در این قطعنامه از وعده‌های روحانی برای رفع تبعیض علیه زنان و اعضای اقلیت‌های قومی، ارتقای آزادی بیان و اندیشه، و اجرای منشور حقوق مدنی، استقبال شده بود. در این قطعنامه همچنین از برگزاری توأم با آرامش انتخابات ریاست‌جمهوری در ماه ژوئن (خرداد) و نیز آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی استقبال شده است.
در عین حال، گوئیلرمو ریشچینسکی، نماینده کانادا در سازمان ملل که کشورش از حامیان اصلی این قطعنامه بود مدعی شد: "نقض حقوق بشر در ایران به شدت و با گستردگی زیاد تداوم دارد."
در این قطعنامه مغرضانه ضمن نادیده گرفتن تفاوت‌های رایج و عادی سیستم‌های حقوقی در میان کشورهای مختلف جهان از مجازات‌هایی چون شلاق زدن و یا اعدام انتقاد شده و در ادعایی دروغین از قطع عضو گسترده در کشورمان خبر داده است.
نماینده کانادا در سازمان ملل در اظهاراتی مداخله جویانه گفت: "دولت ایران باید تعهدی واقعی به اصلاحات حقوق بشری نشان دهد."
محمد خزائی، نماینده کشورمان در سازمان ملل، در واکنش به این قطعنامه اعلام کرد که کانادا پیشرفت‌های چشمگیر ایران را نادیده گرفته و قطعنامه‌ای عاری از حقایق ارائه کرده است.
کانادا با طرح ادعای تهدید ایران برای صلح جهانی روابط دیپلماتیک خود با کشورمان را در سپتامبر 2012 قطع کرد.
