"صراط" / وبلاگستان - نویسنده وبلاگ "خاکریز" در آخرین بروز رسانی وبلاگ خود چنین نوشت:
امروز توفیقی دست داد تا سری به نمایشگاه رسانه های دیجیتال انقلاب اسلامی بزنم.
نمایشگاه به غایت خلوت بود. روبروی مصلی -محل برگزاری این نمایشگاه- نمایشگاه دیگری جهت عرضه محصولات غذایی مشغول به کار بود.
بر خلاف نمایشگاه رسانه های دیجیتال، در نمایشگاه مواد غذایی غلغله جمعیت بود. قیمتها بالا بود. ولی مردم می خریدند، حسابی هم می خریدند. در دستان اکثر آدم هایی که آنجا آمده بودند چندین کیسه پر از مواد غذایی بود. از مرغ و گوشت و برنج گرفته تا آجیل و شیرینی و ترشیجات و ... ضمنا از ظواهر هم پیدا بود که اکثر مراجعین به نمایشگاه مواد غذایی از اقشار با سطح مالی متوسط به پایین بودند.
در این شکی ندارم که طی روزهای اخیر، قدرت خرید مردم کم شد اما معادله این حضور پرشور! در بازار را نمی توانم برای خودم حل کنم.
در مترو شاهد آن بودم که ایستگاههای منتهی به بازارهای بزرگ مثل حسن آباد و ۱۵ خرداد و... جمعیت بسیار چشمگیر و غیرمنتظره ای حضور داشتند!
البته تردیدی ندارم که عامل اصلی این هجوم مردم به بازار "صدا و سیما" است.
صدا و سیما از سال ۸۸ به بعد، هر سال در ماه اسفند، همت ویژه ای می گذارد برای پررونق نشان دادن بازرها و در هر بخش خبری ۲ یا ۳ گزارش مفصل از بازارهای سراسر کشور پخش می کند. امتحانش مجانی است! کافی است یک بار در این روزها خبر ساعت ۱۴ یا ۲۱ شبکه یک یا خبر ۲۲:۳۰ شبکه دو را دنبال کنید.
محتوای همه این گزارش ها هم عبارت است از اینکه مردم امسال با شور و شوق بیشتری به بازار آمده اند و برای عید حسابی خرید می کنند و احیانا نقی هم به خاطر گرانی و عدم نظارت می زنند.
تکرار این گونه گزارشات باعث تصویر سازی کاذب در ذهن مخاطبان می شود و نوعی "نیاز کاذب" در او به وجود می آورد و به این ترتیب او به شدت تحریک می شود تا علیرغم ینکه قبل از آن گزارش، احساس نیاز نمی کرده است به بازار برود و چیزی بخرد.
در واقع تلویزیون نوعی عملیات تصویر پراکنی و ایجاد نیاز و به تبع آن مصرف گرایی را دستور کار یک خود قرار داده است و مردم را وادار می کند تا اندوخته های مالی خود را خرج خرید کالاهای مصرفی و اسرافکاری کنند و از آن سو با هجوم مردم و افزایش تقاضا، روند افزایشی قیمت سرعت می گیرد و این سیکل کاملا معیوب و خطرناکی است که چند سال است صدا و سیما آن را طراحی کرده و به آن دامن می زند.
امروز توفیقی دست داد تا سری به نمایشگاه رسانه های دیجیتال انقلاب اسلامی بزنم.
نمایشگاه به غایت خلوت بود. روبروی مصلی -محل برگزاری این نمایشگاه- نمایشگاه دیگری جهت عرضه محصولات غذایی مشغول به کار بود.
بر خلاف نمایشگاه رسانه های دیجیتال، در نمایشگاه مواد غذایی غلغله جمعیت بود. قیمتها بالا بود. ولی مردم می خریدند، حسابی هم می خریدند. در دستان اکثر آدم هایی که آنجا آمده بودند چندین کیسه پر از مواد غذایی بود. از مرغ و گوشت و برنج گرفته تا آجیل و شیرینی و ترشیجات و ... ضمنا از ظواهر هم پیدا بود که اکثر مراجعین به نمایشگاه مواد غذایی از اقشار با سطح مالی متوسط به پایین بودند.
در این شکی ندارم که طی روزهای اخیر، قدرت خرید مردم کم شد اما معادله این حضور پرشور! در بازار را نمی توانم برای خودم حل کنم.
در مترو شاهد آن بودم که ایستگاههای منتهی به بازارهای بزرگ مثل حسن آباد و ۱۵ خرداد و... جمعیت بسیار چشمگیر و غیرمنتظره ای حضور داشتند!
البته تردیدی ندارم که عامل اصلی این هجوم مردم به بازار "صدا و سیما" است.
صدا و سیما از سال ۸۸ به بعد، هر سال در ماه اسفند، همت ویژه ای می گذارد برای پررونق نشان دادن بازرها و در هر بخش خبری ۲ یا ۳ گزارش مفصل از بازارهای سراسر کشور پخش می کند. امتحانش مجانی است! کافی است یک بار در این روزها خبر ساعت ۱۴ یا ۲۱ شبکه یک یا خبر ۲۲:۳۰ شبکه دو را دنبال کنید.
محتوای همه این گزارش ها هم عبارت است از اینکه مردم امسال با شور و شوق بیشتری به بازار آمده اند و برای عید حسابی خرید می کنند و احیانا نقی هم به خاطر گرانی و عدم نظارت می زنند.
تکرار این گونه گزارشات باعث تصویر سازی کاذب در ذهن مخاطبان می شود و نوعی "نیاز کاذب" در او به وجود می آورد و به این ترتیب او به شدت تحریک می شود تا علیرغم ینکه قبل از آن گزارش، احساس نیاز نمی کرده است به بازار برود و چیزی بخرد.
در واقع تلویزیون نوعی عملیات تصویر پراکنی و ایجاد نیاز و به تبع آن مصرف گرایی را دستور کار یک خود قرار داده است و مردم را وادار می کند تا اندوخته های مالی خود را خرج خرید کالاهای مصرفی و اسرافکاری کنند و از آن سو با هجوم مردم و افزایش تقاضا، روند افزایشی قیمت سرعت می گیرد و این سیکل کاملا معیوب و خطرناکی است که چند سال است صدا و سیما آن را طراحی کرده و به آن دامن می زند.
