صراط: لاغر
شدن و لاغر ماندن یکی از مهمترین دلایلی است که انسان‌ها را به سمت
استفاده از رژیم‌های مختلف می‌کشاند، در این میان، افراد سود‌جو به دنبال
راهی هستند تا بتوانند با شگرد‌های مختلف پول هنگفتی به جیب بزنند. آنها با
اختراع رژیم‌های عجیب و غریب، جان انسان‌ها را به خاطر می‌اندازند و حتی
برای یک کشور بحران‌های مختلفی به‌وجود می‌آورند.
رژیم هواخوری
در
فوریه 2010 مقاله‌ای جالب در یکی از مجله‌های فرانسوی به نام «گرازیا» به
چاپ رسید که چکیده آن این بود که با خوردن هوا به جای غذا، می‌توان در عرض
مدت کوتاهی وزن کم کرد.
در
این مقاله گفته شده بود که درست مانند همیشه، غذا را آماده کرده و در
بشقاب بکشید و با‌قاشق و چنگال در دهان بگذارید اما نباید آن را بجوید یا
حتی تکه‌ای کوچک از آن را قورت بدهید، مدت کوتاهی پس از آن باید غذا را از
دهان خارج کرد، به این ترتیب از غذا لذت برده‌اید بدون اینکه چیزی بخورید.
براساس این مقاله، پس از مدت کوتاهی این هواخوری تبدیل می‌شد به خوردن
سوپی که مواد تشکیل دهنده آن تنها آب‌ونمک بود، این رژیم در ابتدا بسیار
مسخره به نظر می‌رسید اما زمانی که کمپانی «دی اند جی» برای آن تبلیغ کرده و
اعلام کرد بسیاری از افراد مشهور از آن پیروی می‌کنند، افراد زیادی به
گرفتن این رژیم تمایل پیدا کردند این رژیم چند ماه بعد از طرف سازمان
بهداشت جهانی ممنوع و بسیار خطرناک اعلام شد و با نویسندگان این مقاله
برخورد شد.
رژیم کرم‌های زنده
در
دهه 1920 در سراسر آمریکا قرص‌هایی ساخته شد که به افراد کمک می‌کرد با
خوردن آنها بدون داشتن رژیم غذایی خاص، تا حدی زیادی از وزن بدن خود را کم
کنند. اما نکته جالب درباره این قرص‌ها مواد تشکیل‌دهنده آن بود، کرم‌های
کدوی زنده که پس از خوردن در معده باز شده و از حالت فشرده خارج می‌شدند.
این کرمها تمام غذایی که توسط فرد استفاده می‌شد را می‌خورند. تئوری جالب و
بی‌دردسری به نظر می‌رسید. فرد پس از خوردن غذا احساس سیری می‌کرد. املاح
معدنی، پروتئین‌ها و ویتامین‌های غذایی به وسیله کرمها خورده می‌شد و
دیگر ماده غذایی و البته چربی در بدن باقی نماند، یعنی در حدود نیم تا یک
کیلو‌گرم از وزن بدن در عرض یک هفته کم می‌شد، ولی این رژیم مشکل بسیار
بزرگی برای بدن به وجود می‌آورد، کرمها در بدن در عرض یک هفته کم می‌شد،
ولی این رژیم مشکل بسیار بزرگی برای بدن به وجود می‌آورد، کرمها در بدن
تکثیر شده و به سیستم عصبی بدن حمله می‌کردند و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به
این قسمت وارد می‌کردند.
رژیم از دست دادن عضو
یکی
از عجیب‌ترین و احمقانه‌ترین رژیم‌های دنیا در سال 2011 و در آمریکا رایج
شد. براساس این رژیم، از دست دادن اعضا، خون و حتی مو بدن می‌تواند تا حد
زیادی از وزن انسان کم کند. برای مثال، گرفتن ناخن‌ها 28 گرم، کوتاه کردن
یا تراشیدن مو‌ها بین 60 تا 350 گرم، مصرف دارو‌های ملین، نیم تا یک
کیلو‌گرم، قطع عضو مانند دست یا پا، بین 10 تا 20 کیلو‌گرم و اهدای عضو بین
یک تا 6 کیلو‌گرم از وزن بدن را کم می‌کند، تعداد زیادی از مردم از این
رژیم پیروی کردند اما هیچ‌کدام از آنها حاضر نشدند برای کم کردن وزن، عضو
از بدن خود را از دست بدهند و تنها به اهدای خون و تراشیدن مو‌ها اکتفا
کردند.
این
رژیم فقط از وزن آنها کم می‌کرد بدون اینکه در ظاهر آنها تأثیری داشته
باشد، چند ماه پس از رواج این رژیم، سازمان اف‌دی‌ای به شدت با این کار
مخالفت کرده و با کسانی که بدون دلیل موجه درخواست قطع یا اهدای عضو داشتند
به شدت برخورد شد.
رژیم توپ‌های پنبهای
کی
دیگر از رژیم‌هایی که مانند هوا خوردن از طرف سازمان بهداشت جهانی ممنوع و
بسیار خطرناک اعلام شد، رژیم خوردن توپ‌های پنبهای بود. در این رژیم
افراد قبل از خوردن غذای روزانه، چند توپ پنبهای می‌خورند این روش باعث
می‌شد تا معده به سرعت پر شده و فرد یا غذای بسیار کمی بخورد یا به‌طور کلی
از غذا خوردن امتناع کند. بعضی از این افراد برای اینکه بتوانند طعم پنبه
را تحمل کرده و مقداری بیشتری از آن را بخورند، توپ‌های پنبهای را در آب
پرتقال و یا قهوه گذاشته و بعد می‌خورند، برخی هم به خاطر جلو‌گیری از ضعف
ناشی از این رژیم احمقانه، آن را با شکر می‌خورند. ریسک این رژیم بسیار
بالا بود و فرد پس از مدت کوتاهی دچار ضعف، غش و سو‌تغذیه شده و ارگان‌های
داخلی بدنش به خاطر چسبیدن پنبه‌ها دچار اختلاف می‌دشند. این رژیم که در
بسیاری از کلاس‌های بازیگری در آمریکا رایج شده بود با دخالت دولت ممنوع
اعلام شد.
رژیم گوشت کانگورو
یکی
دیگر از عجیب‌ترین رژیم‌های دنیا، رژیمی بود که در سال 2010 در استرالیا
رایج شد. در این نوع رژیم، خوردن هر نوع گوشت به غیر از گوشت کانگرو ممنوع
اعلام شده بود. این گوشت پروتئین فراوان و چربی بسیار کمی داشت و از هر نظر
برای رژیم خوب بود. استرالیایی‌ها اعتقاد داشتند که کانگورو‌ها گاز‌های
گلخانه‌ای کمتری تولید کرده، به آب زیاد و محیط وسیع نیاز ندارند و نسبت به
گاو و گوسفند، ضرر کمتری به محیط زیست می‌رسانند، همچنین آنها را می‌توان
بدون استفاده از دارو کشت. به این ترتیب در حدود یک سال بیشتر
استرالیایی‌ها تنها از کانگورو و سبزیجات استفاده کردند. این روش استفاده
باعث شد تا گوشت گوساله و گوسفند‌ها در فروشگاه‌ها مانده و فاسد شوند.
این موضوع ضرر زیادی به دولت استرالیا وارد کرد، از طرف دیگر به خاطر
استفاده بیش از معمول از گوشت کانگورو، نسل کانگورو در استرالیا در معرض
خطر قرار گرفت. به این ترتیب طولی نکشید که این رژیم از طرف دولت استرالیا
ممنوع اعلام شده و گوشت محدوید در اختیار مردم قرار داده شد، بعد از آن
دوباره پرورش کانگورو در استرالیا زیاد شد و این کشور توانست بحران را
پشت‌سر بگذارد، اما هنوز هم گوشت کانگورو یکی از اصلی‌ترین غذا‌های
استرالیایی‌ها به حساب می‌آید.
رژیم غذای کودک
وقتی
«تریسی اندرسون»، بازیگر مشهور آمریکایی، رژیم غذای کودک را اختراع کرد،
هرگز گمان نمی‌کرد که این رژیم تا این حد طرفدار پیدا کند. روش این رژیم
خیلی ساده بود، غذای کودک به جای وعده‌های غذایی روزانه، 14 کاسه کوچک از
غذای کودک باید در طول روز خورده می‌شد. شیرینی به کار رفته در غذای کودک
بسیار کم بوده و همچنین این غذا‌ها سرشار از مواد مغذی بودند، اما در عین
حال این مواد برای بدن یک فرد بزرگسال کافی نبودند و بسیاری از کسانی که از
این رژیم پیروی کردند، دچار سو‌ء‌تغذیه شدند. از طرف دیگر سود‌جویان
فرصت‌طلب بیکار نمانده و با وارد کردن غذا‌های کودک، آنها را با قیمت‌های
گزافی به فروش رساندند. همین مسئله باعث شد تا این روش نیز دوام چندانی
نداشت باشد و حالا کمتر کسی در آمریکا پیدا می‌شود که هنوز هم بخواهد با
کمک غذای کودک وزن خود را کم کند.
منبع: سرنخ
