گروه سیاسی صراط" - چند روز بعد از اظهارنظر مشاور ویژه روحانی که کشاندن بحث هسته ای به میان مردم عادی و دریافت نظرات آنان را اقدامی پوپولیستی دانسته بود، حسن روحانی به یک مجتمع بهزیستی رفت و چند عکس یادگاری جالب با کودکان از او ثبت شد.
به گزارش گروه سیاسی صراط، محمود سریع القلم چندی پیش در برنامه ای که توسط موسسه فرهنگی امام موسی صدر برگزار شده بود گفت: تربیت عقلی در خانواده ما که بسیار ضعیف است نمی گوییم نیست، در مدرسه که خیلی جایگاه ندارد، در صحنه عمومی و رسانه ها هم که نیست.
او در اظهاراتی کم سابقه گفت: خیلی طبیعی است که من غریزی، احساسی و پوپولیستی تربیت بشوم. صدا و سیما هم که چقدر به این جریان کمک می کند، می رود از یک لبو فروش می پرسد نظر شما درباره برنامه هسته ای چیست؟، این خیلی اثر می گذارد. یا یک راننده تاکسی که از 5 صبح تا 12 شب باید در این خیابان ها بدود تا هزینه 3 بچه دانشجویش را درآورد، سر چهارراه از او می پرسند که نظر شما درباره برنامه هسته ای و مذاکرات ژنو چیست؟ او چه دانشی دارد که یک واکنش منطقی به این سوال بدهد.
اظهارات مشاور روحانی نه تنها در داخل باعث انتقادات فراوان و حتی تجمع اعتراضی صنف تاکسیداران شد، بلکه در خارج از کشور نزیز صدای عده ای را درآورد. در یکی از این اعتراضات مشاور سابق کروبی نوشت "چرا وقتی رئیس جمهور «مذاکره با آمریکا» را به نظر سنجی از مردم واگذار کرد جناب سریع القلم در مقام مشاور رئیس جمهور اعتراض نکرد که این کارها «پوپولیستی» است و تصمیم گیری و تصمیم سازی و تمشیت امور باید از مسیر کارشناسی و کارشناسان بگذرد و نه بر اساس نقطه نظرات رانندگان تاکسی یا صنف لبو فروش! اما وقتی نوبت به انرژی هسته ای رسید صدای اعتراض ایشان بلند شد که: راننده تاکسی و لبو فروش را به بحث اتمی سننه!!!؟"
پوپولیسم یا توده گرایی یکی از نقدهای همیشگی اصلاح طلبان بر رفتارهای مسئولین دولت قبل از جمله شخص احمدی نژاد بوده است. از نظر منتقدان، رفتارهایی که در آن ژست مردم پسند و مطلوب عامه مردم گرفته شود و نیز مطرح کردن مباحث به صورت عامیانه و غیرکارشناسی مصادیق پوپولیسم است.
حال سوال اینجاست که در شرایطی که ادبیات رییس جمهور در گزارش صدروزه خود در تلویزیون به شدت شبیه ادبیات احمدی نژاد شده بود، و او به صراحت تلاش داشت زمینه را برای استفاده دوباره و چندباره از اصطلاحات عامه پسند که مورد توجه هوادارانش در انتخابات قرار داشت (مانند سرهنگ و حقوقدان و ...) فراهم و آنها را برجسته کند، چه تفاوتی میان این نوع رفتار و پوپولیسم ادعایی که اصلاح طلبان و دولتی ها خود را از آن مبرا می دانند وجود دارد؟
رییس جمهور همین هفته از مجتمع بهزیستی و شیرخوارگاه شهید ترکمانی بازدید کرد و در این بازدید، چند عکس یادگاری که بوی پوپولیسم ادعایی مشاورش از آنها به شدت به مشام می رسید، از او ثبت شد. پاسخ مشاور روحانی و موافقان دولت و منتقدان پوپولیسم به این عکسها و آن ادبیات چیست؟ فتنی است مشابه همین عکسها از احمدی نژاد نیز بارها ثبت شده است.
به گزارش گروه سیاسی صراط، محمود سریع القلم چندی پیش در برنامه ای که توسط موسسه فرهنگی امام موسی صدر برگزار شده بود گفت: تربیت عقلی در خانواده ما که بسیار ضعیف است نمی گوییم نیست، در مدرسه که خیلی جایگاه ندارد، در صحنه عمومی و رسانه ها هم که نیست.
او در اظهاراتی کم سابقه گفت: خیلی طبیعی است که من غریزی، احساسی و پوپولیستی تربیت بشوم. صدا و سیما هم که چقدر به این جریان کمک می کند، می رود از یک لبو فروش می پرسد نظر شما درباره برنامه هسته ای چیست؟، این خیلی اثر می گذارد. یا یک راننده تاکسی که از 5 صبح تا 12 شب باید در این خیابان ها بدود تا هزینه 3 بچه دانشجویش را درآورد، سر چهارراه از او می پرسند که نظر شما درباره برنامه هسته ای و مذاکرات ژنو چیست؟ او چه دانشی دارد که یک واکنش منطقی به این سوال بدهد.
اظهارات مشاور روحانی نه تنها در داخل باعث انتقادات فراوان و حتی تجمع اعتراضی صنف تاکسیداران شد، بلکه در خارج از کشور نزیز صدای عده ای را درآورد. در یکی از این اعتراضات مشاور سابق کروبی نوشت "چرا وقتی رئیس جمهور «مذاکره با آمریکا» را به نظر سنجی از مردم واگذار کرد جناب سریع القلم در مقام مشاور رئیس جمهور اعتراض نکرد که این کارها «پوپولیستی» است و تصمیم گیری و تصمیم سازی و تمشیت امور باید از مسیر کارشناسی و کارشناسان بگذرد و نه بر اساس نقطه نظرات رانندگان تاکسی یا صنف لبو فروش! اما وقتی نوبت به انرژی هسته ای رسید صدای اعتراض ایشان بلند شد که: راننده تاکسی و لبو فروش را به بحث اتمی سننه!!!؟"
پوپولیسم یا توده گرایی یکی از نقدهای همیشگی اصلاح طلبان بر رفتارهای مسئولین دولت قبل از جمله شخص احمدی نژاد بوده است. از نظر منتقدان، رفتارهایی که در آن ژست مردم پسند و مطلوب عامه مردم گرفته شود و نیز مطرح کردن مباحث به صورت عامیانه و غیرکارشناسی مصادیق پوپولیسم است.
حال سوال اینجاست که در شرایطی که ادبیات رییس جمهور در گزارش صدروزه خود در تلویزیون به شدت شبیه ادبیات احمدی نژاد شده بود، و او به صراحت تلاش داشت زمینه را برای استفاده دوباره و چندباره از اصطلاحات عامه پسند که مورد توجه هوادارانش در انتخابات قرار داشت (مانند سرهنگ و حقوقدان و ...) فراهم و آنها را برجسته کند، چه تفاوتی میان این نوع رفتار و پوپولیسم ادعایی که اصلاح طلبان و دولتی ها خود را از آن مبرا می دانند وجود دارد؟
رییس جمهور همین هفته از مجتمع بهزیستی و شیرخوارگاه شهید ترکمانی بازدید کرد و در این بازدید، چند عکس یادگاری که بوی پوپولیسم ادعایی مشاورش از آنها به شدت به مشام می رسید، از او ثبت شد. پاسخ مشاور روحانی و موافقان دولت و منتقدان پوپولیسم به این عکسها و آن ادبیات چیست؟ فتنی است مشابه همین عکسها از احمدی نژاد نیز بارها ثبت شده است.
پوپولیست یعنی چه؟ این دیگر چه اهانتیست که به مردم فهیم و انقلابی روا میدارند؟
هم این آقای تازه به دوران رسیده و هم ... لاریجانی فراموش کرده اند که در این نظام و این انقلاب میزان رای و نظر ملت است
گویا فراموش کرده اند منصب و کرسی ریاست و معاونت هردویشان از رای و خواست همین مردم بدست آمده
پس دهان مبارکشان را اب بکشند و این وازه ها را بکار نبرند و بفهم ملت اهانت نکنند
گذاشتن پا دقیقا روی جاپای محمود خیلی عجیبه!! نه به گزارش 100 روزه نه به انجام تمام امور اقتصادی و فرهنگی درست مثل محمود!!!!!جل الخالق!!!!!
خودشونم میدونن محبوبیت محمود با عمل و تلاش بدست اومده و با این قبیل کارها و حرف ها به جایی نمی رسن!!!!!
درود بر روحانی
درود بر هاشمی
درود بر خاتمی
نظام با کفر باقی می ماند ولی با ظلم نه. حواستان را جمع کنید.
1. جلب پشتیبانی مردم با توسل به وعده های کلی و مبهم، و معمولاً تحت کنترل رهبر فرهمند و شعارهای ضد امپریالیستی.
2. پیشبرد اهداف سیاسی، مستقل از نهادها و احزاب موجود، با فراخوانی توده مردم به اعمال فشار مستقیم بر حکومت.
3. بزرگداشت و تقدیس مردم یا خلق، با اعتقاد به اینکه هدف های سیاسی باید به اراده و نیروی مردم و جدا از احزاب یا سازمان های سیاسی پیش برود.
دیگه خودتون قضاوت کنید!
(تذکر به راننده برای ورود به خیابان یه طرفه به صورت بسیار مضحک و ضایع)
جناب عزب اوغلی ، اینکه جناب دکتر روحانی که البته همانطور که فرمودید وضع
مالی ایشان خیلی عالی است ، قبلا ضرورتی ندیده بودند ،
که چنین کاری را انجام دهند.
حالا چرا این بزرگوار ضرورتی ندیده بودند ، این به خود این بزرگوار بر می گردد و
بنده و شما و دیگر مردم عادی جامعه
از آن اطلاعی نداریم.
و چون اطلاعی نداریم ، بنابراین باید از "ذهن خوانی" و یا به عبارت دقیق تر
" نیت خوانی "
به شدت اجتناب ورزیم.
همچنانکه خداوند فرموده است : باید از ظن و گمان به افراد به شدت خودداری کرد.
درود بر هاشمی
درود بر روحانی
درود بر ناطق نوری
لایک بزنه ببینم نخبه هامون چنتان
محمود دوست داریم بی مشایی.