محمد عارف کاظمی

پدرش می گوید خیلی مهربان بود. با همه می‌جوشید. این طور نبود کسی را از خودش براند اما پای عقیده خودش می‌ایستاد. خیلی زود عضو موثری در پایگاه بسیج و دارالقرآن شد. از هر نوع دیده شدن پرهیز داشت. در کارهای اجتماعی شرکت می‌کرد اما حتی در جمع هم خلوت خودش را حفظ می‌کرد. همیشه در سکوت کار عملی انجام می‌داد.