به گزارش سرویس ورزشی صراط، ناصر فریادشیران از مربیان فوتبال دردنامه ای را بر گسترش دلالی و پلیدی در ورزش اول کشور به رشته تحریر در آورده که در زیر می خوانید .
مربیان، مدیران و دلال های منشوری متخلف تعدادشان رو به فزونی است. ناپاکی های فوتبال در حقیقت مانند نهالی لاغرو نحیف از تیم های پایه وارد پیکره این رشته ورزشی می شود و آرام آرام قدکشیده، به درختی تنومند با شاخ و برگ های بسیار تبدیل شده و به تیم های بزرگسالان رسوخ پیدا می کند. عوامل تاثیرگذار و موثردر ایجاد ناپاکی فوتبال تنها به لیگ برتر و لیگ دسته اول محدود نمی شود و سطوح زیرین را که شالکه اصلی را بنا می کنند، در بر می گیرد.
در تیم های پایه یارگیری براساس دریافت مبالغ از بازیکنان صورت می گیرد و هیچ مرجعی هم نیست که به این تخلفات رسیدگی کند. فلان مدیر منشوری به مربی منشوری تیم های پایه خود توصیه می کند برای تامین مخارج دست به دامان خانواده بازیکنانش بشود و حتی در ازای دریافت مبالغ میلیونی، بازیکنی را جذب کند که در حد بازی در تیم های دسته اول نیست. قانون در قبال چنین مدیران و مربیانی که سر منشا شکل گیری فساد و زد و بند هستند، چه اقدامی انجام داده است؟ تا امروز راهکاری برای پیشگیری و مبارزه با این پدیده شوم وجود نداشته و اکر برخوردی بوده، فقط خارج کردن و به تعبیری انتقال مربیان منشوری از لیگ برتر به لیگ دسته اول بوده است.
قانون آنجا به سخره گرفته می شود که می بینیم این دسته از منشوری های معروف به "ف.ک" فعالیت خود را گسترش داده و به دور از چشم فدراسیون، کمیته اخلاقی، منشور اخلاقی، نهادهای نظارتی و ...، پول های بیشتری را به راحتی به جیب می زنند.
می بینیم این رفتارها در وسعتی فراگیرتر به سطح اول فوتبال ایران نیز سرایت کرده است؛ حتی در تیم های ملی، امتیاز فروشی، دادن نتیجه بازی، دادن پنالتی های عمدی، تماس های مشکوک با بازیکنان، مربیان، دلال بازی، واسطه گری، استفاده از ماوراءالطبیعه مثل جادوگری، پیشنهاد رشوه، صغرسن، گرفتن کارت های عمدی، اخراج های سفارشی، انتصاب ها، عزل ها غیرفوتبالی، دوپینگ، سوء استفاده جنسی از بازیکنان، فیلمبرداری، گرفتن عکس، حمایت رسانه ای از مربیان دلال، مطرح شدن آنها در صداوسیما و ...
آنها قانون و تمام دستگاه های نظارتی را در سال های گذشته به بی رحمانه ترین شکل ممکن به تمسخر گرفته اند و عجبا که هیج فریادرسی هم نیست که لابی های سیاسی، اهرم های شکل گیری بساط فساد و ناپاکی در فوتبال را ریشه کن کند. باید کسی پیدا شود تا این درخت ناپاکی، فساد و زدوبند که هر روز قطورتر و تنومندتر می شود را یک بار برای همیشه از ریشه توسط قانون قطع کند.
براستی آن روز را شاهد خواهیم بود؟ باورش سخت است!
فوتبال پاک است؛ ولی ناپاکی ها به سراغش آمده اند. پول هایی داده می شود که حق نیست. مافیا آرامش فوتبالمان را برهم زده اند. مافیای فوتبال ما از مافیای ایتالیا بدتراست. با برنامه و هدفمند حرکت می کنند. پدر خوانده، پدرخوانده های بسیاری را تربیت کرده و آموزش داده تا نادرستی را فراگیرتر از قبل گسترش دهند تا همچنان از این چرخه ناسالم پول های هنگفتی را به جیب مبارکشان بزنند! در سال های گذشته مربیان مطرح و ارزشی همچون محمد مایلی کهن، مجید جلالی، حسین فرکی، غلامحسین پیروانی و مدیران مختلفی بارها و بارها از دوپینگ، دلالی و فساد در فوتبال گفته اند؛ اما دستگاه های نظارتی و مسئولان چه کرده اند؟
باوجود گذشت این سال ها و لزوم طراحی قوانین در بخش فوتبال برای ایجاد سلامت در این رشته اما چرا همچنان مسئولان تصمیمی در این رابطه نمی گیرند و مشکلات و موانع قانونی وجود دارد؟ در حال حاضر دستگاه های نظارتی اطلاعات فوق العاده ای د باره دلالی و ناپاکی های فوتبال دارند؛ اما متاسفانه قانونی مدون وجود ندارد که بتوانند وارد عمل شوند.
.
حالا هم دور جدید مقابله نهادهای نظارتی با دلالی و ناپاکی شروع شده و در روزهای گذشته شخصی به نام "م.آ"، یکی از دلالان معروف در شمال کشور دستگیر و چند مجرم دیگر پا به فرار گذاشته و متواری شدند. امیدواریم که نیروهای بانفوذ در دولت و ... بعد از دستگیری تبهکاران و منشوری ها، زمینه رهایی آنان را فراهم نیاورند تا فوتبال پاک و پاکیزه را در کل فوتبال کشورمان شاهد باشیم؛ به امید روز پاک فوتبال.
مربیان، مدیران و دلال های منشوری متخلف تعدادشان رو به فزونی است. ناپاکی های فوتبال در حقیقت مانند نهالی لاغرو نحیف از تیم های پایه وارد پیکره این رشته ورزشی می شود و آرام آرام قدکشیده، به درختی تنومند با شاخ و برگ های بسیار تبدیل شده و به تیم های بزرگسالان رسوخ پیدا می کند. عوامل تاثیرگذار و موثردر ایجاد ناپاکی فوتبال تنها به لیگ برتر و لیگ دسته اول محدود نمی شود و سطوح زیرین را که شالکه اصلی را بنا می کنند، در بر می گیرد.
در تیم های پایه یارگیری براساس دریافت مبالغ از بازیکنان صورت می گیرد و هیچ مرجعی هم نیست که به این تخلفات رسیدگی کند. فلان مدیر منشوری به مربی منشوری تیم های پایه خود توصیه می کند برای تامین مخارج دست به دامان خانواده بازیکنانش بشود و حتی در ازای دریافت مبالغ میلیونی، بازیکنی را جذب کند که در حد بازی در تیم های دسته اول نیست. قانون در قبال چنین مدیران و مربیانی که سر منشا شکل گیری فساد و زد و بند هستند، چه اقدامی انجام داده است؟ تا امروز راهکاری برای پیشگیری و مبارزه با این پدیده شوم وجود نداشته و اکر برخوردی بوده، فقط خارج کردن و به تعبیری انتقال مربیان منشوری از لیگ برتر به لیگ دسته اول بوده است.
قانون آنجا به سخره گرفته می شود که می بینیم این دسته از منشوری های معروف به "ف.ک" فعالیت خود را گسترش داده و به دور از چشم فدراسیون، کمیته اخلاقی، منشور اخلاقی، نهادهای نظارتی و ...، پول های بیشتری را به راحتی به جیب می زنند.
می بینیم این رفتارها در وسعتی فراگیرتر به سطح اول فوتبال ایران نیز سرایت کرده است؛ حتی در تیم های ملی، امتیاز فروشی، دادن نتیجه بازی، دادن پنالتی های عمدی، تماس های مشکوک با بازیکنان، مربیان، دلال بازی، واسطه گری، استفاده از ماوراءالطبیعه مثل جادوگری، پیشنهاد رشوه، صغرسن، گرفتن کارت های عمدی، اخراج های سفارشی، انتصاب ها، عزل ها غیرفوتبالی، دوپینگ، سوء استفاده جنسی از بازیکنان، فیلمبرداری، گرفتن عکس، حمایت رسانه ای از مربیان دلال، مطرح شدن آنها در صداوسیما و ...
آنها قانون و تمام دستگاه های نظارتی را در سال های گذشته به بی رحمانه ترین شکل ممکن به تمسخر گرفته اند و عجبا که هیج فریادرسی هم نیست که لابی های سیاسی، اهرم های شکل گیری بساط فساد و ناپاکی در فوتبال را ریشه کن کند. باید کسی پیدا شود تا این درخت ناپاکی، فساد و زدوبند که هر روز قطورتر و تنومندتر می شود را یک بار برای همیشه از ریشه توسط قانون قطع کند.
براستی آن روز را شاهد خواهیم بود؟ باورش سخت است!
فوتبال پاک است؛ ولی ناپاکی ها به سراغش آمده اند. پول هایی داده می شود که حق نیست. مافیا آرامش فوتبالمان را برهم زده اند. مافیای فوتبال ما از مافیای ایتالیا بدتراست. با برنامه و هدفمند حرکت می کنند. پدر خوانده، پدرخوانده های بسیاری را تربیت کرده و آموزش داده تا نادرستی را فراگیرتر از قبل گسترش دهند تا همچنان از این چرخه ناسالم پول های هنگفتی را به جیب مبارکشان بزنند! در سال های گذشته مربیان مطرح و ارزشی همچون محمد مایلی کهن، مجید جلالی، حسین فرکی، غلامحسین پیروانی و مدیران مختلفی بارها و بارها از دوپینگ، دلالی و فساد در فوتبال گفته اند؛ اما دستگاه های نظارتی و مسئولان چه کرده اند؟
باوجود گذشت این سال ها و لزوم طراحی قوانین در بخش فوتبال برای ایجاد سلامت در این رشته اما چرا همچنان مسئولان تصمیمی در این رابطه نمی گیرند و مشکلات و موانع قانونی وجود دارد؟ در حال حاضر دستگاه های نظارتی اطلاعات فوق العاده ای د باره دلالی و ناپاکی های فوتبال دارند؛ اما متاسفانه قانونی مدون وجود ندارد که بتوانند وارد عمل شوند.
.
حالا هم دور جدید مقابله نهادهای نظارتی با دلالی و ناپاکی شروع شده و در روزهای گذشته شخصی به نام "م.آ"، یکی از دلالان معروف در شمال کشور دستگیر و چند مجرم دیگر پا به فرار گذاشته و متواری شدند. امیدواریم که نیروهای بانفوذ در دولت و ... بعد از دستگیری تبهکاران و منشوری ها، زمینه رهایی آنان را فراهم نیاورند تا فوتبال پاک و پاکیزه را در کل فوتبال کشورمان شاهد باشیم؛ به امید روز پاک فوتبال.
