صراط: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود با عنوان «دوصد گفته» نوشت: زیاد حرف زدن، وعده‌های فراوان دادن و مردم را طلبکار کردن، یکی از آفت‌های دولت‌هاست که اکثر دولتمردان به آن مبتلا هستند. اظهارات روزهای اخیر سخنگوی دولت یازدهم متأسفانه نشان داد که این دولت نیز به این آفت مبتلاست.
متن یادداشت این روزنامه به شرح ذیل است: یکی از ویژگی‌های دولت "اعتدال" باید این باشد که در وعده دادن‌ها نیز معتدل باشد، مسئولان دولتی کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند، تلاش آنها بر این باشد که مردم را با واقعیت‌ها آشنا و مأنوس کنند و طوری حرف نزنند که مردم بی‌جهت احساس طلبکاری نمایند. این روزها حتی بسیاری از دوستان و طرفداران و حامیان دولت یازدهم می‌گویند این دولت در پاره‌ای موارد از جمله انتصابات و کوتاهی در بهره‌مند شدن از مشورت صاحبنظران، از مرز اعتدال خارج شده است. این آفت، در زیاد حرف زدن و بسیار وعده دادن نیز به سراغ دولتمردان کنونی آمده و آنها را از مرز اعتدال خارج ساخته است. افراد معتدل کسانی هستند که ابتدا عمل کنند و سپس از عملکردهای خود خبر بدهند.
سخنگوی دولت، در هفته گذشته و قبل از آن، چند بار درباره سبدهای کالا که قرار است به اقشاری از مردم داده شود وعده‌هائی داد. آقای رئیس‌جمهور نیز در گزارش رادیو تلویزیونی 100 روزه خود درباره سبدهای کالا سخن گفت. مردم در سال‌های اخیر از زبان دولتمردان بارها این عنوان زیبا و امیدوار کننده را شنیده‌اند و از بس که در این زمینه تخلف دیده‌اند، درحال حاضر نسبت به چنین عنوانی به نوعی "شرطی" هستند. به همین جهت، هرگاه عنوان "سبد کالا" به گوش‌ها می‌خورد، حساسیت ایجاد می‌شود. به همین دلیل بهتر است دولتمردان کنونی سخنی از "سبد کالا" نگویند و اگر به هر دلیل ضرورت ایجاب می‌کند در این باره سخن گفته شود فقط یکبار به آن اشاره کنند و بعد از آن، تا زمانی که به وعده خود عمل نکرده‌اند آن را تکرار نکنند و به این حساسیت دامن نزنند.
برخلاف این نسخه واقع بینانه و مشفقانه، متأسفانه سخنگوی دولت در اظهارات روز چهارشنبه خود گفت: در بهمن و اسفند امسال سبد کالائی خواهیم داد و کارگران، کارمندان رسمی، پیمانی و قراردادی، کلیه شاغلان و بازنشستگان دولت و نیروهای مسلح، مشمول دریافت این سبد کالائی می‌شوند. وی به این وعده‌ها اکتفا نکرد و افزود: علاوه بر آنچه برای افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی در نظر گرفته شده است، به صورت جداگانه سبد کالائی بهمن و اسفند ماه به این افراد نیز اختصاص خواهد یافت.
علاوه بر این وعده‌های پر و پیمان! سخنگوی دولت حتی به سراغ اقشاری رفت که ایکاش از آنها نام نمی‌برد و اگر قرار است کمکی به آنها بشود بی‌سرو صدا و محرمانه صورت بگیرد و در بوق و کرنا دمیده نشود. وی گفت: "برای آنکه شمول افراد دریافت کننده این سبدهای کالایی افزایش پیدا کند، نیاز به مصوبه دولت داشتیم که در جلسه تصمیم گیری شد و دانشجویان، طلاب، خبرنگاران و هنرمندان نیز به جمع دریافت کنندگان این سبد کالائی اضافه شدند."
سخنگوی دولت، فراتر از این هم رفت و وعده سبد کالائی را به سالی چند نوبت رساند و در توضیح ادامه توزیع سبدهای کالائی یارانه‌ای در سال 93 گفت: "توزیع سبدهای کالایی یارانه‌ای در سال 93 حداقل هر فصل یکبار انجام می‌شود و رئیس‌جمهور به معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی مأموریت داد موضوع ارائه بیش از یک سبد کالائی در هر فصل را برای سال آینده بررسی کند."
اینکه آقای رئیس‌جمهور به معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی مأموریت داده موضوع ارائه بیش از یک سبد کالائی در هر فصل را بررسی کند، دارای ماهیت مأموریتی است و صرفاً برای اینست که مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت امکان به آن عمل شود. بنابر این، قبل از آنکه نتیجه این بررسی مشخص شود نمی‌توان این دستور را خبری کرد. عجله سخنگوی دولت برای خبری کردن این دستور و مأموریت، از مصادیق خروج از "اعتدال" است. در این مورد نیز توصیه مشفقانه ما به سخنگوی دولت اینست که نه تنها قبل از بررسی و مشخص شدن نتیجه بلکه قبل از اقدام به تحویل کالا به مردم، درباره این موضوع چیزی نگویند.
نکته مهم‌تر اینکه شرایط اقتصادی کشور هنوز به حالت عادی برنگشته و خط "اقتصاد مقاومتی" باید همواره مورد نظر دولتمردان باشد. اگر قرار باشد حرکت‌ها برمبنای "اقتصاد مقاومتی" باشد، همواره در اظهارنظرها باید خط "اعتدال" مورد توجه قرار گیرد. اصولاً وعده دادن با اقتصاد مقاومتی تناسبی ندارد به ویژه وعده‌هائی که معلوم نیست با شرایط پیچیده اقتصادی کنونی چقدر قابل تحقق است. ما به توافق ژنو خوشبین هستیم، ولی این توافق دشمنان زیادی دارد و به همین دلیل نمی‌توان مطمئن بود که در تحقق آن مشکلی پیش نیاید.
همه ما امیدواریم و تلاش می‌کنیم گره‌ها باز شوند و مشکلات از بین بروند و کشور به گشایش اقتصادی برسد، لکن تا قبل از تحقق این آرزو نباید به مردم وعده‌هائی بدهیم که هنوز درباره قدرت تحقق بخشیدن به آنها تردید داریم.
همین روش را باید معاونت برنامه‌ریزی و راهبردی رئیس جمهور، در انجام مأموریتی که برای بررسی امکان افزایش سبدهای کالائی برعهده گرفته است نیز بکار ببندد. این معاونت باید با توجه به مشکلاتی که بر سر راه اجرائی شدن توافق نامه ژنو وجود دارد و با محور قرار دادن اقتصاد مقاومتی، درباره امکان یا عدم امکان افزایش سبدهای کالائی تصمیم بگیرد و در این زمینه دچار شتاب زدگی و امید دادن‌های کاذب نشود. مسئولان دولتی فقط اگر امیدی بدهند که صد درصد عملی است اقدام مثبتی خواهد بود، ولی امید دادن‌هائی که در تحقق آنها تردید وجود دارد نتیجه منفی خواهد داشت.
دولت یازدهم باید در زمینه وعده دادن از سرنوشت دولت‌های نهم و دهم عبرت بگیرد. اینکه همواره به دولت‌های نهم و دهم به عنوان کیسه بوکس نگاه می‌شود کار درستی نیست، حداقل سودی که آن دو دولت برای دولتمردان بعد از خودشان دارند اینست که می‌توان از تجربه‌های تلخ آنها برای درست عمل کردن استفاده کرد. کم‌ترین تجربه‌اندوزی اینست که سخنگوی دولت یازدهم توجه داشته باشد به جای آنکه خبرهای وعده‌ای بدهد، از عملکردها سخن بگوید و همواره این بیت فردوسی را نصب‌العین خود قرار دهد که: بزرگی سراسر به گفتار نیست - دوصد گفته چون نیم کردار نیست.
متن یادداشت این روزنامه به شرح ذیل است: یکی از ویژگی‌های دولت "اعتدال" باید این باشد که در وعده دادن‌ها نیز معتدل باشد، مسئولان دولتی کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند، تلاش آنها بر این باشد که مردم را با واقعیت‌ها آشنا و مأنوس کنند و طوری حرف نزنند که مردم بی‌جهت احساس طلبکاری نمایند. این روزها حتی بسیاری از دوستان و طرفداران و حامیان دولت یازدهم می‌گویند این دولت در پاره‌ای موارد از جمله انتصابات و کوتاهی در بهره‌مند شدن از مشورت صاحبنظران، از مرز اعتدال خارج شده است. این آفت، در زیاد حرف زدن و بسیار وعده دادن نیز به سراغ دولتمردان کنونی آمده و آنها را از مرز اعتدال خارج ساخته است. افراد معتدل کسانی هستند که ابتدا عمل کنند و سپس از عملکردهای خود خبر بدهند.
سخنگوی دولت، در هفته گذشته و قبل از آن، چند بار درباره سبدهای کالا که قرار است به اقشاری از مردم داده شود وعده‌هائی داد. آقای رئیس‌جمهور نیز در گزارش رادیو تلویزیونی 100 روزه خود درباره سبدهای کالا سخن گفت. مردم در سال‌های اخیر از زبان دولتمردان بارها این عنوان زیبا و امیدوار کننده را شنیده‌اند و از بس که در این زمینه تخلف دیده‌اند، درحال حاضر نسبت به چنین عنوانی به نوعی "شرطی" هستند. به همین جهت، هرگاه عنوان "سبد کالا" به گوش‌ها می‌خورد، حساسیت ایجاد می‌شود. به همین دلیل بهتر است دولتمردان کنونی سخنی از "سبد کالا" نگویند و اگر به هر دلیل ضرورت ایجاب می‌کند در این باره سخن گفته شود فقط یکبار به آن اشاره کنند و بعد از آن، تا زمانی که به وعده خود عمل نکرده‌اند آن را تکرار نکنند و به این حساسیت دامن نزنند.
برخلاف این نسخه واقع بینانه و مشفقانه، متأسفانه سخنگوی دولت در اظهارات روز چهارشنبه خود گفت: در بهمن و اسفند امسال سبد کالائی خواهیم داد و کارگران، کارمندان رسمی، پیمانی و قراردادی، کلیه شاغلان و بازنشستگان دولت و نیروهای مسلح، مشمول دریافت این سبد کالائی می‌شوند. وی به این وعده‌ها اکتفا نکرد و افزود: علاوه بر آنچه برای افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی در نظر گرفته شده است، به صورت جداگانه سبد کالائی بهمن و اسفند ماه به این افراد نیز اختصاص خواهد یافت.
علاوه بر این وعده‌های پر و پیمان! سخنگوی دولت حتی به سراغ اقشاری رفت که ایکاش از آنها نام نمی‌برد و اگر قرار است کمکی به آنها بشود بی‌سرو صدا و محرمانه صورت بگیرد و در بوق و کرنا دمیده نشود. وی گفت: "برای آنکه شمول افراد دریافت کننده این سبدهای کالایی افزایش پیدا کند، نیاز به مصوبه دولت داشتیم که در جلسه تصمیم گیری شد و دانشجویان، طلاب، خبرنگاران و هنرمندان نیز به جمع دریافت کنندگان این سبد کالائی اضافه شدند."
سخنگوی دولت، فراتر از این هم رفت و وعده سبد کالائی را به سالی چند نوبت رساند و در توضیح ادامه توزیع سبدهای کالائی یارانه‌ای در سال 93 گفت: "توزیع سبدهای کالایی یارانه‌ای در سال 93 حداقل هر فصل یکبار انجام می‌شود و رئیس‌جمهور به معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی مأموریت داد موضوع ارائه بیش از یک سبد کالائی در هر فصل را برای سال آینده بررسی کند."
اینکه آقای رئیس‌جمهور به معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی مأموریت داده موضوع ارائه بیش از یک سبد کالائی در هر فصل را بررسی کند، دارای ماهیت مأموریتی است و صرفاً برای اینست که مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت امکان به آن عمل شود. بنابر این، قبل از آنکه نتیجه این بررسی مشخص شود نمی‌توان این دستور را خبری کرد. عجله سخنگوی دولت برای خبری کردن این دستور و مأموریت، از مصادیق خروج از "اعتدال" است. در این مورد نیز توصیه مشفقانه ما به سخنگوی دولت اینست که نه تنها قبل از بررسی و مشخص شدن نتیجه بلکه قبل از اقدام به تحویل کالا به مردم، درباره این موضوع چیزی نگویند.
نکته مهم‌تر اینکه شرایط اقتصادی کشور هنوز به حالت عادی برنگشته و خط "اقتصاد مقاومتی" باید همواره مورد نظر دولتمردان باشد. اگر قرار باشد حرکت‌ها برمبنای "اقتصاد مقاومتی" باشد، همواره در اظهارنظرها باید خط "اعتدال" مورد توجه قرار گیرد. اصولاً وعده دادن با اقتصاد مقاومتی تناسبی ندارد به ویژه وعده‌هائی که معلوم نیست با شرایط پیچیده اقتصادی کنونی چقدر قابل تحقق است. ما به توافق ژنو خوشبین هستیم، ولی این توافق دشمنان زیادی دارد و به همین دلیل نمی‌توان مطمئن بود که در تحقق آن مشکلی پیش نیاید.
همه ما امیدواریم و تلاش می‌کنیم گره‌ها باز شوند و مشکلات از بین بروند و کشور به گشایش اقتصادی برسد، لکن تا قبل از تحقق این آرزو نباید به مردم وعده‌هائی بدهیم که هنوز درباره قدرت تحقق بخشیدن به آنها تردید داریم.
همین روش را باید معاونت برنامه‌ریزی و راهبردی رئیس جمهور، در انجام مأموریتی که برای بررسی امکان افزایش سبدهای کالائی برعهده گرفته است نیز بکار ببندد. این معاونت باید با توجه به مشکلاتی که بر سر راه اجرائی شدن توافق نامه ژنو وجود دارد و با محور قرار دادن اقتصاد مقاومتی، درباره امکان یا عدم امکان افزایش سبدهای کالائی تصمیم بگیرد و در این زمینه دچار شتاب زدگی و امید دادن‌های کاذب نشود. مسئولان دولتی فقط اگر امیدی بدهند که صد درصد عملی است اقدام مثبتی خواهد بود، ولی امید دادن‌هائی که در تحقق آنها تردید وجود دارد نتیجه منفی خواهد داشت.
دولت یازدهم باید در زمینه وعده دادن از سرنوشت دولت‌های نهم و دهم عبرت بگیرد. اینکه همواره به دولت‌های نهم و دهم به عنوان کیسه بوکس نگاه می‌شود کار درستی نیست، حداقل سودی که آن دو دولت برای دولتمردان بعد از خودشان دارند اینست که می‌توان از تجربه‌های تلخ آنها برای درست عمل کردن استفاده کرد. کم‌ترین تجربه‌اندوزی اینست که سخنگوی دولت یازدهم توجه داشته باشد به جای آنکه خبرهای وعده‌ای بدهد، از عملکردها سخن بگوید و همواره این بیت فردوسی را نصب‌العین خود قرار دهد که: بزرگی سراسر به گفتار نیست - دوصد گفته چون نیم کردار نیست.
راستی مسعودرجوی هم اوایل انقلاب جزء یاران انقلاب بودها!!!!!!!!!!!!!
(هاشمی.روحانی. خاتمی. موسوی. وووو یاران واقعی امام وانقلاب بوده وهستند. )
شما تو ایران زندگی می کنی !!!!
یه چیزی می گید جز خودتونم کسی باور نمی کنه :D