این همه هیاهو از سوی شورای رقابت برای تنها اعلام وجود خود بود نه تعیین قیمت بر اساس واقعیت بازار؛ همین خودروسازانی که امروز از زیان ده بودن خود سخن می گویند سال گذشته خودروهای خود را به طور میانگین با قیمت 5 هزار و 200 دلار صادر کرده اند که با ارز 3 هزار تومان می شود 15 میلیون و 600 هزار تومان، این قیمت میانگین برای پراید، سمند و حتی ال 90 است یعنی اگر سمند را 18 میلیون صادر کرده باشند باید پراید قیمتی کمتر از 12 میلیون داشته باشد. اما زمانی که به بازار انحصاری داخلی می رسند همه برای کسب حداکثر سود خود را زیان ده اعلام می کنند و درخواست افزایش قیمت دارند.
در حال حاضر برگ برنده ای که در اختیار خودروسازان است و اجازه نمی دهد واردات خودرو آزاد شود موضوع اشتغال در این صنعت است اما این سوال باقی می ماند که دولت تا چه زمانی به دبنال این رویه است و تا کی انحصار را برای خودروسازان داخلی حفظ می کند؟
خودروسازان وظیفه اصلی خود که تولید ملی است را رها کرده و خود را یک بنگاه سودآور تلقی می کنند به همین جهت در شاهد سهامدار بودن خودروسازان و یا سرمایه گذاری های متفرقه آنها هستیم در حالی که سرمایه بلوکه شده آنها می تواند کل صنعت خودروسازی را احیا کرده و جریان نقدینگی آن را افزایش دهند.
منبع:پارس
