صراط: سید حسن موسوی چلک افزود: یکی از مهمترین نیازهای انسانها نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن است برای تحقق عملی این نیاز یکی از کانون های مهم «خانواده» است.اما امروزه انجام این وظیفه مهم در خانواده کمرنگ شده است این در حالی است که به خوبی می دانیم که اگر این نیاز در خانواده برآاورده نشود، یا در جای دیگر برآورده می شود که می تواند به سلامت و ثبات خانواده آسیب بزند یا افراد دچار انزوا و گوشه گیری و به عبارت بهتر دچار "تنهایی" می شوند که این تنهایی هم می تواند سلامت روانی و اجتماعی و حتی جسمی افراد و خانواده ها را تهدید کند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به دلایل فقر محبت در خانواده ها گفت: مشغله زیاد اعضاء خانواده برای تامین هزینه های زندگی و حضور کمتردر خانه، استفاده زیاد از تکنولوژی و دسترسی به فناوری ها و رسانه ها؛ فرصت ارتباط کلامی در خانواده ها را کمتر کرده است بگونه ای که امروزه در کنار هم هستیم، ولی با هم نیستیم ، ضعف در استفاده از مهارت گفتگو در خانواده، ضعف در استفاده از مهارت حل تعارضات خانوادگی و مهارت های ارتباطی نیز موجب شده تا فاصله های عاطفی در میان اعضاء خانواده ها بیشتر شود.
موسوی چلک در ادامه در خصوص پیامدهای چنین شرایطی تاکید کرد: جستجوی محبت در خارج از خانه از جمله پیامدهای این شرایط درخانواده است چه بسا در این جستجو دچار گرفتاری ها و آسیبهای اجتماعی شوند بگونه ای که ممکن است انسجام خانوادگی را بگسلد در این زمینه فقط زوجین نیستند که در پی برآوردن این نیاز شان می روند بلکه فرزندان پسر و دختر هم این نیاز را در دیگران جستجو می کنند.
وی گفت: افزایش محبت در میان اعضاء خانواده موجب می شود تا صمیمیت و آرامش بین آنها بیشتر شده و گذشت افزایش پیدا می کند، خواسته ها و مشکلات خود را بیشتر به همدیگر بگویند، سلامت روانی اجتماعی شان تهدید نشود،همچنین در نهایت نشاط و شادبی اعضاء خانواده را شاهد باشیم،
به گفته رئیس انجمن مددکاری اجتماعی، از سوی دیگر افزایش محبت باعث بالارفتن اعتماد به نفس اعضای خانواده می شود بطوریکه خیانت های زناشویی و خشونتهای خانگی جایی در زندگی خانوادگی نداشته باشد، افراد از با هم بودن لذت ببرند نه این که دنبال خانه های مجردی باشند و فرزندان حتی قبل از ازدواج دنبال جدایی از والدین باشند و همچنین آسیبهای اجتماعی دیگری که ناشی از کمبود محبت است کمتر شود.
موسوی چلک در ادامه به تحقیقی که چند سال قبل با عنوان "فرهنگ گفتگو درخانواده های ایرانی" انجام داداه اشاره کرد و گفت: در آن تحقیق میانگین زمان گفتگو در خانواده ها نزدیک 15 دقیقه بود که اگر امروز تحقیق تکرار شود به مراتب کمتر از این نیز خواهد بود.
این مددکار اجتماعی و پژوهشگر مسایل اجتماعی ایران در ادامه افزود: همسران و سایر اعضاء خانواده ها نباید از محبت کردن به هم دریغ بورزند و سانسور در این زمینه تبعات جبران ناپذیری دارد ضمن این که اگر به هم محبت می کنند، نباید چشمداشتی داشته باشند.خانواده زیر چتر محبت می تواند خوشبختی و آسایش را تجربه کند و فراموش نکنیم که هیچ کس از چشمه محبت سیراب نمی شود.
وی در پایان تاکید کرد که شب یلدا فرصت و بهانه ای است تا با تقویت فرهنگ گفتگو در خانواده های ایرانی کانون خانواده را پر از مهر و محبت کنیم و با خود عهد ببندیم که تا دیرنشده خانه هایمان راتبدیل به چشمه جوشان محبت کنیم تا سلامت خود، خانواده و در نهایت جامعه را تضمین کنیم.
