هدایتگران

اين طبيعت در زندگي ماست و همه ما آن را درک کرده ‏ايم. اينجاست که نقش هدايتگران، واعظان و اندرزدهندگان آشکار مي‏شود. شايد بسياري از ما وقتي برخي کارها و گناهان را مرتکب مي‏ شويم يا حق کوچکي را ناديده مي‏ گيريم، يا آن را انکار مي‏ کنيم، خود را گناهکار نمي‏ بينيم. چرا؟ چون با خود مي‏ گوييم گناه من چيست؟ من تنها يک گناه کوچک انجام دادم، انساني را از حق اندکي مثلاً به اندازه يک ليره محروم کردم، به فلان انسان با توهين يا ناسزاي کوچکي ستم کردم. ولي وقتي اين کارها تکرار شود و انسان به انجام آنها عادت کند، بسيار خطرناک مي‏ شود.