برای آنان دانست.
«احسان زررخ» با ابراز تاسف از شکسته شدن قبح این عمل زشت در جامعه، گفت: هر فردی به‌راحتی می‌تواند با حضور در جامعه موارد ایجاد مزاحمت برای بانوان را مشاهده کند.
این وکیل دادگستری ایجاد اشتغال را از راهکارهای موثر در کاهش این جرم در جامعه برشمرد و افزود: اشتغال زمینه اصلی کاهش جرم در جامعه است، و ایجاد اشتغال برای جوانان می‌تواند از بروز این جرم و جرم‌های دیگر تا حدود زیادی در جامعه جلوگیری کند.
به گفته‌ی زررخ، اکثر مزاحمان را افراد بیکار تشکیل می‌دهند که بی‌هدف در جامعه پرسه می‌زنند و برای بانوان ایجاد مزاحمت می‌کنند.
یک حقوقدان نیز فضای دادسراها را در شأن بانوان عفیف و پاکدامنی که برای طرح شکایت خود از مزاحمان به آنجا آمده‌اند، ندانست.
به گفته‌ی «سیدضیا خرمشاهی» ایجاد مزاحمت برای بانوان هم‌اکنون در جامعه به صورت یک معضل است که اگر کنترل نشود می‌تواند به یک بحران تبدیل شود.
خرمشاهی با بیان این‌که در ماده‌ی 619 قانون مجازات اسلامی موضوع مزاحمت برای بانوان به عنوان یک جرم تعریف شده و برای آن مجازات تعیین شده است، اظهار کرد: متاسفانه اکثر بانوانی که برای آنها مزاحمت ایجاد می‌شود به لحاظ حفظ آبروی شخصی و موقعیت خانوادگی حتی حاضر به طرح شکایت نیستند، چه برسد به این‌که بخواهند شکایت خود را پیگیری کنند.
خرمشاهی با ابراز تاسف از وجود یک نگاه فرهنگی غلط در میان مراجع رسیدگی به پرونده‌های مزاحمت، ادامه داد: متاسفانه اگر بانویی برای طرح شکایت از یک مزاحم به مراجع مربوطه مراجعه کند بلافاصله و پیش از احقاق حق خود ناخواسته محکوم می‌شود و همه با دید یک متهم به او نگاه می‌کنند و به او این القاء را می‌کنند که خودش مقصر است.
یک جامعه‌شناس نیز بیکاری، سرکوب عقده‌ها و مشکلات خانودگی و اقتصادی مردان را علت بروز واکنش منفی مزاحمت برای بانوان در اعتراض به حضور گسترده و پیشرفت بانوان در عرصه‌های اجتماعی عنوان کرد.
«علیرضا قاسمی» هم‌چنین کمبودهای آموزشی، مشکلات خانوادگی و اقتصادی را از دیگر علل ایجاد مزاحمت برای بانوان دانست.
به هر حال با روند رو به افزایش مزاحمت‌های خیابانی، شرایط سخت اجرای این قانون مانع از اثرگذاری آن بر روند کاهش مزاحمت‌ها شده که امید می‌رود با چاره‌اندیشی مسوولان در این زمینه و برخورد جدی و قاطع با مزاحمان زمانی برسد که بانوان ما بتوانند بدون هیچ ایجاد مزاحمتی با خیال آسوده در خیابان‌های شهر قدم بزنند.
