"چی!" (!Che)
صراط:ایتالیایی‌های مردمان خوش صحبتی هستند. اما جالب اینکه آنها به‌هنگام حرف
زدن با یکدیگر، همواره از ایماها و اشاراتی استفاده می‌کنند که در میان
سایر ملل اروپایی کمتر دیده می‌شود.
"Se l'intendono"
علامتی برای نشان دادن اینکه دو نفر خیلی با هم نزدیک و رفیق هستند.
"!Che peso"
علامتی برای نشان دادن اینکه یک موضوع چقدر خسته کننده است.
"!Me ne frego"
وقتی یک ایتالیایی دست‌اش را از میانه گردن تا زیر چانه می‌کشد می‌خواهد به طرف مقابل بگوید:«به من ربطی ندارد».
خوشمزه
ایتالیایی‌ها در آغاز صرف غذا از این علامت استفاده می‌کنند که به معنی "خوشمزه بودن" غذا است.
"گیرت بیارم می‌کشمت"
در گذشته بسیاری از علائم تنها در یک منطقه کاربرد داشتند. اما جالب
اینجاست که بعد از تشکیل دولت مرکزی در سال ۱۸۶۱ علائم منطقه‌ای در سراسر
ایتالیا فهمیده شدند و کاربرد پیدا کردند.
آرزوی شانس
قرار دادن انگشت میانی بر روی انگشت سبابه و همزمان فشردن انگشت شست به معنی داشتن آرزوی شانس و اقبال برای یک فرد است.
بریم غذا بخوریم؟
برخی علائم ایتالیائی‌ها حتی بین‌المللی هم شده‌اند. البته معلوم نیست تا
چه حد علائم مردمان دیگر به فرهنگ ایتالیائی‌ها نیز راه یافته است.
"بزن به‌چاک"
این علامت دارای بار منفی است و به طرف مقابل نشان می‌دهد که "باید برود".
"!Rubare"
علامتی که با حرکت نیم‌دایره‌ای انگشتان برای نشان دادن "به جیب زدن" و یا "دزد بودن" فردی بکار برده می‌شود.
"?Un caffe"
بریم قهوه و یا اسپرسو بنوشیم؟
"تلفن کردن"
از این علامت هنگامی استفاده می‌شود که فرصت گفت‌وگوی مفصل نیست و قرار تلفنی صحبت کردن گذاشته می‌شود.
"وقت تنگ است"
از عمر علامت‌هایی مثل "تلفن کردن" و یا "وقت تنگ است" که به ساعت مچی
اشاره می‌کند چند ده‌سال بیشتر نمی‌گذرد. این امر نشان از زنده بودن فرهنگ
ابداع علائم در ایتالیا دارد.
آدم خلاف‌کار
وقتی ایتالیایی‌ها به هنگام صحبت انگشت شست را بر روی صورت قرار داده و به طرف پایین بکشند موضوع بر سر یک آدم خلاف‌کاراست.
