در زیر بخش دوم و پایانی گفتگوی تفصیلی صراط نیوز با حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی فرد نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی که در دفتر این پایگاه خبری صورت گرفته بود را می خوانید .
یکی از مسائلی که در حوزه ی سیاسی جامعه مطرح است تفرق و تشددی است که در میان اصولگرایان بوجود آمده است به عنوان مثال در مجلس هفتم و هشتم که اکثریتش هم در دست اصولگرایان بود یک هماهنگی بین اصولگرایان مشاهده می شد اما در مجلس نهم ما شاهد دو جناح پایداری و متحد بودیم این یک موضوع در مجلس بود و از سوی دیگر خبری که پوشش پیدا کرد این بود که علاوه بر فراکسیون اصولگرایان فراکسیون رهروان ولایت نیز همسو با همین فراکسیون تشکیل شد.
از سوی دیگر شاهد هستیم دولتی که به عنوان دولت اصولگرا سر کار آمده است بالاخص در مجلس نهم بیشترین تعارضات را با مجلس اصولگرای ما دارد.
با توجه به اینکه هر دو جریان و هر دو قوه در دست یک گفتمان مشترک است شما این تعارضات را چگونه ارزیابی می کنید؟
ما همواره در فضای سیاسی کشور نکته های محوری و تعریف شده ای داریم که به عنوان ارکان انسجام و وحدت جریانات سیاسی تعریف می شوند و شاید شاخص ترین این اصول عبارتند از: اسلام، انقلاب اسلامی، امام (ره) و رهبری معظم انقلاب.
این چهار رکن کلیدی و محوری رمز وحدت ما با یکدیگرند و بنده امروز در کشور می بینم که ما حول این ارکان کلیدی بالاترین سطح از وحدت ملی را تجربه می کنیم و البته باید افق های بالاتری را نیز انتظار داشته باشیم و به عبارتی باید آرمانی نگاه بکنیم.
نماد روشن این وحدت ملی همین راهپیمایی عظیم 22 بهمن است که در این راهپیمایی مردم بیش از هزار نقطه ی کشور بدون کمترین زاویه ای حضور داشتند .
ما متاسفیم که در بعضی از کشور هایی که تقریبا نزدیک به نیم قرن استبداد را تجربه کردند و حیثیت دینی و ملی آن ها زیر چکمه های مزدوران آمریکا پایمال شد در اولین سالگرد دستیابی به سطحی از استقلال و اقتدار سیاسی شاهد درگیری های سنگینی بین مردم آن کشورها بودیم.
البته بی شک ایادی آمریکا و رژیم صهیونیستی نقش محوری در ایجاد این تنش ها ایفا می کنند و در اصل این آشوب ها را اینها مدیریت می کنند اما باید توجه داشته باشیم که این ها 34 است که در ایران هم از هر ظرفیتی برای ایجاد تنش و خلق چالش و شکاف استفاده می کنند اما ما در سی و چهارمین سالگرد شکوهمند انقلاب اسلامی شاهد هستیم که مردم اوج وحدت ملی را به نمایش می گذارند و این وحدت دقیقا حول چهار محور مذکور – اسلام، انقلاب اسلامی، امام (ره) و مقام معظم رهبری به عناون رهبری این جریان قدرتمند – شکل گرفته است.
در کنار این وحدت و پیوند ملی که انشا الله در آینده بتوانیم به سطوح بالاتری از آن دست پیدا کنیم شاهد یک سری اختلاف نظرها و سلیقه ها هستیم که البته این اختلافات یا زاویه ها گاهی مبتنی بر یک سری دیدگاه ها و سلایق گوناگون در عرصه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی است و گاهی هم نشات گرفته از بداخلاقی های سیاسی است که بنده نقش مورد دوم را هم مهم می دانم.
گاهی می بینیم که سلائق سلائقی نیست که با هم زاویه و فاصله داشته باشد اما رفتارها، رفتارهایی هستند که زاویه خلق می کنند درست مثل خانواده ای که در تمام اصول در کنار هم هستند اما بد اخلاقی و رفتار نا مناسب یک یا دو عضو خانواده باعث می شود که ما شاهد نوعی زاویه در آن خانواده باشیم.
به نظر بنده بیشتر این اختلاف نظر ها بیش از آنکه متاثر از مبانی علمی در عرصه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و مدیریتی باشدمتاثر از رفتارهاست که هر قدر این رفتار ها را اصلاح بکنیم بر سطح این همبستگی و وحدت ملی خواهیم افزود.
ما در مجلس هم شاهد بودیم که دوستان ما با همین سلائق متفاوت و یا حتی گاهی بعضی رفتارهای که خود می تواند زاویه خلق کند در ساختار سیاسی کشور حضور دارند.
در گفتگوی اخیری که بنده در شبکه سه در خدمت جناب آقای حداد عادل بودم ایشان اشاره فرمودند که ما با اینکه دو جریان سیاسی را در مجلس داریم اما در بسیاری از اصول و امور در کنار هم هستیم و با هم نشست ها وگفتمان هایی برگزار می کنیم تا بتوانیم به یک دیدگاه مشترک برسیم و ایشان اشاره کردند به نشست اخیر مجلس که پیرامون مسائل اقتصادی بود و واقعا هم همینطور است.
در حال حاضر بنده به عنوان برادر کوچکی که در مجلس حضور دارم و تقریبا هر دو جریان را رصد می کنم شاهد هستم که در عرصه های سیاسی و اقتصادی کاملا دیدگاه ها به هم نزدیک است و در جلساتی که تشکیل می شود هر دو فراکسیون حضور پیدا می کنند و با دیدگاه های مشترک به تحلیل و نقد مسائل مختلف پرداخته می شود.
امیدوارم که ان شا الله این ساختارهای سیاسی موجب فاصله ی افرادی که بر این اصول و ارکان اتفاق نظر دارند نشود و همه در کنار هم با رفتاری مبتنی بر آموزه های دینی و با رفتار برآمده از تقوای الهی آینده را بهتر از امروز بسازیم.
با توجه به اینکه بحث مجلس پیش آمد بد نیست بپرسم، مجلس ششم را ما یک خاطره ی تلخ در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی می دانیم اما مجلس هفتم به ریاست آقای حداد عادل و مجلس هشتم به ریاست آقای لاریجانی اینطور نبود. با توجه به اینکه شما رصد دقیقی بر مجلس داشته اید کدام دوره ی مجلس را در این دو دوره موفق تر می دانید؟
بنده قصد ندارم اگر تحلیل روشن و واضحی دارم آن را پنهان بکنم اما حتما شما نیز اذعان می کنید که اینگونه قضاوت ها کار بسیار دشواری است. یعنی اینکه ما بخواهیم یک دوره ی چهار ساله که فراز و نشیب های خودش را داشته است و با حضور جمعی از نمایندگان شکل گرفته است را با یک دوره ی چهار ساله ی دیگر که این ترکیب بسیار تغییر کرده است و این تغییرات نیز نقش بسیار موثری در تغییر کارآیی و کارآمدی دارد، مقایسه کنیم و بعد هم نقش مدیر مجلس را در این حوزه بخواهیم رصد بکنیم و نمره بدهیم.
انصافا باید عرض بکنم که این کار نه تنها دشوار است بلکه غیر ممکن است اما به گمان بنده نمی شود ما یک تغییر و تفاوت معناداری را بین این ادوار لحاظ بکنیم.
در مجموع هر دوره ای ویژگی ها و شاخص های خودش را داشته است. در بعضی از سال ها مسائل سیاسی برجسته شده است، در بعضی ادوار یا سال ها مسائل اقتصادی نقش برجسته تری داشتند و گاهی سطح تعامل بین دولت و مجلس به نسبت بیشتر بوده است.
در مجلس هفتم که دوره ی نخست حضور اصولگرایان در مجلس و دوره ی نخست ریاست جمهوری جناب آقای احمدی نژاد بود به طور طبیعی سطح این تعامل بالاتر بود و فضا اقتضای تعامل بیشتر را داشت اما در مجلس هشتم تا حدودی شرایط و فضا متفاوت شد که طبیعتا آثار خودش را داشت.
ما در مجلس هفتم طرح هدفمندی سازی یارانه ها را کلید زدیم و اقدامات خوبی در زمینه هدفمند سازی مصرف بنزین انجام گرفت و قدم بلندی برداشته شد و قیمت این حامل انرژی که نقشش در زندگی روزمره مردم نقش محوری است به سمت واقعی شدن حرکت کرد.
در مجلس هشتم قانون هدفمند سازی یارانه ها که به نظرم یک گام بلند و استثنایی در تاریج مجالس و تاریخ قوه ی قانونگذاری و دستگاه اجرایی بود، با هماهنگی و تعامل حداکثری دولت و مجلس به تصویب رسید و نهایتا در بستر اجرا قرار گرفت.
البته در مسیر اجرا قطعا می توانستیم بهتر از این هم این قانون را اجرا کنیم و البته هر قانونی این امکان را دارد. شاید اگر بهتر عمل می کردیم امروز در عرصه ی تحریم با چالش های کمتری روبرو بودیم همینطور که اگر این قانون را تصویب و اجرا نمی کردیم امروز در عرصه ی تحریم با چالش های بیشتری روبرو بودیم.
این دستاورد را نباید فراموش کنیم. نباید فقط نقاط ضعف را ببینیم بلکه نقاط قوت آن را هم باید برجسته کنیم. این کار از کار های بسیار خوبی بود که اتفاق افتاد.
در این دوره هم که در سال اول دوره ی نهم مجلس شورای اسلامی قرار داریم امیدوارم که ان شا الله با یک تعامل حداکثری نمایندگان با یکدیگر، فراکسیون ها با هم، کمیسیون های تخصصی مجلس با یکدیگر و تعامل خوب هیات رئیسه با آحاد نمایندگان بتوانیم این دوره را هم به خوبی پیش ببریم و همینطور با تعامل حداکثری با دولت محترم ان شا الله.
راجع به بحث بی اخلاقی سیاسی که شما به آن اشاره کردید، طی چند وقت اخیر مقام معظم رهبری دو، سه فرمایش بسیار صریح دارند با سران سه قوه و ما شاهد بودیم که بعد از هر نوبت فرمایشات معظم له هر سه نفر از سران قوا یا با ارسال نامه و یا با مصاحبه ولایت پذیری لسانی را اعلام کردند. برای مردم این شبهه ایجاد شده است که اگر اینقدر سران متکی به ولایت و فرامین ایشان هستند چرا دوباره این هیاهوها ایجاد می شود و دیگر اینکه باتوجه به اینکه کشور در تدارک برگزاری انتخابات ریاست جمهوری است و انتخابات هم عرصه ای است که همه فهمیده اند که اگر قصد دارند پایگاه اجتماعی بدست بیاورند باید خود را مدعی ولایت نشان بدهند –الحمدلله که به این سطح از بینش رسیده ایم- اما در همین زمینه هم اگر نفاق ایجاد نشود احتمال بروز رکب انحرافی سر راه مردم هست. به نظر شما مردم چه بکنند و چگونه تشخیص بدهند که واقعا چه کسی راست می گوید؟ مثلا شما استحضار دارید که احمدی نژاد هم بعد از آن خانه نشینی یازده روزه کار خود را دفاع از حریم ولایت خواند و گفت رابطه ی من با رهبری رابطه ی پدر و پسری است. خوب مردم چطور تشخیص بدهند که کدام جناح یا شخص راست می گوید؟ از سوی دیگر افراد تازه نفس تری هم ممکن است وارد عرصه ی انتخابات شوند، ولایتمداری آن افراد را چگونه تشخیص بدهیم؟
بنده به نکته ای اشاره می کنم که واقعا این نکته را نسبت به خودم و نسبت به سیاستمداران دیگر و عموم مردم به عنوان یک اصل می بینم و آن اینکه متاسفانه امثال بنده بین اعتقاد و اعمالمان فاصله وجود دارد.
بنده با تمام اعتقادم به وحدانیت خداوند متعال معتقد هستم برای این اعتقاد ده ها دلیل هم اقامه می کنم اما رفتارم به گونه ای است که نمایشگر توحید نیست و از رفتارم شما بیش از آنکه توحید را ببینید شرک را مشاهده می کنید. این است که هماهنگ شدن رفتار و اعتقاد کار بسیار سختی است.
اوج صدق که صدیقین در این قله قرار دارند این است که رفتار آنان کاملا با اعتقاداتشان انطباق دارد و شما کمترین ناهماهنگی بین اعتقاد و رفتار آنها نمی توانید ببینید.
سیاستمداران ما عمدتا به جایگاه رهبری اعتقاد دارند و متوجه این اصل هستند که باید جایگاه سکان دار نظام را پاس بدارند و این مهم را رمز اقتدار ملی میدانند اما متاسفانه گاهی در مقام عمل از این اصل که به آن اعتقاد هم داریم فاصله می گیریم.
توصیه ام به خودم و به عموم ملت عزیز خصوصا کسانی که در عرصه های سیاسی و مدیریتی کشور حضور دارند این است که در مقام عمل التزام عملی داشته باشند و در این چهارچوب عمل بکنند تا اقتدار نظام مدیریتی کشور مضاعف گردد و همچنین رفتار ما رفتار قابل دفاعی باشد.
مردم عزیز هم طبیعتا شاخص را برای نقد افراد سخنان آن ها قرار ندهند بلکه توجه داشته باشند که شاخص شناخت و ارزیابی افراد رفتارهاست لذا باید براساس رفتار میزان باور، اعتقاد و التزام فرد را ارزیابی بکنیم.
مردم عزیز ما از یک بصیرت و عقلانیت و شعور بالای سیاسی برخوردارند و قدرت این را دارند که به درستی به نقد و ارزیابی بپردازند و ان شا الله در همان چهار چوب هم عمل کنند.
چندی پیش یکی از سرداران سپاه به بیان خاطراتی از دوران جنگ پرداختند و در این میان فرمودند که در زمان جنگ این مسئولیت ها بودند که به سمت افراد می امدند و افراد تا زمانی که مسئولیت را تکلیفی بر گردن خود نمی دیدند از پذیرفتن آن سر باز می زدند. ایشان فرمودند برای فرمانده ی یک گردان مکررا به دیدار یک رزمنده می رفتند و از او بابت پذیرش این سمت خواهش و تمنا می کردند و آنقدر مسائل شرعی مطرح می کردند تا آن شخص راضی به ورود به آن عرصه شود اما امروزه ما در عرصه ی سیاست شاهد هستیم که شاید بعضی از افرادی که در دوران دفاع مقدس هم دارای سابقه ی درخشانی هستند، سال هاست که ستاد های انتخاباتیشان فعال است و قبل از اینکه تکلیف بشود رسما اعلام کاندیداتوری کرده و ائتلاف تشکیل می دهند. تحلیل شما از این اتفاقات چیست؟ آیا این افراد هستند که فرق کرده اند یا این اقدامات هم در راستای همان روزهاست؟
انسان باید در آن چهار چوبی که آن شخص به مسائل نگاه می کند و فضای سیاسی و مدیریتی کشور را ارزیابی می کند قرار بگیرد تا بتواند یک تحلیل درست که مبنی این تصمیم بوده است را ارائه کند. حقیر اینطور می بینم که باید کاملا در آن چهار چوب قرار گرفت، حرف ها و مواضع را کاملا استماع نمود و بعد در این مورد به نقد و ارائه نظر پرداخت اما این فرصت برای من پیش نیامده است.
مردم از بی اخلاقی های سیاسی خسته اند و حضرت آقا هم بحث آرامش در کشور را مطرح فرمودند و تقوا تقوا تقوا. امروز مردم از جناح گرایی خسته شده اند و برای انتخابات ریاست جمهوری دنبال شخصیتی هستند که بتواند آرامش را به جامعه تزریق کند و از هیاهوی جناح های مختلف دور باشد. دنبال کسی هستند که تمام منویات مقام معظم رهبری را به صورت کامل اجرا کند و تمام جناح های کشور نیز وی را قبول داشته باشند. در برخی اخبار ذکر شد که شما اعلام کردید اگر لزوم حضور شما در انتخابات ریاست جمهوری مثل نماز صبح وجوبش محرز شود دریغ نخواهید کرد و وارد عرصه می شوید. آیا ما می توانیم مفتخر باشیم که به وسیله ی این رسانه اولین رسانه ای باشیم که حضور شما را در عرصه انتخابات ریاست جمهوری آینده اعلام کنیم؟
حجت الاسلام سید محمدحسن ابوترابی فرد در پاسخ به این سوال با خنده های ممتد و قاطعانه اینگونه پاسخ دادند:
نه نــــــــــــــــــــــــــــــه، بنده این افتخار را ندارم!
گفتگوی رسمی صراط با نایب رئیس اول مجلس در همینجا به خاتمه رسید اما به زودی اخبار ویژه ای را از این دیدار برای مخاطبان منتشر خواهیم کرد .
یکی از مسائلی که در حوزه ی سیاسی جامعه مطرح است تفرق و تشددی است که در میان اصولگرایان بوجود آمده است به عنوان مثال در مجلس هفتم و هشتم که اکثریتش هم در دست اصولگرایان بود یک هماهنگی بین اصولگرایان مشاهده می شد اما در مجلس نهم ما شاهد دو جناح پایداری و متحد بودیم این یک موضوع در مجلس بود و از سوی دیگر خبری که پوشش پیدا کرد این بود که علاوه بر فراکسیون اصولگرایان فراکسیون رهروان ولایت نیز همسو با همین فراکسیون تشکیل شد.
از سوی دیگر شاهد هستیم دولتی که به عنوان دولت اصولگرا سر کار آمده است بالاخص در مجلس نهم بیشترین تعارضات را با مجلس اصولگرای ما دارد.
با توجه به اینکه هر دو جریان و هر دو قوه در دست یک گفتمان مشترک است شما این تعارضات را چگونه ارزیابی می کنید؟
ما همواره در فضای سیاسی کشور نکته های محوری و تعریف شده ای داریم که به عنوان ارکان انسجام و وحدت جریانات سیاسی تعریف می شوند و شاید شاخص ترین این اصول عبارتند از: اسلام، انقلاب اسلامی، امام (ره) و رهبری معظم انقلاب.
این چهار رکن کلیدی و محوری رمز وحدت ما با یکدیگرند و بنده امروز در کشور می بینم که ما حول این ارکان کلیدی بالاترین سطح از وحدت ملی را تجربه می کنیم و البته باید افق های بالاتری را نیز انتظار داشته باشیم و به عبارتی باید آرمانی نگاه بکنیم.
نماد روشن این وحدت ملی همین راهپیمایی عظیم 22 بهمن است که در این راهپیمایی مردم بیش از هزار نقطه ی کشور بدون کمترین زاویه ای حضور داشتند .
ما متاسفیم که در بعضی از کشور هایی که تقریبا نزدیک به نیم قرن استبداد را تجربه کردند و حیثیت دینی و ملی آن ها زیر چکمه های مزدوران آمریکا پایمال شد در اولین سالگرد دستیابی به سطحی از استقلال و اقتدار سیاسی شاهد درگیری های سنگینی بین مردم آن کشورها بودیم.
البته بی شک ایادی آمریکا و رژیم صهیونیستی نقش محوری در ایجاد این تنش ها ایفا می کنند و در اصل این آشوب ها را اینها مدیریت می کنند اما باید توجه داشته باشیم که این ها 34 است که در ایران هم از هر ظرفیتی برای ایجاد تنش و خلق چالش و شکاف استفاده می کنند اما ما در سی و چهارمین سالگرد شکوهمند انقلاب اسلامی شاهد هستیم که مردم اوج وحدت ملی را به نمایش می گذارند و این وحدت دقیقا حول چهار محور مذکور – اسلام، انقلاب اسلامی، امام (ره) و مقام معظم رهبری به عناون رهبری این جریان قدرتمند – شکل گرفته است.
در کنار این وحدت و پیوند ملی که انشا الله در آینده بتوانیم به سطوح بالاتری از آن دست پیدا کنیم شاهد یک سری اختلاف نظرها و سلیقه ها هستیم که البته این اختلافات یا زاویه ها گاهی مبتنی بر یک سری دیدگاه ها و سلایق گوناگون در عرصه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی است و گاهی هم نشات گرفته از بداخلاقی های سیاسی است که بنده نقش مورد دوم را هم مهم می دانم.
گاهی می بینیم که سلائق سلائقی نیست که با هم زاویه و فاصله داشته باشد اما رفتارها، رفتارهایی هستند که زاویه خلق می کنند درست مثل خانواده ای که در تمام اصول در کنار هم هستند اما بد اخلاقی و رفتار نا مناسب یک یا دو عضو خانواده باعث می شود که ما شاهد نوعی زاویه در آن خانواده باشیم.
به نظر بنده بیشتر این اختلاف نظر ها بیش از آنکه متاثر از مبانی علمی در عرصه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و مدیریتی باشدمتاثر از رفتارهاست که هر قدر این رفتار ها را اصلاح بکنیم بر سطح این همبستگی و وحدت ملی خواهیم افزود.
ما در مجلس هم شاهد بودیم که دوستان ما با همین سلائق متفاوت و یا حتی گاهی بعضی رفتارهای که خود می تواند زاویه خلق کند در ساختار سیاسی کشور حضور دارند.
در گفتگوی اخیری که بنده در شبکه سه در خدمت جناب آقای حداد عادل بودم ایشان اشاره فرمودند که ما با اینکه دو جریان سیاسی را در مجلس داریم اما در بسیاری از اصول و امور در کنار هم هستیم و با هم نشست ها وگفتمان هایی برگزار می کنیم تا بتوانیم به یک دیدگاه مشترک برسیم و ایشان اشاره کردند به نشست اخیر مجلس که پیرامون مسائل اقتصادی بود و واقعا هم همینطور است.
در حال حاضر بنده به عنوان برادر کوچکی که در مجلس حضور دارم و تقریبا هر دو جریان را رصد می کنم شاهد هستم که در عرصه های سیاسی و اقتصادی کاملا دیدگاه ها به هم نزدیک است و در جلساتی که تشکیل می شود هر دو فراکسیون حضور پیدا می کنند و با دیدگاه های مشترک به تحلیل و نقد مسائل مختلف پرداخته می شود.
امیدوارم که ان شا الله این ساختارهای سیاسی موجب فاصله ی افرادی که بر این اصول و ارکان اتفاق نظر دارند نشود و همه در کنار هم با رفتاری مبتنی بر آموزه های دینی و با رفتار برآمده از تقوای الهی آینده را بهتر از امروز بسازیم.
با توجه به اینکه بحث مجلس پیش آمد بد نیست بپرسم، مجلس ششم را ما یک خاطره ی تلخ در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی می دانیم اما مجلس هفتم به ریاست آقای حداد عادل و مجلس هشتم به ریاست آقای لاریجانی اینطور نبود. با توجه به اینکه شما رصد دقیقی بر مجلس داشته اید کدام دوره ی مجلس را در این دو دوره موفق تر می دانید؟
بنده قصد ندارم اگر تحلیل روشن و واضحی دارم آن را پنهان بکنم اما حتما شما نیز اذعان می کنید که اینگونه قضاوت ها کار بسیار دشواری است. یعنی اینکه ما بخواهیم یک دوره ی چهار ساله که فراز و نشیب های خودش را داشته است و با حضور جمعی از نمایندگان شکل گرفته است را با یک دوره ی چهار ساله ی دیگر که این ترکیب بسیار تغییر کرده است و این تغییرات نیز نقش بسیار موثری در تغییر کارآیی و کارآمدی دارد، مقایسه کنیم و بعد هم نقش مدیر مجلس را در این حوزه بخواهیم رصد بکنیم و نمره بدهیم.
انصافا باید عرض بکنم که این کار نه تنها دشوار است بلکه غیر ممکن است اما به گمان بنده نمی شود ما یک تغییر و تفاوت معناداری را بین این ادوار لحاظ بکنیم.
در مجموع هر دوره ای ویژگی ها و شاخص های خودش را داشته است. در بعضی از سال ها مسائل سیاسی برجسته شده است، در بعضی ادوار یا سال ها مسائل اقتصادی نقش برجسته تری داشتند و گاهی سطح تعامل بین دولت و مجلس به نسبت بیشتر بوده است.
در مجلس هفتم که دوره ی نخست حضور اصولگرایان در مجلس و دوره ی نخست ریاست جمهوری جناب آقای احمدی نژاد بود به طور طبیعی سطح این تعامل بالاتر بود و فضا اقتضای تعامل بیشتر را داشت اما در مجلس هشتم تا حدودی شرایط و فضا متفاوت شد که طبیعتا آثار خودش را داشت.
ما در مجلس هفتم طرح هدفمندی سازی یارانه ها را کلید زدیم و اقدامات خوبی در زمینه هدفمند سازی مصرف بنزین انجام گرفت و قدم بلندی برداشته شد و قیمت این حامل انرژی که نقشش در زندگی روزمره مردم نقش محوری است به سمت واقعی شدن حرکت کرد.
در مجلس هشتم قانون هدفمند سازی یارانه ها که به نظرم یک گام بلند و استثنایی در تاریج مجالس و تاریخ قوه ی قانونگذاری و دستگاه اجرایی بود، با هماهنگی و تعامل حداکثری دولت و مجلس به تصویب رسید و نهایتا در بستر اجرا قرار گرفت.
البته در مسیر اجرا قطعا می توانستیم بهتر از این هم این قانون را اجرا کنیم و البته هر قانونی این امکان را دارد. شاید اگر بهتر عمل می کردیم امروز در عرصه ی تحریم با چالش های کمتری روبرو بودیم همینطور که اگر این قانون را تصویب و اجرا نمی کردیم امروز در عرصه ی تحریم با چالش های بیشتری روبرو بودیم.
این دستاورد را نباید فراموش کنیم. نباید فقط نقاط ضعف را ببینیم بلکه نقاط قوت آن را هم باید برجسته کنیم. این کار از کار های بسیار خوبی بود که اتفاق افتاد.
در این دوره هم که در سال اول دوره ی نهم مجلس شورای اسلامی قرار داریم امیدوارم که ان شا الله با یک تعامل حداکثری نمایندگان با یکدیگر، فراکسیون ها با هم، کمیسیون های تخصصی مجلس با یکدیگر و تعامل خوب هیات رئیسه با آحاد نمایندگان بتوانیم این دوره را هم به خوبی پیش ببریم و همینطور با تعامل حداکثری با دولت محترم ان شا الله.
راجع به بحث بی اخلاقی سیاسی که شما به آن اشاره کردید، طی چند وقت اخیر مقام معظم رهبری دو، سه فرمایش بسیار صریح دارند با سران سه قوه و ما شاهد بودیم که بعد از هر نوبت فرمایشات معظم له هر سه نفر از سران قوا یا با ارسال نامه و یا با مصاحبه ولایت پذیری لسانی را اعلام کردند. برای مردم این شبهه ایجاد شده است که اگر اینقدر سران متکی به ولایت و فرامین ایشان هستند چرا دوباره این هیاهوها ایجاد می شود و دیگر اینکه باتوجه به اینکه کشور در تدارک برگزاری انتخابات ریاست جمهوری است و انتخابات هم عرصه ای است که همه فهمیده اند که اگر قصد دارند پایگاه اجتماعی بدست بیاورند باید خود را مدعی ولایت نشان بدهند –الحمدلله که به این سطح از بینش رسیده ایم- اما در همین زمینه هم اگر نفاق ایجاد نشود احتمال بروز رکب انحرافی سر راه مردم هست. به نظر شما مردم چه بکنند و چگونه تشخیص بدهند که واقعا چه کسی راست می گوید؟ مثلا شما استحضار دارید که احمدی نژاد هم بعد از آن خانه نشینی یازده روزه کار خود را دفاع از حریم ولایت خواند و گفت رابطه ی من با رهبری رابطه ی پدر و پسری است. خوب مردم چطور تشخیص بدهند که کدام جناح یا شخص راست می گوید؟ از سوی دیگر افراد تازه نفس تری هم ممکن است وارد عرصه ی انتخابات شوند، ولایتمداری آن افراد را چگونه تشخیص بدهیم؟
بنده به نکته ای اشاره می کنم که واقعا این نکته را نسبت به خودم و نسبت به سیاستمداران دیگر و عموم مردم به عنوان یک اصل می بینم و آن اینکه متاسفانه امثال بنده بین اعتقاد و اعمالمان فاصله وجود دارد.
بنده با تمام اعتقادم به وحدانیت خداوند متعال معتقد هستم برای این اعتقاد ده ها دلیل هم اقامه می کنم اما رفتارم به گونه ای است که نمایشگر توحید نیست و از رفتارم شما بیش از آنکه توحید را ببینید شرک را مشاهده می کنید. این است که هماهنگ شدن رفتار و اعتقاد کار بسیار سختی است.
اوج صدق که صدیقین در این قله قرار دارند این است که رفتار آنان کاملا با اعتقاداتشان انطباق دارد و شما کمترین ناهماهنگی بین اعتقاد و رفتار آنها نمی توانید ببینید.
سیاستمداران ما عمدتا به جایگاه رهبری اعتقاد دارند و متوجه این اصل هستند که باید جایگاه سکان دار نظام را پاس بدارند و این مهم را رمز اقتدار ملی میدانند اما متاسفانه گاهی در مقام عمل از این اصل که به آن اعتقاد هم داریم فاصله می گیریم.
توصیه ام به خودم و به عموم ملت عزیز خصوصا کسانی که در عرصه های سیاسی و مدیریتی کشور حضور دارند این است که در مقام عمل التزام عملی داشته باشند و در این چهارچوب عمل بکنند تا اقتدار نظام مدیریتی کشور مضاعف گردد و همچنین رفتار ما رفتار قابل دفاعی باشد.
مردم عزیز هم طبیعتا شاخص را برای نقد افراد سخنان آن ها قرار ندهند بلکه توجه داشته باشند که شاخص شناخت و ارزیابی افراد رفتارهاست لذا باید براساس رفتار میزان باور، اعتقاد و التزام فرد را ارزیابی بکنیم.
مردم عزیز ما از یک بصیرت و عقلانیت و شعور بالای سیاسی برخوردارند و قدرت این را دارند که به درستی به نقد و ارزیابی بپردازند و ان شا الله در همان چهار چوب هم عمل کنند.
چندی پیش یکی از سرداران سپاه به بیان خاطراتی از دوران جنگ پرداختند و در این میان فرمودند که در زمان جنگ این مسئولیت ها بودند که به سمت افراد می امدند و افراد تا زمانی که مسئولیت را تکلیفی بر گردن خود نمی دیدند از پذیرفتن آن سر باز می زدند. ایشان فرمودند برای فرمانده ی یک گردان مکررا به دیدار یک رزمنده می رفتند و از او بابت پذیرش این سمت خواهش و تمنا می کردند و آنقدر مسائل شرعی مطرح می کردند تا آن شخص راضی به ورود به آن عرصه شود اما امروزه ما در عرصه ی سیاست شاهد هستیم که شاید بعضی از افرادی که در دوران دفاع مقدس هم دارای سابقه ی درخشانی هستند، سال هاست که ستاد های انتخاباتیشان فعال است و قبل از اینکه تکلیف بشود رسما اعلام کاندیداتوری کرده و ائتلاف تشکیل می دهند. تحلیل شما از این اتفاقات چیست؟ آیا این افراد هستند که فرق کرده اند یا این اقدامات هم در راستای همان روزهاست؟
انسان باید در آن چهار چوبی که آن شخص به مسائل نگاه می کند و فضای سیاسی و مدیریتی کشور را ارزیابی می کند قرار بگیرد تا بتواند یک تحلیل درست که مبنی این تصمیم بوده است را ارائه کند. حقیر اینطور می بینم که باید کاملا در آن چهار چوب قرار گرفت، حرف ها و مواضع را کاملا استماع نمود و بعد در این مورد به نقد و ارائه نظر پرداخت اما این فرصت برای من پیش نیامده است.
مردم از بی اخلاقی های سیاسی خسته اند و حضرت آقا هم بحث آرامش در کشور را مطرح فرمودند و تقوا تقوا تقوا. امروز مردم از جناح گرایی خسته شده اند و برای انتخابات ریاست جمهوری دنبال شخصیتی هستند که بتواند آرامش را به جامعه تزریق کند و از هیاهوی جناح های مختلف دور باشد. دنبال کسی هستند که تمام منویات مقام معظم رهبری را به صورت کامل اجرا کند و تمام جناح های کشور نیز وی را قبول داشته باشند. در برخی اخبار ذکر شد که شما اعلام کردید اگر لزوم حضور شما در انتخابات ریاست جمهوری مثل نماز صبح وجوبش محرز شود دریغ نخواهید کرد و وارد عرصه می شوید. آیا ما می توانیم مفتخر باشیم که به وسیله ی این رسانه اولین رسانه ای باشیم که حضور شما را در عرصه انتخابات ریاست جمهوری آینده اعلام کنیم؟
حجت الاسلام سید محمدحسن ابوترابی فرد در پاسخ به این سوال با خنده های ممتد و قاطعانه اینگونه پاسخ دادند:
نه نــــــــــــــــــــــــــــــه، بنده این افتخار را ندارم!
گفتگوی رسمی صراط با نایب رئیس اول مجلس در همینجا به خاتمه رسید اما به زودی اخبار ویژه ای را از این دیدار برای مخاطبان منتشر خواهیم کرد .
ابـــــــــــــــوترابـــــــــــــي
البته اين خبر شما به قبل از آن تعلق دارد؟ درسته؟