به گزارش پایگاه خبری صراط ؛ شورش مشتزنها که با نامهای قیام بوکسورها و جنبش ایهتوان نیز شناخته
میشود، جنبشی میهنپرستانه بود که بین سالهای 1898 تا 1901 رخ داد. این
جنبش بر ضد امپریالیسم خارجی و مسیحیت بود. این برپاخاستن در جواب
تاثیرگذاریهای بیگانگان در چین بود که ناراحتی معترضان دلایل گستردهای از
تجار تریاک، تهاجم سیاسی و دخالتهای اقتصادی گرفته تا تبلیغات مبلغین
مسیحیت را در برمیگرفت.
در چین احساسات عمومی علیه بیگانگان با قراردادهای نابرابری که دولت ضعیف چینگ توان مقاومت در برابر آنها را نداشت بیشتر میشد. با بهرهبرداری مبلغین مسیحی از وضعیت دولت چین و غصب زمینها و داراییهای روستاییان برای کلیسای خود نارضایتی مردم بیشتر میشد. این احساسات عمومی سرانجام منجر به شورشی خشونتبار شد.
در
قرن نوزده میلادی سراسر چین را گردن زنی، اعدام، شکنجه و گرسنگی فرا گرفته
بود. شورشیان مشتزن در سراسر این کشور مردم را در ملع عام گردن می زدند و
اعدام می کردند. بعد از اعدام، تکه های بدن آنها که جدا کرده بودند یا
اجسادشان را برای عبرت به دیگران نشان می دادند.
در ۱۹۰۰، جنگجویان مشتزن، خارجیهای شهر پکن را ترسانده و آنها را مجبور به پناه گرفتن در منطقه سفارتخانههای شهر پکن کردند. این اقدام باعث شد تا ملکه تزی شی که در ابتدا دودل بود با اصرار محافظهکاران دربار امپراتوری علیه بیگانگان اعلام جنگ کند. دیپلماتها، مردمان غیرنظامی خارجی، سربازان و مسیحیان چینی در منطقه سفارتنشین پکن به محاصره نیروهای ارتش امپراتوری درآمدند که این محاصره ۵۵ روز طول کشید.
مقامات دولت چین در برابر مسئله زنده نگهداشتن یا کشتن خارجیهای این منطقه با یکدیگر دچار اختلاف شدند که باعث درگیری بین این دو گروه شد. رهبری کسانی که درخواست توافق و زنده نگهداشتن آنا را داشتند با شاهزاده چینگ بود. فرمانده ارشد نیروهای چینی، رونگلو، سه سال پس از شورش ادعا کرد که برای محافظت از محاصرهشدگان تلاش کردهاست.
محاصره هنگامی پایان یافت که اتحاد هشت ملت نزدیک به ۲۰،۰۰۰ نیروی نظامی به چین فرستادند و پس از شکست دادن ارتش امپراتوری چین، پکن را گرفتند. پروتکل مشتزن در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۹۰۱ به قیام خاتمه داد و در آن مجازاتهای سنگینی بر دولت چین بسته شد؛ از جمله ۶۷ میلیون پوند جریمه (معادل ۴۵۰ میلیون تایل نقره) که بیشتر از مالیات یکساله دولت چین بود. این جریمه میبایست در طول سی سال به هشت کشور شرکتکننده در نبرد پرداخت میشد.
به گزارش عصرامروز، عکس هایی از این جنایاتی که در چین رخ داد گرفته شده است که بیشتر این عکس ها توسط عکاسان غربی مثل جیمز ریکالتون گرفته شده است.
در این عکس یک زندانی در باران روی زمین زانو زده و منتظر سرنوشت تلخ خود است . بالای سر او جلادی از شورشیان مشت زن ایستاده و شمشیرش را پشت خود پنهان کرده است.
لحظاتی بعد گردن زدن انجام می شود و عکاسی چشم در چشم جلاد شد و از او عکسی یادگاری با سر زندانی گرفت.
در عکس آخر محل اعدام ترک شد. سر زندانی که روی زمین خیس کنار بدن افتاده است:
جیمز ریکالتون عکس های زیادی از شورشیان و جنایات آنها گرفت، عکسهای جیمز سال 1990 در کتابی منتشر شد.
دستگاهی که با آن گردن را می بستند یک نوع تنبیه بدنی در چین قدیم به حساب می آمد که شبیه نمونه ی غربی خود بود. این دستگاه از دو تخته ی بزرگ ساخته شده بود و هدف این وسیله این بود که زندانی نتواند غذا بخورد و برای غذا خوردن متکی به شخص دیگری شود. روی این تخته نام و محل زندگی و جرمی که انجام داده بود را می نوشتند تا دیگران نیز جرم آنها را متوجه شوند./ م ر
این عکس ها از اعدام شورشیان توسط ارتش فرانسه ( جزو هشت کشوری بود که به چین برای مبارزه با شورشیان رفتند) گرفته شده است:
لحظه ی اعدام یکی از رهبران شورشیان مشتزن به دست مردم چین:
بعد از گردن زدن این رهبر شورشی ، حتی کودکان نیز برای تماشای این اعدام آمدند:
در ۱۹۰۰، جنگجویان مشتزن، خارجیهای شهر پکن را ترسانده و آنها را مجبور به پناه گرفتن در منطقه سفارتخانههای شهر پکن کردند. این اقدام باعث شد تا ملکه تزی شی که در ابتدا دودل بود با اصرار محافظهکاران دربار امپراتوری علیه بیگانگان اعلام جنگ کند. دیپلماتها، مردمان غیرنظامی خارجی، سربازان و مسیحیان چینی در منطقه سفارتنشین پکن به محاصره نیروهای ارتش امپراتوری درآمدند که این محاصره ۵۵ روز طول کشید.
مقامات دولت چین در برابر مسئله زنده نگهداشتن یا کشتن خارجیهای این منطقه با یکدیگر دچار اختلاف شدند که باعث درگیری بین این دو گروه شد. رهبری کسانی که درخواست توافق و زنده نگهداشتن آنا را داشتند با شاهزاده چینگ بود. فرمانده ارشد نیروهای چینی، رونگلو، سه سال پس از شورش ادعا کرد که برای محافظت از محاصرهشدگان تلاش کردهاست.
محاصره هنگامی پایان یافت که اتحاد هشت ملت نزدیک به ۲۰،۰۰۰ نیروی نظامی به چین فرستادند و پس از شکست دادن ارتش امپراتوری چین، پکن را گرفتند. پروتکل مشتزن در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۹۰۱ به قیام خاتمه داد و در آن مجازاتهای سنگینی بر دولت چین بسته شد؛ از جمله ۶۷ میلیون پوند جریمه (معادل ۴۵۰ میلیون تایل نقره) که بیشتر از مالیات یکساله دولت چین بود. این جریمه میبایست در طول سی سال به هشت کشور شرکتکننده در نبرد پرداخت میشد.
به گزارش عصرامروز، عکس هایی از این جنایاتی که در چین رخ داد گرفته شده است که بیشتر این عکس ها توسط عکاسان غربی مثل جیمز ریکالتون گرفته شده است.
در این عکس یک زندانی در باران روی زمین زانو زده و منتظر سرنوشت تلخ خود است . بالای سر او جلادی از شورشیان مشت زن ایستاده و شمشیرش را پشت خود پنهان کرده است.
لحظاتی بعد گردن زدن انجام می شود و عکاسی چشم در چشم جلاد شد و از او عکسی یادگاری با سر زندانی گرفت.
در عکس آخر محل اعدام ترک شد. سر زندانی که روی زمین خیس کنار بدن افتاده است:
جیمز ریکالتون عکس های زیادی از شورشیان و جنایات آنها گرفت، عکسهای جیمز سال 1990 در کتابی منتشر شد.
دستگاهی که با آن گردن را می بستند یک نوع تنبیه بدنی در چین قدیم به حساب می آمد که شبیه نمونه ی غربی خود بود. این دستگاه از دو تخته ی بزرگ ساخته شده بود و هدف این وسیله این بود که زندانی نتواند غذا بخورد و برای غذا خوردن متکی به شخص دیگری شود. روی این تخته نام و محل زندگی و جرمی که انجام داده بود را می نوشتند تا دیگران نیز جرم آنها را متوجه شوند./ م ر
بعد از گردن زدن این رهبر شورشی ، حتی کودکان نیز برای تماشای این اعدام آمدند: