نگاهی به سابقه‌ رکورددار ادعای تقلب

یک هفته مانده به انتخابات دوم خرداد، نوبت اقامه نماز جمعه تهران به آقاي هاشمی رفسنجانی رسید. در خطبه های جمعه آن روز آقای هاشمی در تریبونی علنی پس از پرهیز دادن از تخریب خاتمی در رقابتهای انتخاباتی، مجریان و ناظران انتخابات را بدون به کار بردن کلمه تقلب به پرهیز از آن سفارش کرد: «اينگونه آدمي که سالها براي کشورخدمت کرده،امروزهم پست ومسئوليت دارد وآينده هم مي‌خواهدخدمت کند وشوراي نگهبان هم اورابه عنوان صالح پست رياست جمهوري قبول کرده است،بدنام کردن چنين کسي چه معنی داردوچه جوابي آدم پيش خدامي‌تواند بدهد؟ 

بقيه وهمه مسئولان اجرايي وناظران بايد واقعا اين کاررا بکنندکه همان چيزي که راي مردم است بيايدتوي صندوق وهمان هم خوانده شود وهمان هم اعلام شود. ممکن است کسي فکرکندکه حالا اگرما تغييراتي بدهيم وشخص مقبولي که خودمان به آن ايمان داريم مي‌آيدسرکار،اين يک نفعي است براي جامعه.ولي اين کار ضرر بنياني دارد.اعتمادمردم راضعيف کردن، بزرگترين جنايت است به ملت ونظامي که مي‌خواهد به اتکاي مردم اين همه مشکلات را حل کند.» 

مطرح شدن احتمال تقلب در انتخابات، آن هم از زبان رئیس دولتی که مجری انتخابات است، ادعای درشتی بود. این صحبت‌های رئیس جمهور در کنار کاریکاتوری که مجله گل آقا درباره تقلب در انتخابات با محوریت شعار «بنویسیم خاتمی، بخوانیم ناطق» منتشر کرده بود، تردیدی جدی درباره سلامت انتخابات ایجاد کرد. 

رهبر انقلاب در ۳۱ اردیبهشت ۷۶ در جمع خانواده‌های ایثارگران، به این ماجرا این طور واکنش نشان داد:«دشمن به همان اندازه‌اى كه از اجتماع آرا در روز انتخابات ناراحت است، به همان اندازه هم درصدد است كه اگر اين تجربه به وسيله ملت ايران با موفقيّت انجام شد،شيرينى انتخابات را به دهان مردم تلخ كند. از مدّتى پيش نشسته‌اند و براى اين قضيه برنامه‌ريزى مى‌كنند. شايعه تقلّب در انتخابات و صورى بودن آن را مطرح كردند، لطيفه و متل درست كردند و در دهان مردم انداختند؛ بعضى هم البته ناآگاهانه آنها را تكرارمى‌كنند. من بايد عرض كنم، شايعه اين كه در انتخابات تقلّب خواهد شد، از طرف دشمن است. راديوهاى بيگانه، حرفهاى دلسوزانه رئيس‌جمهور محترم را حمل بر چيزهاى نامناسب و ناشايسته كردند. حتّى بعضى از تحليلگران و خوديها هم از روى غفلت برداشتند آن مسئله را حمل بر اين كردند كه آيا چه چيزى قرار است اتّفاق بيفتد! اين حرفهاچيست؟مگر ممكن است در انتخابات جمهورى اسلامى، كسى به خود حق بدهد يا جرأت بدهد كه در آراءِ مردم دستكارى كند؟ اوّلاً شوراى محترم نگهبان، يك مجموعه عادل ومواظب و ناظر بر انتخاباتند و هيچ راهى را براى تقلّب باقى نمى‌گذارند. ثانياً وزير محترم كشور پيش من آمد و گفت شما مطمئن باشيد كه ما نمى‌گذاريم يك رأى جا به جاشود. اينها مسلمان و انقلابى و متديّن و مورد اعتمادند و از مجلس شوراى اسلامى رأى اعتماد گرفته‌اند. بر فرض در گوشه‌اى يك تخلّف كوچك هم انجام گيرد؛ اين در نتيجه انتخابات هيچ تأثيرى نخواهد داشت. خود من هم مواظبم و اجازه نخواهم داد كه كسى به خود حق بدهد، تقلّب در انتخابات را كه يك عملِ هم خلاف شرع و هم خلاف اخلاق سياسى واجتماعى است، انجام دهد. چنين كارى هرگز نخواهد شد. بعضى خيال كرده‌اند كه حالا چه اتّفاق مى‌افتد. من بخصوص از رئيس‌جمهور محترم استفسار كردم و گفتم شايد ايشان خبرى ندارند؛ اما ايشان گفتند كه نه؛ من در همه انتخاباتها، به مسئولان و دست‌اندركاران سفارش مى‌كنم كه تخلّف نكنند. مسئله خاصى وجود ندارد. عدّه‌اى جنجال كردند و راديوهاى بيگانه هم هاى‌وهوى راه انداختند. نخير؛ انتخابات ان‌شاءاللَّه با اتقان كامل انجام خواهد گرفت. هم مسئولانى كه هستند، مورد اطمينانند، هم خود من نخواهم گذاشت كه مسئله انتخابات، خداى نكرده اندكى مخدوش شود.» 

دو روز بعد، انتخابات برگزار شد و نماد مخالفت به وضع موجود، با مدد نارضایتی مردم از وضع موجود و البته با کمک فرزندان وضع موجود رئیس‌جمهور شد. آنچه در دوره ریاست جمهوری او به دست همفکرانش بر سر «وضع موجود سابق» آمد از حوصله این مقال خارج است. 

در قامت رقیب: «دخالت سازمان یافته» 

در مرحله اول نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که وزارت کشور آقاي خاتمی مجری آن بود، آقاي اکبر هاشمی رفسنجانی اول شد و محمود احمدی نژاد دوم. مهدی کروبی هم سوم شد.آقاي هاشمی رفسنجانی که اول شده بود، نتایج انتخابات را در بیانیه ای که صادر کرد عملا پذیرفت.

اوالبته در این بیانیه دو بار از عبارت «دخالت های سازمان یافته» استفاده کرد:«در اين ميان البته آنچه ضرورت داشت که همپای اين مشارکت همگانی در نظر گرفته شود، رعايت حسن سلوک انتخاباتی و ادب تبليغاتی بود که متأسفانه به دليل پاره‌‌‏ای اقدامات و البته دخالتهای سازمان يافته، منظره باشکوه و اميدبخش انتخابات را آلوده کرد. حضور شکوهمند ملت اين ‌‏بار از ناحيه کج ‌‏سليقگيها و بددليهای برنامه ‌‏ريزی شده به رنج افتاد و طی رقابتهای انتخاباتی از طريق تخريب نامزدها و زير سؤال بردن غيرمنصفانه عملکردهای انقلاب اسلامی و مديران کشور آغاز شد و در متن برگزاری انتخابات به برخی دخالتهای سازمان ‌‏يافته در هدايت آرا انجاميد و معلوم نيست اين رويه ناصواب اگر نهادينه شود، رو به کجا خواهد برد؟» 

در این بیانیه آقاي هاشمی لزوم رسیدگی به شکایت مهدی کروبی درباره سوم شدنش را هم یادآوری کرد. اما لحن این بیانیه نشان می داد که آقاي هاشمی «دخالت‌های سازمان یافته» را چندان موثر ندانسته و نتیجه انتخابات را دستکم تا آن جا که او را نفر اول انتخابات اعلام کرده‌اند،پذیرفته است.بزرگترین نشانه پذیرش نتایج هم اعلام نکاتی درباره مرحله دوم انتخابات ذیل همین بیانیه و دعوت از مردم برای شرکت در انتخابات در مرحله دوم در جمعه هفته بعد بود:«از شما ياری می‌‏جويم تا با تداوم حضور مؤثر خويش در مرحله دوم انتخابات، مشارکتی گسترده را رقم زنيد تا از گسترش افراط و تفريط جلوگيری شود.» 

در مرحله دوم نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری آقاي هاشمی رفسنجانی دوم شد و آقاي احمدی نژاد رئیس جمهور. هاشمی این بار هم بیانیه داد و بعد از تشکر از حضور مردم در انتخابات و آرزوی موفقیت برای رئیس جمهور منتخب، باز هم از «دخالت‌های سازمان یافته» یاد کرد: « بنا ندارم كه در مورد انتخابات، شكايت به داورانی كه نشان دادند نمی‌خواهند يا نمی‌توانند كاری بكنند ببرم و شكايت خود را فقط همانند مورد قبل در دادگاه عدل الهی مطرح می‌كنم، خدايی كه با توكل بر او و برای جلب رضايتش به صحنه آمدم و با او معامله كردم و می‌دانم در انتقام الهی اگر كسی معاقب شود قطعا مردم، انقلاب اسلامی و ايران نخواهند بود و فقط مجرمان واقعی مجازات می‌شوند. آنها كه برای تضعيف رقيب از راه تضعيف انقلاب وارد شدند چون می دانستند او در هر حالت از انقلاب اسلامی دفاع می‌كند و ابايی از به‌عهده گرفتن مسئوليت‌ها ندارد و آنها كه به‌گونه‌ای بی‌سابقه با هزينه‌های ده‌ها ميلياردی از بيت المال، اينجانب و بستگانم را ظالمانه تخريب كردند و آنها كه با استفاده زياد از امكانات نظام به صورت سازماندهی شده و نامشروع در انتخابات دخالت كردند. ترديدی ندارم كه جزای چنين ظلمی به كشور و مردم و من ، جز خسران دنيا و آخرت نخواهد بود.» 

در قامت مخالف وضع موجود: «بنزین بر آتش ‌افروخته» 

در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ هاشمی نه مجری انتخابات بود، نه نامزد. آن طور که خودش در نامه ای که سه روز مانده به انتخابات سرگشاده به رهبر انقلاب نوشت صرفا مخالف وضع موجود بود: «...من ادامه وضع موجود را به صلاح نظام و کشور نمی‌دانم و خود جناب‌عالی هم از این نظر من مطلعید و دلایل آن را هم می‌دانید...»