"صراط" - اخبار را که مرور میکنیم، هر روز خبری در مورد زمان و کیفیت دادگاه وبلاگ
نویسان یا نویسندگان متعهد کشور به چشم میخورد. کسانی که غالباً از روی حس و
علاقه نسبت به نظام و رهبری، به انتقاد سازنده از قوای کشور پرداخته و با
این همه، هر روز یکی از عزیزان در دادگاهی به محاکمه برای عدل اسلامی در
نظام اسلامی به پاسخگویی چرایی عملکردش می پردازد.
البته قانون برای همه یکسان بوده و فصل الخطاب است اما نگاهی به برخی عملکردها ها در بازه های زمانی متفاوت خالی از لطف نخواهد بود .
با این حال، هر ساله در دهه فجر، رویداد پر سرو صدایی نیز تمام اخبار را به خود اختصاص می دهد و آن جشنواره فیلم فجر است. جشنواره ای که دو سه سالی است جولانگاه و تریبون بسیار مناسبی برای مخالفین نظام شده است.
با ین همه، امسال و چند ماهی مانده به انتخابات سال 92، دستهای بسیاری در وزارت ارشاد دست به دست هم داد تا با دلجویی از کسانی که در فتنه 88 دخیل بودند، نه تنها راهی دادگاه نشوند، که حتی سیمرغ بلورین نیز از دست سران همان نظامی که سه سال پیش تصمیم به براندازی اش داشتند دریافت کنند و به ریش تمام مدافعان نظام اسلامی، علی الخصوص آنها که با درد انقلابیشان هر روز در دادگاه ها سر میکنند بخندند.
اوج این هنرنمایی امسال در اهدای دو سیمرغ بلورین به پگاه آهنگرانی به عنوان یکی از فعالترین هنرمندان حامی فتنه که در بسیاری از اغتشاشات نیز حضور داشت و دیگری به هانیه توسلی که وی نیز در تجمعات سال 88 حضور فعال داشت اهدا شد!
داستان سیمرغهای سبز امسال، به همینجا ختم نشد. آنجا که حمید فرخ نژاد -بازیگر حامی میرحسین موسوی- پس
از دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد، با عبارت "همیشه سبز
باشید" در انتهای صحبت های خود، و علیرضا داوود نژاد پس از دریافت سیمرغ
جایزه ویژه هیات داوران، با عبارت "آسمان سبز حور و غلمان"، یاد فتنه 88 را
زنده کردند!
به هر حال ،شاید در اصل این موضوع که حمایت از کاندیدای خود، امری مذموم شمرده نمیشود، شکی نباشد. با این حال، حمایت از نیروهای شناخته شده جریان سبز که برای مدتی کشور را به آشوب کشاندند، آن هم در جشنواره فجر که پاسداشتی است از انقلاب شکوهمند ایران، امری است که واقعا باید در مورد آن از مسئولین ذیربط سوال به عمل آورد!
در بحش بازیگر اول نقش زن، نگار جواهریان با بازی فوق العاده تکان دهنده خود در فیلم حوض نقاشی شانس اولی این سیمرغ قلمداد می شد که با سیاسی کاری و نادیده گرفته شدن توسط مسئولین امر، جایزه را به هانیه توسلی، اهدا کردند.
اما داستان سیمرغ پگاه آهنگرانی از جایزه هانیه توسلی نیز دارای ابهامات بیشتری است. بسیاری از صاحبنظران عرصه سینما وی را حتی لایق کاندیدا شدن در بخش بازیگر نقش مکمل زن ندانسته، چه اینکه بخواهد سیمرغ بلورین این بخش را نیز از آن خود کند!
حال سوالاتی که باید از مسئولین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید این است که واقعا شما را چه شده است؟ چرا باید مدافعان انقلاب هر روز در دادگاه ها به این و آن پاسخ دهند و مخالفین شناسنامه دار و شناخته شده نظام مورد تفقد قرار گیرند؟
آیا این تصور بوجود نمی آید که باج دادن به جریان مخالفین نظام برای حضور در انتخابات دور بعد پای صندوق های باشد؟
آیا واقعا اهدای پر شبهه این جوایز به کسانی که لیاقت آن را ندارند، دردی از دردهای سیاسی امروز کشور دوا خواهد کرد؟
آیا این باج دادن ها باعث خواهد شد این افراد در صحبتهای آتی خود این امر را به معنای آزادی در جمهوری اسلامی تلقی کنند یا همچنان نظام اسلامی ایران را محور دیکتاتوری خواهند دانست و تمام تلاش خود را برای براندازی آن به کار خواهد بست؟
این سوالات و بسیاری دیگر از این دست نه تنها دلسوزان نظام را آزار می دهد، که باعث دلچرکین شدن بسیاری از آنان از یک بام و دو هوای مسئولین در برخورد با مخالفین نظام خواهد شد. امری که متاسفانه با نزدیک شدن به انتخابات آتی، آن هم از سوی جریانات شناخته شده در دولت بیش از پیش صورت گرفته و صورت خواهد گرفت!
البته قانون برای همه یکسان بوده و فصل الخطاب است اما نگاهی به برخی عملکردها ها در بازه های زمانی متفاوت خالی از لطف نخواهد بود .
با این حال، هر ساله در دهه فجر، رویداد پر سرو صدایی نیز تمام اخبار را به خود اختصاص می دهد و آن جشنواره فیلم فجر است. جشنواره ای که دو سه سالی است جولانگاه و تریبون بسیار مناسبی برای مخالفین نظام شده است.
با ین همه، امسال و چند ماهی مانده به انتخابات سال 92، دستهای بسیاری در وزارت ارشاد دست به دست هم داد تا با دلجویی از کسانی که در فتنه 88 دخیل بودند، نه تنها راهی دادگاه نشوند، که حتی سیمرغ بلورین نیز از دست سران همان نظامی که سه سال پیش تصمیم به براندازی اش داشتند دریافت کنند و به ریش تمام مدافعان نظام اسلامی، علی الخصوص آنها که با درد انقلابیشان هر روز در دادگاه ها سر میکنند بخندند.
اوج این هنرنمایی امسال در اهدای دو سیمرغ بلورین به پگاه آهنگرانی به عنوان یکی از فعالترین هنرمندان حامی فتنه که در بسیاری از اغتشاشات نیز حضور داشت و دیگری به هانیه توسلی که وی نیز در تجمعات سال 88 حضور فعال داشت اهدا شد!
به هر حال ،شاید در اصل این موضوع که حمایت از کاندیدای خود، امری مذموم شمرده نمیشود، شکی نباشد. با این حال، حمایت از نیروهای شناخته شده جریان سبز که برای مدتی کشور را به آشوب کشاندند، آن هم در جشنواره فجر که پاسداشتی است از انقلاب شکوهمند ایران، امری است که واقعا باید در مورد آن از مسئولین ذیربط سوال به عمل آورد!
جالب اینجاست که بسیاری از صاحبنظران عرصه سینما، سیمرغ های دو بخش بازیگر
نقش اول و مکمل زن را نه تنها حق این دو برگزیده نمی دانند که دیگر
کاندیداها را از نظر فنی شایسته تر به این موضوع بر می شمردند.
در بحش بازیگر اول نقش زن، نگار جواهریان با بازی فوق العاده تکان دهنده خود در فیلم حوض نقاشی شانس اولی این سیمرغ قلمداد می شد که با سیاسی کاری و نادیده گرفته شدن توسط مسئولین امر، جایزه را به هانیه توسلی، اهدا کردند.
اما داستان سیمرغ پگاه آهنگرانی از جایزه هانیه توسلی نیز دارای ابهامات بیشتری است. بسیاری از صاحبنظران عرصه سینما وی را حتی لایق کاندیدا شدن در بخش بازیگر نقش مکمل زن ندانسته، چه اینکه بخواهد سیمرغ بلورین این بخش را نیز از آن خود کند!
حال سوالاتی که باید از مسئولین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید این است که واقعا شما را چه شده است؟ چرا باید مدافعان انقلاب هر روز در دادگاه ها به این و آن پاسخ دهند و مخالفین شناسنامه دار و شناخته شده نظام مورد تفقد قرار گیرند؟
آیا این تصور بوجود نمی آید که باج دادن به جریان مخالفین نظام برای حضور در انتخابات دور بعد پای صندوق های باشد؟
آیا واقعا اهدای پر شبهه این جوایز به کسانی که لیاقت آن را ندارند، دردی از دردهای سیاسی امروز کشور دوا خواهد کرد؟
آیا این باج دادن ها باعث خواهد شد این افراد در صحبتهای آتی خود این امر را به معنای آزادی در جمهوری اسلامی تلقی کنند یا همچنان نظام اسلامی ایران را محور دیکتاتوری خواهند دانست و تمام تلاش خود را برای براندازی آن به کار خواهد بست؟
این سوالات و بسیاری دیگر از این دست نه تنها دلسوزان نظام را آزار می دهد، که باعث دلچرکین شدن بسیاری از آنان از یک بام و دو هوای مسئولین در برخورد با مخالفین نظام خواهد شد. امری که متاسفانه با نزدیک شدن به انتخابات آتی، آن هم از سوی جریانات شناخته شده در دولت بیش از پیش صورت گرفته و صورت خواهد گرفت!
این نشون میده چقدر قدرت اینها ناچیز شده که نظام اسلامی از جایزه دادن به کسانی که حتی زمانی رو بازداشت بودند واهمه نداره
این یعنی وضع کشور عادی به حمد خدا