به گزارش صراط، پرداختن به بحث های معیشتی در عناوینی مثل دولت رفاه، یارانه سبز، معیشت و منزلت کلیدواژه های شعارهای نامزدهای انتخابات است که رفته رفته بر تعدادشان هم از اضافه می شود.
ائتلاف پیشرفت متشکل از علی اکبر ولایتی، محمد باقر قالیباف، و غلامعلی حداد عادل همچنانکه از نامش پیداست با شعار «ائتلاف برای پیشرفت» وارد کارزار انتخاباتی شده است
محمد رضا باهنر نایب رئیس مجلس شورای اسلامی که در مناقشات دولت و مجلس، معمولا گفت وگوهای تندی علیه دولتی که قوانین مجلس را اجرا نمی کرد داشت، حالا شعار انتخاباتی اش را «محور قانون، اجرای قانون و تمکین کردن به قانون» اعلام کرده است. در همین طیف یحیی آل اسحاق وزیر بازرگانی دولت هاشمی، شعار «پیشرفت و عدالت» را برای خود برگزیده است.
حسن سبحانی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه در مجلس هفتم و استاد اقتصاد
دانشگاه تهران، رویکرداقتصادی خود را در شعارش برجسته کرده و گفته که شعار
دولتش «اقتصاد بدون ربا، همراه با قانونگرایی، حق جویی و اخلاق محوری»
است. محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته که «یارانه سبز» پرداخت
خواهد کرد و شعار انتخاباتی اش را «پیروزی صداقت بر ثروت و قدرت» انتخاب
کرده است. محمد شریعتمداری وزیر بازرگانی دولت اصلاحات «دولت اعتدال» را
انتخاب کرده است. تشکیل این دولت های شعاری در شعارهای دیگر نامزدها هم
دیده می شود. مصطفی کواکبیان از «دولت اخلاق» سخن به میان آورده و محسن
مهرعلیزاده که از «دولت رفاه« دم زده است. امنیت، آرامش و انسجام ملی –
همکاری جهانی در دولت انقلاب اسلامی» نیز شعار انتخاباتی محمد سعیدی کیا
وزیر دولت های هاشمی، خاتمی و احمدی نژاد است.
محمد حسن ابوترابی نایب رئیس دیگر مجلس هم شعار پاک باش و خدمتگذار را برای خود انتخاب کرده است.
علی فلاحیان وزیر اطلاعات دولت هاشمی نیز «ایجاد کشور پیشرفته اسلامی» را به عنوان شعار انتخاباتی خود معرفی کرده است. مصطفی پورمحمدی نیز گفته که شعار انتخاباتی اش گرایش تحولی خواهد داشت و اهداف اقتصادی دارد. پرداختن به بحث های معیشتی در شعارهای انتخاباتی چهره های اصلاح طلب نیز دیده می شود. محمد رضا عارف معاون اول دولت اصلاحات اگرچه هنوز رسما نامزدی خود را اعلام نکرده است اما «معیشت، منزلت و عقلانیت» به عنوان شعار انتخاباتی وی عنوان می شود.
نامزدها در انتخاب شعارهایشان نگاهی عمیق بر ضعف های دولت فعلی داشته اند. آن‌ها پاشنه آشیل و چشم اسنفدیار دولت را نشانه گرفته و بر وعده هایی سوار می شوند که دولت از عهده محقق کردنشان برنیامده است.
