بسیاری از افراد از اینکه در خیابان به آنها متلکی گفته شود ابراز ناراحتی می کنند و این را باعث آزرده خاطر شدن روح و روانشان می دانند و در برخی موارد برای دور شدن از این معضل حتی مسیر رفت و آمد خود را طولانی می کنند و از محل هایی عبور می کنند که چنین حوادثی برایشان پیش نیاید.
در این خصوص حجت الاسلام حسن غفاری فرد جامعه شناس و مدرس دانشگاه در گفتگو با بی باک اظهار داشت: این نوع برخوردهای خلاف اخلاق و عرف از سوی برخی افراد یک نوع بیماری است که دو بعد اجتماعی و روانشناسی دارد، متلک پرانی به لحاظ ارضاء شخصی بعد روانی دارد البته هر دو بعد بازخورد واقعیت های اجتماعی است که پیش داشته های معرفتی و هنجاری انسانهای متلک گوینده در این نوع رفتار نامناسب تاثیر دارد.
وی بیان داشت: صدها واقعیت در جامعه وجود دارد که نشان می دهد در برخی موارد این متلک پرانی اتفاق دو طرفه است، صحنه ای را شاهد بودم که در آن چند پسر جوان به خانم های جوانی که از لحاظ پوشش و رفتار نامناسب بودند مدام متلک پرانی می کردند یکی از رانندگان تاکسی حاضر در صحنه اظهار داشت نباید از این صحنه تعجب کرد این خانم ها هم همین را میخواهند(!) این نشان می دهد در برخی موارد این مخاطب است که متلک پرانی دخیل است و در برخی موارد داشته های فرد گوینده دخیل است.
دکتر غفاری فرد گفت: به لحاظ روان شناختی تفاوتی ندارد که مخاطب مرد باشد یا زن، افرادی که می خواهند با هنجاری متفاوت از هنجار جامعه رفتار کنند تا ابراز شخصیت جدیدی را از خود داشته باشند، این پیغام را می دهند که شخصیت من این این گونه است در این جا شاهد دو نوع اتفاق هستیم اول اینکه بدون اینکه مخاطب قصد سوء داشته باشد خریدار چنین وضعیتی می شود.
وی ادامه داد: به این دلیل که در ابتدا ظاهر افراد نشان دهنده هویت فرد است و به تناسب هویت است که فرد خریدار دارد. زنان و مردانی که پوشش نامناسب دارند خودشان ابراز تمایل به این نوع متلک پرانی را دارند به طور مثال اگر فردی با هر نوع سن، تحصیلات و سوادی وارد یک مدرسه شود در برخورد با یک معلم سعی در مودب بودن می کند زیرا تعریفی که از جایگاه معلم وجود دارد ادب و استاد اخلاق و تعلیم دهنده انسان است.
این جامعه شناس در ادامه افزود: در بخش بعدی که فرد در آن نوع پوشش مناسبی دارد اما باز هم در معرض متلک پرانی قرار می گیرد، که در این مورد مشکل از سوی گوینده متلک است که به دو تیپ تقسیم می شوند، عده ای ستیز دینی و هنجاری دارند که در بخش روانشناسی و جامعه شناختی جای نمی گیرند بلکه مبانی معرفتی آنها ستیزه گری است و تفکرات سکولاری آنها باعث متلک پرانی می شود.
وی خاطر نشان کرد: اگر احکام تصویب شده و برزمین مانده حجاب عملی بشود خیلی از معضلات اجتماعی از جمله بیماری متلک پرانی را شاهد نخواهیم بود در اینجا مخاطب نمایندگانی است که در برخی اتفاقات دادشان در می آید اما به این بخش فرهنگی توجهی ندارند.
تیپ دوم افرادی که از نظر جامعه شناسی و روانشناسی دچار معظل هستند و به زبان ساده تر مریض احوال هستند و میخواهند با کلمات نامتعارف که مهم هم نیست مخاطب چه کسی است اظهار وجود کنند.
این مدرس دانشگاه ابراز داشت: در گذشته افرادی بودند که به کف کفش خود میخ می زدند تا با ایجاد صدا از آن ابراز وجود کنند این کلمات پراکنی مانند همان کفش در گذشته است که نشان دهنده ضعف شخصیتی چنین افرادی است.
غفاری فرد گفت: هر رفتاری که باعث آسیب روحی و جسمی به دیگران شود جرم محسوب می شود، متلک پرانی ممکن است با سوء نیت و بدون سوء نیت انجام شود اما در هر دو صورت جرم است زیرا در تمامی قوانین جهان آسیب رساندن به افراد جرم است.
وی اظهار داشت:در متلک پرانی بدون سوء نیت به طور مثال کودکی که از نظر سنی تکلیفی ندارد اگر شیشه ای را بشکند تنبیه اجتماعی نمی شود اما باید هزینه خسارت وارده را پرداخت نماید پس اگر فردی اظهار کند که متلک پرانی بدون سوء نیت بوده که این یک مغالطه حقوق است و باید بخش جریمه مالی را پرداخت کند زیرا باعث آزرده خاطر شدن مخاطب شده است. در بسیاری از جرایم قانون توجهی به نیت افراد ندارد و مهم نوع ضرری است که وارد شده است.
غفاری فر تصریح کرد: در صورتی که اثبات شود متلک با سوء نیت بوده علاوه بر تنبیه مالی باید تنبیه اجتماعی هم شود.
وی در توصیه به افرادی که می خواهند در معرض متلک قرار نگیرند، بیان داشت: فرض کنید فردی که در اتوبان در حال لایی کشیدن است رانندگان اتومبیل های دیگر سعی می کنند برای اسیب ندیدن مسیری را طی می کنند که ضرر نبینند،پس گام اول تغییر مسیر است. در مرحله بعدی با شاهدبرداری از طریق قانون این مسئله را پیگیری کنند زیرا بسیاری از افراد با اینکه روانشان آزرده خاطر می شود از این مسئله به راحتی عبور می کنند اگر فرد گوینده متلک بداند که حرفی که می زند بار حقوقی دارد مطمئنا این کار را تکرار نخواهد کرد.
