به گزارش صراط نیوز، در واپسین روز‌های باقی مانده تا تحویل سال ۱۴۰۴، در سکوت خبری و هیاهو مردم برای خرید‌های شب عید، به ناگاه خبر رفع حصر یکی از سران فتنه سال ۱۳۸۸ مخابره شد. بر این اساس مهدی کروبی که پس از اغتشاشات سال ۱۳۸۸ در حصر خانگی قرار گرفته بود، در آخرین روز‌های اسفند ۱۴۰۳ و پس از ۱۵ سال رفع حصر شد.
فلسفه مجازات‌هایی مانند حبس، حصر یا تبعید، به منظور تنبیه و درس عبرت برای مجرمان درنظر گرفته می‌شود تا با پشیمانی از اقدامات ناصوابشان، دیگر مرتکب خطا‌ها و اشتباهات گذشته نشوند، اما گویا این امر بدیهی نه تنها درباره یکی از رئوس فتنه ۱۳۸۸ صادق نیست بلکه شیخ اصلاحات با وقاحت تمام، کماکان زبان به هتاکی و اتهام زنی به نظام اسلامی می‌چرخاند!
مهدی کروبی اخیرا و در نخستین بیانیه خود پس از رفع حصر، با زیرسوال بردن رحمانیت نظام اسلامی در تبدیل اشد مجازات برای باغیان انقلاب به حصر چند ساله و تکرار دروغ تقلب در ادوار انتخابات، اظهار داشته است: «خروج اینجانب از حصر همزمان شده با ابر بحرانی که ملک و ملت را در همه ابعاد گرفتار و کشور را تا آستانه ورشکستگی و جنگی ویران‌گر پیش برده است. به باور من ریشه بخش مهمی از این ابر بحران را باید در همان پروژه‌ی جمهوریت‌زدایی حاکمیت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ جست‌و‌جو کرد. در آن سال شورای نگهبان، سپاه و بسیج برای استقرار آنچه معجزه هزاره می‌نامیدند در روند انتخابات تخلف و تقلب کردند.»!
ادعا‌های واهی و پوچ کروبی در حالی مطرح می‌شود که اولاً مجری برگزار کننده انتخابات ۱۳۸۴، رفیق گرمابه و گلستان او یعنی سید محمد خاتمی بوده است که احیانا اگر قصوری در این خصوص وارد باشد –که نیست! - گناهش بر گردن سید عبا شکلاتی اصلاح طلبان سنگینی می‌کند. ثانیاً نقطه آغاز گرفتاری‌های ملک و ملت و قرارگیری کشور در خطر جنگ و ورشکستگی و تحریم، درست از زمانی آغاز شد که سه رأس مثلث فتنه یعنی موسوی، خاتمی و همین شیخ مهدی کروبی، اتهام تقلب در انتخابات را متوجه نظام اسلامی نموده و نه تنها شیرینی مشارکت ۸۵ درصدی را در کام ملت تلخ کردند بلکه زمینه ساز اعمال فشار‌های بیشتر آمریکا و متحدانش بر جمهوری اسلامی شدند.
کروبی در ادامه می‌نویسد: «با تبعید، زندان و محدودیت بیگانه نبوده و نیستم، آن‌چنان‌که در جوانی زندان و شکنجه‌های ساواک پهلوی مرا از میدان به در نکرد و در میانسالی مسند صدارت و قدرت چشمانم را کور نکرد و در سالمندی توهین، حرمت‌شکنی، فشار و سپس حصر طویل المدت موجب سکوتم نشد.»!
قیاس ناجوانمردانه و مع الفارق جنایت‌های اعضای خون آشام ساواک در دوران رژیم منحوس پهلوی با بزرگواری نظام اسلامی در تخفیف مجازات و بسنده کردن به حصر سران فتنه، خود گواهی بر گربه صفتی و بی انصافی فتنه گرانی است که بخاطر چند صباح مسندنشینی بیشتر، زیاده خواهی و شهوت قدرت طلبی، جمهوری اسلامی را تا لبه پرتگاه بردند!
شیخ ساده لوح فتنه در پایان نیز بیان داشته است: «من همچون گذشته خود را متعهد می‌دانم که در دفاع از حقوق یکایک مردم، فارغ از نگاه و باورشان، زبان در کام نگیرم و از حقوق شرعی و قانونی و آزادی‌های مشروع آنان دفاع کنم. آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی به خصوص زنان در بند از هر مرام و مسلکی که باشند را مطالبه به حقی می‌دانم که ان‌شاالله از همین امروز پیگیر آن خواهم بود.»!
کروبی درحالی سخن از حقوق شهروندی و حمایت از زنان دربند را به میان می‌آورد که هنوز فجایع رخ داده در زمان حضور نامبرده در بنیاد شهید و راه اندازی «بنیاد ازدواج» و افشاگری‌های همسر شهید مرتضی پالیزوانی از یاد و خاطر مردم پاک نشده است!
البته فارغ از تمام خزعبلات مندرج در این بیانیه، حقیقتاً بخشی از آن را باید کاملاً به حق و صحیح دانست، آنجایی که نویسنده با مطالبه برگزاری دادگاه و محاکمه علنی خود می‌گوید: «درخواست محاکمه علنی‌ام در مرجع ذی‌صلاح قانونی بار‌ها مطرح و بر آن مصر بودم، اما اجابت نشد.». با این وجود‌ای کاش این درخواست به حق نامبرده اجابت می‌شد تا نه تنها مردم در جریان خیانت‌های مبرهن شیخ فتنه و همقطارانش قرار می‌گرفتند بلکه برای وی و هواخواهان تجدیدنظرطلبش نیز معلوم می‌شد که اگر بنا بر محاکمه عادلانه و بی اغماض او و سایر فتنه گران بود، امثال مهدی کروبی دیگر جانی در بدن نداشتند که بخواهند دست به قلم برده و اباطیل شان را علیه نظام اسلامی به رشته تحریر درآورند!
