با این شرایط خیلی از اهالی فوتبال از علی کفاشیان گرفته تا هادی آیت اللهی مدعی شدند که هیچ مدرکی علیه محسن قهرمانی وجود ندارد و تمامی صحبت‌ها بر اساس اتهام‌هایی بدون سند و مدرک بیان شده است.
کفاشیان حتی برای دفاع از داوران در مراسم اختتامیه کلاس داوری در نیم فصل حاضر شد و از داوران خواست که اتحاد خود را حفظ کنند و آنهایی که علیه داوری صحبت می‌کنند را از خود طرد کنند. با این وجود کمتر از 24 ساعت بعد از این توصیه‌های رئیس فدراسیون فوتبال به جامعه داوری برای حفظ آرامش و اتحاد، محسن ترکی داور الیت و بین المللی فوتبال ایران در گفت و گو با یک روزنامه ورزشی حرف‌های تندی بر زبان آورد.
ترکی که چهره برجسته داوری فوتبال ایران است متاسفانه در جدیدترین
مصاحبه‌اش تهدید به افشاگری علیه جامعه داوری کرده است! او اسمی از هیچکس
نیاورده ولی گفته «اگر روزی دهان باز کنم عده‌ای با خاک یکسان می‌شوند.»
این کلمات تهدیدی علیه خانواده داوری محسوب می‌شود هرچند او نگفته چه کسی را تهدید کرده است. با این حال وقتی یک داور بین المللی اینگونه دست به افشاگری می‌زند یا تهدید به افشاگری می‌کند، دیگر نمی‌توان از علی دایی و سایر سرمربیان تیم‌های لیگ برتری انتظار داشت که مطلبی علیه داوری نگویند حتی اگر بر اساس شنیده‌هایشان باشد و مدرک و سندی هم نداشته باشند! زیرا ظاهرا محسن ترکی هم به دلیل آنکه شنیده در کلاس داوری برخی پشت سر او صحبت کرده‌اند چنین برآشفته و شمشیر بر روی جامعه داوری کشیده است.
شاید بد نباشد مسئولان کمیته اخلاق و هیئت رسیدگی به تخلفات، به ادعاهای محسن ترکی هم رسیدگی کنند و از او بپرسند که چه ناگفته‌ای در داوری دارد که بیان نمی‌کند؟!
مگر مشابه همین جملات را علی دایی و سایر مربیان لیگ برتری بیان نمی‌کردند و نمی‌کنند؟ مگر مسئولان ارشد فدراسیون فوتبال بارها بیانیه ندادند که بدون سند و مدرک به کسی اتهامی زده نشود و هر شخصی سند و مدرکی دارد به فدراسیون فوتبال ارایه کند. اکنون آنها هم باید از ترکی بپرسند که چه سندی دارد که تاکنون ارایه نکرده است؟ چرا اکنون می‌خواهد برخی را با خاک یکسان کند؟
محسن ترکی یک سرمایه ملی در داوری فوتبال ایران است به قول هدایت ممبینی او یک برند در فوتبال کشورمان است. درست مثل علی دایی اما آیا این منصفانه است که یک چهره شناخته شده داوری اینگونه انگشت اتهام به سوی همکاران جدید و قدیم خود دراز کند؟
محسن ترکی دلیل شرکت نکردنش در کلاس داوری را نرسیدن دعوتنامه‌ای به دستش
و تماس نگرفتن از سوی مسئولی با خودش عنوان کرده ، وقتی با مسئولان کمیته
داوران در این مورد تماس گرفتیم و از آنها سوال کردیم که چرا محسن ترکی را
به کلاس دعوت نکردید پاسخ دادند: مگر برای داوران دیگر دعوتنامه فرستادیم؟
مگر به فغانی که نامزد قضاوت در جام جهانی است تلفن زدیم یا به او
دعوتنامه دادیم؟! تمامی داوران حاضر در کلاس از طریق هیئت فوتبال استان‌شان
به این کلاس دعوت شده‌اند همانطور که فغانی و مظفری‌زاده و سایرین آمدند.
مگر محسن قهرمانی که همشهری ترکی است به این کلاس نیامد، پس چرا فقط ترکی
چنین مسئله‌ای را عنوان می‌کند؟
با این حال حتی اگر بپذیریم که ترکی از دعوت نشدنش به کلاس داوری ناراحت بوده و این مسئله را دلیل غیبتش بداند بازهم به نظر منطقی نیست که او بخواهد داوران را متهم کند و مدعی شود که ناگفته‌هایی در مورد داوری دارد!؟
محسن ترکی در بخش دیگری از حرف‌هایش قبای کمیته انضباطی را برتن برخی از اعضای این کمیته گشاد می‌داند ولی بازهم اسمی از فرد یا عضو خاصی نمی‌آورد و استخوان لای زخم باقی می‌گذارد.
اعضای کمیته داوران همگی از افراد باتجربه داوری و با سابقه مشخص و معلوم هستند. صدرالدین موسوی دو دوره در رقابت‌های جام جهانی فوتسال حضور داشته، فریدون اصفهانیان، هدایت ممبینی هم از داوران بین المللی بوده‌اند و هر دو هم عضو شواری شهر زنجان و اهواز هستند. مسعود مرادی داور بین المللی است که در سال 2003 جایزه بهترین داور قاره آسیا را گرفته است.
بنابراین به نظر محسن ترکی کدام عضو این کمیته نباید در کمیته داوران حضور داشته باشد و قبای این سمت به تنش گشاد است؟!
برخی مدعی هستند ترکی با ادبیات خاص خود می‌خواهد یکبار دیگر کمیته داوران را زیر فشار قرار بدهد. همانطوری که در زمان مسعود عنایت چنین کاری کرد.
اما ادبیات ترکی هرچه هست و به هر دلیلی این صحبت‌ها را بیان می‌کند برای اهالی فوتبال مشخص نیست که چرا یک برند داوری علیه داوران دست به خود افشاگری می‌زند؟
با این شرایط نباید از اسکوچیچ سرمربی کروات ملوان انزلی ایراد گرفت که بعد از باخت به استقلال به طور تلویحی داوران را به حمایت از استقلال و پرسپولیس متهم می‌کند و می‌گوید هر دو تیم با گل‌های آفساید ما را برده‌اند زیرا آنها بزرگ هستند و ما تیم کوچکی هستیم!
با حرف‌هایی که محسن ترکی در مورد داوری بیان می‌کند دیگر داوران حق ندارند بگویند چرا به آنها اتهام‌های بی‌اساس واهی زده می‌شود زیرا این کار را همکار برجسته و بین المللی خود به بهترین شکل! انجام می‌دهد.
محسن ترکی اگر مدعی است که منافع جمعی داوران را به منافع شخصی خود ترجیح می‌دهد باید بداند که با این ادبیات فقط راه برای اتهام زنی به داوران بازتر می‌شود و مربیان از علی دایی و امیر قلعه‌نویی تا دراگان اسکوچیچ می‌گویند وقتی خود داوران از ناگفته‌ها سخن می‌گویند پس حتما در پس پرده چیزی هست و باید به ما حق بدهند که به داوران اعتراض می‌کنیم.
نیم فصل دوم لیگ برتر از پنجشنبه این هفته آغاز می‌شود و داوران اگر می‌خواهند جامعه آرامی داشته باشند و با کمترین فشار و استرس و هجمه قضاوت کنند نیاز به آرامش دارند آرامشی که باید ابتدا از خود جامعه داوری شروع شود.
این داوران پاک و زحمتکش نباید هر دقیقه در مظان اتهام باشند. وقتی در فوتبال دنیا تیم ملی فرانسه با یک گل آفساید به جام جهانی راه پیدا می‌کند این واقعیت را نشان می‌دهد که اشتباه‌های داوری حتی در بالاترین سطح جزیی از فوتبال است و نباید ذهن مردم را منحرف کنیم و بگوییم که نتایج از پیش تعیین شده است. داوران انسان هستند و مثل هر انسان دیگری جایز الخطا هستند. همانطور که مربی، بازیکن و حتی مدیران در فوتبال ما اشتباه می‌کنند بنابراین باید این حق را به داوران هم داد که مرتکب اشتباه شوند ولی امیدواریم که در نیم فصل دوم میزان اشتباه‌های تاثیرگذار آنها به حداقل برسد.
بازیکنان و مربیان و مدیران فوتبال ما هم از زیر سوال بردن زحمات این قشر پاک و پرتلاش فوتبال خودداری کنند تا شاید آرامش بیشتری در فوتبال شاهد باشیم.
