در نیمه دوم هفته جاری کار بررسی کلیات برنامه دولت یازدهم برای اداره کشور و صلاحیت وزرای پیشنهادی آقای روحانی در مجلس آغاز شد و مخالفین و موافقین حرف‌های خود را زدند و وزرا نیز از ایده‌های خود دفاع کردند. هر چند به نظر می‌رسد که جلسات بررسی صلاحیت‌ها، امروز به پایان برسد و از فردا کابینه یازدهم کار خود را برای خارج کردن کشور از اوضاع دشواری که بر اثر عملکرد ناروای دولت‌های نهم و دهم و فشارهای خارجی عارض شده، آغاز کند، اما آنچه در این میان و در لابه لای مذاکرات مجلس برای شکل گیری دولت جدید روی داد، چهره نه چندان مناسب و غیرمقبولی از برخی نمایندگان مجلس بود که بر ساحت قوه مقننه سایه انداخت.
تردیدی نیست که نقد برنامه‌های رئیس‌جمهور و وزرای پیشنهادی و همینطور اظهارنظر درباره صلاحیت افرادی که برای تصدی وزارتخانه‌ها پیشنهاد می‌شوند، حق قانونی نمایندگان مجلس است ولی به شرط اینکه منصفانه و در چارچوب قانون و اخلاق بوده باشد. آنچه از نمایندگان مجلس توقع می‌رود، برخورد هوشمندانه و منتقدانه نسبت به برنامه‌های ارائه شده توسط وزرا و بررسی صلاحیت آنان با رعایت ضوابط شرعی و قانونی است لکن متأسفانه آنچه در نوع این بررسی‌ها کمتر مشاهده شد، نقد جامع نسبت به برنامه‌ها بود و در عوض آنچه که در لابلای برخی از اظهارات تند و به دور از ضوابط اخلاقی و معیارهای شرعی به گوش رسید، پرخاشگری، تعصبات کور جناحی و عصبیت‌های ناشی از شکست‌های انتخاباتی بود که جلسات مجلس را به عرصه عقده‌گشایی تبدیل کرد.
طبعاً نمی‌توان اظهارات هتاکانه و رفتار غیرمنطقی معدودی از نمایندگان که با استفاده نادرست ازفرصت بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی درصدد جبران ناکامی جناحی خود برآمده و به جای انتقاد، به سراغ انتقام گرفتن رفتند، به حساب کل مجلس نوشته شود. اینکه تعدادی از آنها، کلمه "فتنه" را دکانی برای کاسبی‌های سیاسی خود قرار داده و از آن سوءاستفاده کردند، نیز فقط به آن دسته از نمایندگان مربوط می‌شود که هنوز داغ شکست در انتخابات را بر سینه دارند.
این قبیل صحنه‌ها هرگز برازنده مجلس شورای اسلامی نبوده و نیست و ملت
ایران و رسانه‌ها امیدوارند که از این پس تریبون مجلس جای بداخلاقی، توهین و
هتاکی به افراد نباشد و اگر به کسی انتقادی وارد است، با رعایت ادب و
متانت بیان شده و نمایندگان مجلس به این گلواژه کلام بنیانگذار جمهوری
اسلامی توجه داشته باشند که می‌فرمود: "دنیا محضر خداست، در محضر خدا گناه
نکنید."
در حوزه مسائل جهان اسلام موضوعاتی از قبیل بحران مصر، سوریه، عراق، تونس و
همچنین آغاز جنبش تمرد در بحرین از مسائل در خور اهمیت هفته بود.
مصر که در این هفته شاهد ادامه کش و قوس‌های سیاسی و رویارویی لفظی حکام نظامی این کشور با طرفداران مرسی بود، دیروز صحنه آتش و خون شد. ارتش مصر صبح دیروز به محل تجمع نیروهای طرفدار محمد مرسی رئیس‌جمهور اخوانی برکنار شده این کشور که اکنون در زندان بسر می‌برد حمله کرد و با کشتاری بزرگ، میادین "رابعه العدویه" و "النهضه"، به این تحصن پایان داد. نیروهای نظامی مصر با سلاحهای جنگی و گاز اشک آور از زمین و حمله همزمان بالگردهای نظامی از طریق هوا، مراکز تجمع هواداران مرسی را به گلوله بست و به گفته منابع نزدیک به اخوان المسلمین در این حمله بیش از 180 نفر کشته و 7 هزار تن زخمی شدند. هر چند آمار دولتی کاملاً متفاوت و حدود یک دهم آمار اخوانی‌هاست ولی صحنه‌هایی که شبکه‌های تلویزیونی آنرا پخش کردند، حاکی از ابعاد گسترده و خونین این حملات می‌باشد.
حمله همه جانبه ارتش مصر به تجمع مخالفان و ایجاد ستون‌های دود و آتش و جاری کردن جوی‌های خون هر چند با هدف ایجاد رعب و وحشت در میان هواداران مرسی و وادار کردن آنها به عقب نشینی و بازگشت‌شان به خانه انجام می‌شود ولی به نظر نمی‌رسد اخوانی‌ها که طعم یکسال حضور در قدرت را زیر دندان دارند و خود را از حمایت‌های نسبی مردم نیز برخوردار می‌بینند، حاضر به خالی کردن صحنه برای رقبای ارتشی و سکولار خود که از حمایت خارجی نیز برخوردار هستند، باشند. در همین راستا اخوان المسلمین مصر طرفداران خود را به حضور در صحنه رویارویی فرا خوانده و از مردم خواسته در صورت پاکسازی میادین، به مساجد رفته و تحصن خود را علیه دولت غیرقانونی نظامیان از آنجا ادامه دهند که این امر بر پیچیدگی اوضاع در آینده خواهد افزود.
اخبار سوریه در هفته جاری باز هم از یکسره شدن کار تروریست‌ها و شکست سنگین آنها در صحنه‌های نظامی حکایت دارد. ارتش سوریه در شرایط کنونی با تمرکز حملات خود به مخالفان در مناطقی چون حمص، حلب و حومه دمشق، استراتژی تهاجمی را برای پیروزی نهایی بر تروریست‌ها در پیش گرفته است. بدین ترتیب جنگ در سوریه به مرحله جدیدی وارد شده زیرا ارتش این کشور از موضع تدافعی به وضعیت تهاجمی رسیده و عملیات خود را بر سه راهبرد اصلی "بستن معابر ارسال سلاح به تروریست‌ها در داخل سوریه"، "هدف قرار دادن مخفیگاه‌ها و مراکز استقرار مخالفان" و "درهم شکستن گروههای تکفیری" متمرکز کرده که امنیت را از مردم این کشور سلب کرده‌اند.
هر چند راه زیادی تا بازگشت آرامش به سوریه باقی مانده، زیرا ورود تروریست‌های تکفیری و القاعده به هر کشوری، با دوره‌ای طولانی از تخریب و ناامنی همراه است ولی قرار گرفتن ارتش سوریه در بهترین شرایط خود طی سه سال گذشته و مأیوس شدن حامیان غربی و عربی تروریست‌ها از ادامه این مسیر و تن دادن بدون پیش شرط آنان به مذاکرات ژنو - 2، می‌تواند نوید، بهبود نسبی اوضاع در کشور خط مقدم مقابله با رژیم صهیونیستی باشد که تروریست‌ها درصدد سرنگونی و تضعیف آن بودند.
در هفته جاری اخباری که به طور روزانه از عراق منتشر می‌شد، همگی بوی خون و ناامنی می‌داد و حاکی از آن بود که دشمنان اسلام و مخالفان برقراری آرامش و امنیت در عراق، هرگز به فکر آسایش مردم این کشور نیستند. همه افت و خیزها و تحرکات دشمنان ملت عراق در هفته‌ها و ماههای اخیر بر محور تحمیل روزهای سخت و دردناک به مردم سختی کشیده این کشور است و بنا دارند با افزایش فشارها به دولت قانونی نوری مالکی، راه را برای به قدرت رسیدن ایادی خود هموار کنند.
هر چند تلاشهای دشمنان ملت عراق بر کشاندن مردم به خیابانها و آرایش نیروهای سیاسی در عرصه نبردهای میدانی متمرکز است ولی دولت نوری مالکی تلاش دارد علاوه بر ادامه مسیر گفتگوهای سیاسی با مخالفان خود، حمله به مراکز گروههای تروریستی و دستگیری عناصر وابسته به کشورهایی که خواهان ناامنی عراق هستند را ادامه دهد.هفته جاری تونس نیز که خاستگاه بیداری اسلامی و نخستین ایستگاه سرنگونی دیکتاتورهای عرب بود، شاهد اوجگیری ناآرامی و ایجاد درگیری میان نیروهای مخالف با دولت اسلامگرای متعلق به جنبش النهضه بود. در این میان دستاویز این تقابل، ترور یکی از رهبران گروههای مخالف توسط عوامل ناشناخته‌ای بود که درصدد متهم کردن دولت هستند.
این موضوع برای مخالفان دولت یک پیروزی است و می‌تواند به ایجاد بحران در این کشور منجر شود. به هر حال به نظر می‌رسد قدرت‌های سلطه گر و ایادی آنان که از سقوط رژیم‌های دیکتاتور، بزرگترین ضربه را خورده اند، برای احیا و بازگشت خود به قدرت درصدد هستند سناریویی را شبیه مصر در این کشور تکرار کنند.بحرین نیز در این هفته شاهد شکل گیری موج جدیدی از اعتراضات مردمی تحت عنوان "جنبش تمرد" علیه رژیم آل خلیفه بود. مردم بحرین که طی سه سال گذشته درصدد احقاق حقوق سیاسی و اجتماعی خود بودند، دیروز با آغاز "جنبش تمرد"، دور تازه‌ای از مخالفت‌های خود را با رژیم سرکوبگر آل خلیفه آغاز کرده و در طلیعه آن اعلام نمودند هرگز از راهی که در پیش گرفته اند، عقب نشینی نخواهند کرد.
